ฉันมองดูใบบัวลอยอยู่บนน้ำ เหมือนแผ่นจานสีน้ำเงินเข้มที่ลอยไปตามคลื่น หยดน้ำสองหยดที่เป็นประกายกลิ้งไปบนใบไม้ราวกับเป็นคริสตัลใสๆ สีของท้องฟ้า สีของใบไม้ สีของต้นราชพฤกษ์ช่วงต้นฤดูกาลที่ส่องประกายในลูกปัดคริสตัลเหล่านั้น แค่อยากหยิบมันขึ้นมาแล้วมองดูตัวเองในนั้น แค่อยากหยิบมันขึ้นมา ติดไว้บนเสื้อ และชื่นชมมันเหมือนดอกไม้อันงดงามแห่งต้นฤดูร้อน ฉันมักจะอยากรู้เกี่ยวกับหยดน้ำและใบบัว สัมผัสกัน อยู่ด้วยกัน และสวยงามในทุกช่วงเวลา แต่ใบบัวไม่เปียกนะ เสมือนหนึ่งว่าเฉยเมย เสมือนว่าเฉยเมย และไม่พันกันแต่อย่างใด ดอกบัวยกใบขึ้นจากน้ำอย่างใจเย็น แผ่นสีเขียวกลมใหญ่ไม่วัดคลื่นที่ซัดเข้ามาในสระอีกต่อไป ดอกบัวอยู่ในน้ำแต่ไม่ปนเปื้อนด้วยน้ำ ดอกบัวอยู่ในโคลนแต่ไม่ปนเปื้อนด้วยโคลน ดอกบัวทำให้ผืนน้ำใส ดอกบัวส่งกลิ่นหอมท่ามกลางสีเขียวอันกว้างใหญ่ของท้องฟ้าและก้อนเมฆในเดือนพฤษภาคม
คนที่ยืนอยู่ริมสระบัวรู้สึกสงบและเบาสบายขึ้นมาทันที เมื่อรู้ตัวขึ้นมาในยามสุขและทุกข์ของชีวิต ฉันปล่อยให้ตัวเองยึดติดมากเกินไป ฉันมองดูตัวเองในดอกบัว บอกกับตัวเองด้วยความกังวลทั้งหมดที่ฉันมี พร้อมกับกระซิบว่า ปล่อยวาง ปล่อยวาง! เหนื่อยแล้วจะหาความสงบได้จากที่ไหน? สันติอยู่ในจิตใจของคุณ ความสงบในกลิ่นดอกบัวและแสงแดดฤดูใบไม้ผลิ
เรือล่องลอยไปใต้แสงจันทร์ สายลมพัดเอื่อย ๆ ดุจดังดอกบัวและใบไม้ที่พลิ้วไหวไปรอบ ๆ เรือ กลิ่นหอมของดอกบัวและแสงแดดผสมผสานเข้ากับกลิ่นน้ำเย็นสบาย ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้า พยายามเดาสัญญาณกระพริบของดวงดาวพันดวง สัญญาณอะไรของความรัก สัญญาณอะไรของความปรารถนา? เห็นเพียงกลิ่นหอมของดอกบัว เห็นเพียงความคิดเลือนลางถึงสิ่งที่มาแล้วไป
ฉันฟังเสียงนกที่ร่วงหล่นจากใบไม้ กระทบผิวน้ำ ดังก้องเหมือนเสียงเพลงอันน่ามหัศจรรย์ในยามค่ำคืน ดวงจันทร์ส่องแสงลงบนใบไม้และดอกไม้ ทำให้เกิดแถบสีทองคู่หนึ่งที่เปล่งประกายในน้ำ ตามแสงจันทร์ที่ส่องประกาย ฉันนึกถึงก้านดอกบัวที่จมอยู่ในโคลน คิดถึงวันที่ดอกบัวอดทน ทั้งรักและชื่นชม ครึ่งปีแห่งความเงียบ ครึ่งปีแห่งความเงียบ จู่ๆวันหนึ่งก็มีใบไม้และดอกไม้ปรากฏขึ้น สดชื่นและเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ดอกบัวทำให้ผู้คนประหลาดใจและรู้สึกซาบซึ้งใจ เช้าวันหนึ่งในฤดูร้อนที่อากาศแจ่มใส พื้นผิวทะเลสาบปกคลุมไปด้วยใบไม้สีเขียวชอุ่ม พลิ้วไหวไปตามจังหวะของน้ำและลม ดอกบัวคู่แรกของฤดูกาล กลีบดอกสีชมพูและสีขาวกำลังบาน แสงแดดอันสดใสทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงด้วยอารมณ์ งดงามและสง่างามราวกับดินแดนแห่งเทพนิยาย
เสียงนกร้องดังสนั่นท่ามกลางแสงจันทร์ น้ำค้างยามค่ำคืนแทรกซึมเข้าสู่แสงจันทร์ เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกบัว ใบไม้พลิ้วไหวเบาๆ ในสายลม ดอกบัวในสระหุบกลีบแล้วกำลังหลับใหลอย่างฝัน เริ่มกลางคืนมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันพักศีรษะของฉันบนคานตรงข้ามเรือ ล่องลอยระหว่างท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวและกลิ่นดอกบัวที่หอมฟุ้ง คนเรือพายเรือไปสักพัก จากนั้นก็เอาถ้วยชาออกมาแล้วพูดกับฉันว่า: ชาหัวใจดอกบัว! ดื่มให้ดี. ทุกๆฤดูดอกบัวครอบครัวของฉันมักจะทำชาชนิดนี้มาดื่มเรื่อยๆ แยกเมล็ดไปทำแกงหวาน แล้วเก็บหัวใจดอกบัวไว้ บางทีก็เก็บใบบัวเพิ่มอีกสักเล็กน้อยก็พอถึงฤดูกาลหน้า แม้ว่าดอกบัวจะมีลักษณะภายนอกที่สวยงาม แต่ก็มีประโยชน์หลายประการ เมื่อดอกบัวบานผู้คนก็จะค่อยๆเก็บเกี่ยวมัน แล้วผมจะมาอีกครั้ง.
น้ำใส แสงจันทร์วิเศษ ทำให้นึกถึงเรื่องราวที่ได้ยินมานาน นางฟ้ากับเท้าน้อยๆ แสนน่ารักเต้นรำบนดอกบัว พิชิตใจสุภาพบุรุษ ในช่วงกลางการประชุม ดวงตาสีฟ้าต่างมองสบตากัน หวังว่าจะมีคำสัญญาอะไรเกิดขึ้น
ทุกปีเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นและดอกบัวปกคลุมสระน้ำ ฉันก็กลับมา เหมือนการได้เจอสาวแห่งปีนั้น เสมือนการได้ค้นพบกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกบัวในฤดูเก่า รักดอกบัว ชะตาดอกบัว จางหายแต่ยังคงจดจำ รักพันปี เรือข้ามน้ำ คนก็ไปไกลแล้ว ทำไมกลิ่นดอกบัวถึงคงอยู่ตลอดไป?
เรือหันหัวเรือเข้าหาฝั่ง กลางคืนยังคงเงียบสงบในกลิ่นอ่อนๆ ของวันยังคงอบอวลอยู่ พรุ่งนี้ดอกบัวก็จะบานอีกครั้ง พรุ่งนี้ดอกบัวก็ยังจะบานภายใต้แสงแดดอันสดชื่น หลายๆ คนนำความกังวลมาไว้ที่นี่ และดอกไม้และใบไม้ที่สวยงามช่วยคลายความเศร้าโศกของพวกเขา แล้วพวกเขาก็ออกไป เหมือนกับว่าพวกเขาตระหนักอะไรบางอย่าง ตระหนักอะไรบางอย่าง ดอกบัวไม่เพียงแต่ทำให้ผืนน้ำใสเท่านั้น แต่ยังทำให้จิตใจของผู้คนสงบสุขและมีความอดทนมากขึ้นอีกด้วย
เนื้อหา: ตรัน ทิ ฮ่อง อันห์
ภาพ: เอกสารทางอินเตอร์เน็ต
กราฟิก: ไม ฮุ่ยเอิน
ที่มา: https://baothanhhoa.vn/e-magazine-lap-lanh-sen-tinh-249649.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)