วันครบรอบวันสวรรคตของกษัตริย์หุ่ง: สัญลักษณ์แห่งความกตัญญูกตเวที

“ต้นไม้มีราก น้ำมีต้นกำเนิด นกแสวงหารัง มนุษย์แสวงหาบรรพบุรุษ” ตลอดหลายพันปี ท่ามกลางความขึ้นๆ ลงๆ มากมาย ในความคิดของคนทั้งชาติ วัดหุ่งยังคงเป็นสถานที่ที่ผู้คนจากทุกสารทิศมารวมตัวกัน เป็นที่ที่ลูกหลานบูชาบรรพบุรุษ

ความเชื่อเกี่ยวกับต้นกำเนิดของประเทศ

ทุกชาติในโลก ล้วนมีต้นกำเนิดของตนเอง แต่มีเพียงไม่กี่ชาติหรือชนชาติเดียวที่มีความเชื่อในบรรพบุรุษของตนเช่นเดียวกับชาวเวียดนาม ความเชื่อเรื่องการบูชาบรรพบุรุษของชาวเวียดนามมีต้นกำเนิดมาจากความเชื่อเรื่องการบูชาบรรพบุรุษแบบดั้งเดิมของชาวเวียดนาม โดยมีปรัชญาว่า “คนเรามีบรรพบุรุษ” และ “ดื่มน้ำระลึกถึงต้นกำเนิด” ซึ่งสืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่น จนกลายเป็นพิธีกรรมพื้นบ้านประจำชาติ ด้วยเอกลักษณ์และความพิเศษเฉพาะตัว ความเชื่อเรื่องการบูชาบรรพบุรุษของชาวเวียดนามจึงได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2555 และกลายเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในเวียดนาม อันเป็นการสร้างระบบคุณค่าทางจิตวิญญาณและอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของเวียดนาม

ตามตำนาน กษัตริย์องค์แรกของดินแดนเวียดนาม กิญเซืองเวือง ได้สืบทอดราชบัลลังก์ให้แก่พระราชโอรส ลักหลงกวน ลักหลงกวนได้อภิเษกสมรสกับเอาโก และมีพระราชโอรส 100 พระองค์ โดย 50 พระองค์ติดตามพระมารดาไปยังภูเขา และอีก 50 พระองค์ติดตามพระบิดาไปยังทะเลเพื่อสร้างอาชีพที่ยั่งยืน พระราชโอรสองค์โตได้รับการสวมมงกุฎเป็นกษัตริย์โดยลักหลงกวน โดยมีพระอิสริยยศเป็นหุ่งเวือง กษัตริย์ทรงตั้งชื่อประเทศว่าวันหลาง (Van Lang) และทรงเลือกเมืองฟ็องเจิว (Phong Chau หรือ Phu Tho ) เป็นเมืองหลวง พระราชโอรสและขุนนางของพระองค์สืบทอดจากบิดาสู่พระราชโอรสมาหลายชั่วอายุคน แต่ประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้ว่า 18 ชั่วอายุคนของกษัตริย์หุ่ง

ในความคิดของคนเวียดนาม วัดหุ่งยังคงเป็นสถานที่ที่ทั้งสี่ทิศมาบรรจบกัน เป็นที่ที่ลูกหลานบูชาคุณความดีของบรรพบุรุษ

เพื่อเป็นเกียรติแก่ยุคสถาปนาประเทศและแสดงความกตัญญูต่อวีรบุรุษผู้มีส่วนร่วมในการสถาปนาประเทศ นับตั้งแต่ยุคศักดินา กษัตริย์ได้สร้างวัดขึ้นเพื่อบูชากษัตริย์หุ่ง ตามบันทึกลำดับวงศ์ตระกูลหยกที่บันทึกไว้ในราชวงศ์ตรัน ในปี ค.ศ. 1470 ในรัชสมัยพระเจ้าเลแถ่งตง และในปี ค.ศ. 1601 ในรัชสมัยพระเจ้าเลกิงตง ได้มีการประทับตราและนำไปประดิษฐานที่วัดหุ่ง โดยมีใจความว่า “… ตั้งแต่ราชวงศ์เตรียว ราชวงศ์ดิญ ราชวงศ์เล ราชวงศ์ลี้ ราชวงศ์ตรัน ไปจนถึงราชวงศ์ปัจจุบันของเรา ฮ่องดึ๊กเฮาเล ยังคงจุดธูปในวัดที่หมู่บ้านจรุงเงีย ที่ดินที่ถูกเก็บภาษีในอดีตซึ่งเหลือไว้เพื่อการบูชายังคงไม่เปลี่ยนแปลง…”

ในสมัยราชวงศ์เหงียน ปีที่สองของรัชสมัยไคดิงห์ (ค.ศ. 1917) เล จุง หง็อก ผู้ว่าราชการจังหวัดฟู้เถาะ ได้เสนอต่อกระทรวงพิธีกรรมให้กำหนดวันที่ 10 เดือน 3 ของทุกปีเป็นวันสากล (วันชาติ วันคล้ายวันสวรรคต) ได้รับการยืนยันจากศิลาจารึกของกษัตริย์หุ่ง ซึ่งสร้างขึ้นโดยแทม ตรี บุย หง็อก ฮว่าน ผู้ว่าราชการจังหวัดฟู้เถาะ ในปีที่ 15 ของรัชสมัยบ๋าวได๋ (ค.ศ. 1940) ซึ่งตั้งอยู่ที่วัดเทืองบนภูเขาเหงียลิงห์เช่นกัน นับแต่นั้นมา วันคล้ายวันสวรรคตของกษัตริย์หุ่งในวันที่ 10 เดือน 3 ของทุกปีก็ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการ

เพื่อสืบสานประเพณีอันสูงส่งของบรรพบุรุษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลักศีลธรรม “การระลึกถึงต้นน้ำเมื่อดื่ม” ทันทีหลังการปฏิวัติที่ประสบความสำเร็จ ประธาน โฮจิมินห์ ได้ลงนามในพระราชกฤษฎีกาประธานาธิบดีฉบับที่ 22/SL – CTN ลงวันที่ 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1946 อนุญาตให้ข้าราชการหยุดงานในวันที่ 10 เดือนสามตามจันทรคติของทุกปี เพื่อร่วมกิจกรรมวันรำลึกถึงกษัตริย์หุ่ง เพื่อสืบสานรากเหง้าของชาติ ประธานโฮจิมินห์ยังได้ไปเยือนวัดหุ่งสองครั้ง (19 กันยายน ค.ศ. 1954 และ 19 สิงหาคม ค.ศ. 1962) ณ ที่แห่งนี้ ท่านได้ให้คำแนะนำว่า “กษัตริย์หุ่งมีบุญคุณในการสร้างประเทศชาติ พวกเราลูกหลานของท่านต้องร่วมมือกันปกป้องประเทศชาติ” ท่านยังย้ำเตือนอีกว่า “เราต้องใส่ใจในการอนุรักษ์ ปลูกต้นไม้และดอกไม้ให้มากขึ้น เพื่อให้วัดหุ่งมีความสง่างามและงดงามยิ่งขึ้น กลายเป็นอุทยานประวัติศาสตร์ให้คนรุ่นหลังได้มาเยือน” ข้อความของลุงโฮได้กลายเป็นคำเรียกร้องอันศักดิ์สิทธิ์ในใจของชาวเวียดนามทุกคนให้ร่วมกันรักษาและส่งเสริมคุณค่าของประเพณีทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของดินแดนบรรพบุรุษ ซึ่งวัดหุ่งเป็นสัญลักษณ์

ควบคู่ไปกับการพัฒนาประเทศตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานนับพันปี การบูชากษัตริย์หุ่งได้กลายเป็นกิจกรรมทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ในชีวิตทางจิตวิญญาณของชาวเวียดนาม การกลับคืนสู่สถานที่บูชาบรรพบุรุษไม่เพียงแต่เป็นการหวนคืนสู่ต้นกำเนิดเท่านั้น แต่ยังเป็นการแสวงบุญสู่ศรัทธาดั้งเดิม จิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์และลี้ลับของบรรพบุรุษ และจิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์แห่งขุนเขาและสายน้ำ ต้องขอบคุณศรัทธาและการบูชาอันเป็นอมตะในจิตสำนึกของเด็กชาวเวียดนามทุกคนที่มีต่อบรรพบุรุษ ปู่ย่าตายาย พ่อแม่ และกษัตริย์หุ่ง ที่ทำให้ความแข็งแกร่งของชาติทวีคูณขึ้นหลายเท่าตัวในประวัติศาสตร์ ชาวเวียดนามยังคงดำรงอยู่และพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง แม้จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคและความท้าทายต่างๆ

คุณค่าของมนุษย์ในยุคใหม่

ในด้านความเชื่อทางวัฒนธรรม การบูชากษัตริย์หุ่ง ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากการบูชาบรรพบุรุษ แสดงให้เห็นถึงจิตวิญญาณแห่ง “การระลึกถึงต้นน้ำ” ความกตัญญูต่อบรรพบุรุษ เชื้อชาติ ปู่ย่าตายาย และพ่อแม่ การบูชากษัตริย์หุ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของการแสดงออกถึงความเชื่อของผู้คนที่มีต่อกษัตริย์หุ่ง เป็นความเชื่อพื้นฐานที่แพร่หลาย ตอบสนองความต้องการทางจิตวิญญาณของชาวเวียดนามทั้งในประเทศและชาวเวียดนามโพ้นทะเล ยืนยันว่าชาวเวียดนามมีบรรพบุรุษและต้นกำเนิดร่วมกัน นั่นคือ “ด้ายแดง” ที่สร้างความแข็งแกร่งแห่งความสามัคคีอันยิ่งใหญ่ของชาติ และความภาคภูมิใจของชาวเวียดนามตลอดเส้นทางประวัติศาสตร์

ขบวนแห่ชมสถานที่ต่างๆ รอบๆ โบราณสถานวัดหุ่ง

การบูชากษัตริย์หุ่งของชาวเวียดนามเปรียบเสมือนสายใยที่เชื่อมโยงอดีต ปัจจุบัน และอนาคตเข้าด้วยกัน และได้รับการปลูกฝังอย่างต่อเนื่องมาหลายชั่วอายุคน ด้วยเหตุนี้ การบูชากษัตริย์หุ่งจึงยังคงดำรงอยู่และแผ่ขยายไปอย่างกว้างขวางในชุมชนชาวเวียดนาม นอกจากนี้ยังเป็นบ่อเกิดแห่งพลัง รวบรวมความสามัคคีของชาวเวียดนามรุ่นต่อรุ่นจากทุกภูมิภาคของประเทศ รวมถึงชาวเวียดนามในต่างแดน เพื่อร่วมกันสร้างและปกป้องปิตุภูมิ

ชาวเวียดนามมีคำกล่าวที่ว่า "มนุษย์มีบรรพบุรุษ ดุจดังต้นไม้มีราก ดุจดังสายน้ำมีต้นกำเนิด" ชาวเวียดนามภาคภูมิใจเสมอที่ได้เป็นลูกหลานของมังกรและนางฟ้า ลูกหลานของกษัตริย์หุ่ง แม้ว่าชาวเวียดนามจะเดินทางไปทั่วโลก แต่ในจิตวิญญาณของพวกเขา พวกเขามีบ้านร่วมกันให้กลับไปเสมอ นั่นคือบ้านเกิดเมืองนอน การบูชากษัตริย์หุ่งได้หยั่งรากลึกและแผ่ขยายไปอย่างกว้างขวาง ไม่ว่าชาวเวียดนามจะอาศัยอยู่ที่ใด ก็มีการบูชาบรรพบุรุษ นั่นคือการบูชากษัตริย์หุ่ง พระบรมสารีริกธาตุและสถานที่สักการะของกษัตริย์หุ่งทุกแห่งได้รับการอนุรักษ์ บำรุงรักษา และสร้างขึ้นโดยชาวเวียดนามเสมอ สถานที่สักการะกษัตริย์หุ่งเหล่านี้เป็นหลักฐานที่ชัดเจนและน่าเชื่อถือถึงการอนุรักษ์และพัฒนาการของการบูชากษัตริย์หุ่งในชุมชนชาวเวียดนาม

ด้วยคุณค่าทางวัฒนธรรมที่ปลูกฝังกันมาหลายชั่วอายุคน ตลอดประวัติศาสตร์นับพันปี วันรำลึกกษัตริย์ฮุงไม่เพียงแต่กลายมาเป็นสัญลักษณ์ของจิตวิญญาณของชาติ แหล่งที่มาของความแข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังเป็นสะพานเชื่อมระหว่างความเชื่อและความภาคภูมิใจในอดีตอันรุ่งโรจน์ของชาติอีกด้วย

การเข้าใจและเคารพในชาติกำเนิด ไม่เพียงแต่ทำให้เราภาคภูมิใจในชาติกำเนิดของเราในฐานะลูกหลานของมังกรและนางฟ้าเท่านั้น แต่ยังทำให้เราตระหนักถึงความรับผิดชอบของคนรุ่นปัจจุบันในการปลูกฝัง สืบทอด และส่งเสริมมรดกที่หลงเหลือจากกษัตริย์หุ่งและบรรพบุรุษ การปลูกฝังความตระหนักรู้ถึงบรรพบุรุษและความภาคภูมิใจในชาติยังเป็นพื้นฐานในการสร้างความเมตตาและจริยธรรมของชุมชน เตือนใจให้ทุกคนประพฤติตนตามบรรทัดฐานทางสังคม ด้วยวิธีนี้ เราจะปลุกเร้าความภาคภูมิใจในชาติ ส่งเสริมความหมายของความรักชาติ ความกตัญญูต่อคุณูปการในการสร้างชาติ และได้รับการยอมรับและเคารพบูชาจากประชาชน

แหล่งที่มา