ฮาดง-ตามกี: หมู่บ้านและเอกสารจีน | หนังสือพิมพ์ออนไลน์กวางนาม

นอกจากเอกสารที่เผยแพร่และเก็บรักษาโดยหน่วยงานด้านวัฒนธรรมและการอนุรักษ์ท้องถิ่นแล้ว ยังมีเอกสารจีนจำนวนมากที่เก็บรักษาไว้ในตระกูล ตระกูล และในไร่นาในเขตหนุยแถ่ง ฟูนิญ และเมืองตามกี เอกสารเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับชื่อหมู่บ้านโบราณบางแห่งในเขตห่าดง จังหวัดตามกี ในยุคศักดินา

ลูกหลานเปิดกล่องเอกสารลำดับวงศ์ตระกูลที่มีเอกสารเกี่ยวกับนายทหารเรือ หวอเวียดเกียม ภาพ: พู บิญ

เอกสารที่กล่าวถึงที่นี่ ได้แก่ พระราชกฤษฎีกา หนังสือสำคัญ เอกสารการทำธุรกรรมทางปกครอง โฉนดที่ดิน ทะเบียนที่ดิน และบันทึกของตระกูล การแกะสลักหินและไม้ในบ้านเรือนส่วนกลาง วัด เจดีย์ โบสถ์ของตระกูล และที่สำคัญที่สุดคือสุสานโบราณ...

ในนุยทันห์

ในหมู่บ้าน/ตำบลโบราณของ Tich An Dong, Phu Hung, Khuong My, Bich Ngo และ Thach Kieu (ปัจจุบันคือตำบล Tam Xuan 1 และ Tam Xuan 2) มีเอกสารจีนที่น่าทึ่งมาก

เอกสารที่รวบรวมไว้ในหมู่บ้านติชอันดงประกอบด้วยเอกสารจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมของ "จูเติง" (หมู่บ้านต่อเรือ) ตั้งแต่สมัยซาลองจนถึงสมัยตึดึ๊ก เอกสารเหล่านี้ยังช่วยให้เราทราบถึงสถานการณ์การระดมพลชาวบ้านให้เข้าร่วม "เติงบินห์" (ทหารและช่างต่อเรือ) ใน "จูเติงถุก" ในพื้นที่และเมืองหลวงของราชวงศ์เหงียน เอกสารเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นถึงกระบวนการจัดตั้ง "ตำบลติชอันดง" เป็น "ตำบลติชอันดง" (ของจูเติง) ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนเป็นหมู่บ้าน/ตำบลติชดงหลังจากการสถาปนาจังหวัดตามกี (พ.ศ. 2449)

ในหมู่บ้านฟูบิ่ญ หมู่บ้านฟูหุ่ง ยังคงมีแผ่นจารึกสี่แผ่นจารึกพระราชกฤษฎีกา "บรรพบุรุษของหมู่บ้านฟูหุ่ง" สลักอยู่บนหลุมศพของบรรพบุรุษสี่คน ได้แก่ เหงียน ตรัน เล และโด วัดตระกูลตรัน (หมู่บ้านฟูบิ่ญ ตำบลตามซวนที่ 1) เก็บรักษาพระราชกฤษฎีกาฉบับดั้งเดิมที่ออกโดยราชวงศ์ซวีเตินให้แก่บรรพบุรุษของตระกูลตรัน นี่เป็นพระราชกฤษฎีกาฉบับดั้งเดิมเพียงฉบับเดียวที่พบในดินแดนทางตอนใต้ของแม่น้ำตามกี

คอลเล็กชันเอกสารในหมู่บ้านเคองมีประกอบด้วยเอกสารมากกว่า 20 ฉบับ ซึ่งรวมถึงปริญญาบัตร พระราชกฤษฎีกา และเอกสารเกี่ยวกับอาชีพของชาวบ้าน (นายเจิ่น หุ่ง เญือง) ในรัชสมัยของกษัตริย์มิญ หมั่ง เทียว ตรี และตือ ดึ๊ก ที่น่าสังเกตคือ ในคอลเล็กชันเอกสารนี้ มีบทกวีสองบทที่เจ้าชายฮ่อง ญัม (ต่อมาคือพระเจ้าตู ดึ๊ก) ทรงประพันธ์ขึ้นเพื่อนายเญือง ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นอาจารย์ของท่าน

ในฟูนิญ

บนที่ดินของหมู่บ้าน Khanh Tho เก่า (ปัจจุบันอยู่ในตำบล Tam Thai และเป็นส่วนหนึ่งของตำบล Tam Dan) นอกจากแผ่นศิลาจารึกที่บอกเล่าเรื่องราวการสร้างเจดีย์ Bao Thuan ในหมู่บ้าน Khanh Tho และแผ่นศิลาจารึกที่จารึกข้อความไว้อาลัยของมารดาโดยนักประวัติศาสตร์หลวง Phan Van Xuong (เปิดตัวในช่วงสุดสัปดาห์ของ จังหวัด Quang Nam วันที่ 13-14 พฤษภาคม 2023) แล้ว ยังมีแผ่นศิลาจารึกขนาดใหญ่บนศีรษะของหลุมศพของนาง Pham Thi Luc ซึ่งเกิดในปี At Hoi ปี 1755 และเสียชีวิตในปี Dinh Mao ปี 1807 อีกด้วย

ศิลาจารึกนี้มีจารึก 17 บรรทัด อักษรจีนประมาณ 384 ตัว ระบุว่าเธอเป็นภรรยาของนายทหารชาวเหียกทู (Hiep Thu) ผู้ซึ่งบริหารท่าเรือเหียกฮัว (ประตูอานฮัว) ในสมัยราชวงศ์เหงียน จารึกนี้ยังให้ข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ของผู้คนในเขตห่าดง-ตามกี ในช่วงปี ค.ศ. 1788-1789 (ราชวงศ์เตยเซิน) อีกด้วย

ในหมู่บ้าน Gia Tho หมู่บ้าน Tu Trang (ปัจจุบันคือตำบล Tam An 2) บนผนังของวัดโบราณ "Tuong Quan Tu" (วัดของนายพล) มีแผ่นไม้แกะสลักข้อความบอกเล่าเรื่องราวการเปลี่ยนชื่อหมู่บ้าน Cay Dua เป็น Gia Tho และเล่าถึงประเพณีและความสำเร็จของชาวบ้าน โดยเฉพาะครอบครัวของรองอธิการบดี Nguyen Duc

ในหมู่บ้านเชียนตัน (ปัจจุบันคือตำบลตามตัน) นอกจากจารึกบนแผ่นศิลาจารึกและแผ่นไม้ที่วัดวรรณกรรมประจำหมู่บ้าน (ต่อมาได้นำมาเก็บรักษาไว้ที่วัดขงจื๊อตามกี) แล้ว ยังมีแผ่นไม้เคลือบเงาแนวนอนและประโยคขนานที่วัดชั้นในของหมู่บ้านเชียนตัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งแผ่นไม้ที่ "วัดขาว" ที่อยู่ใกล้เคียง แผ่นจารึกนี้ทำให้เราทราบสถานการณ์ประชากรของหมู่บ้านเชียนตันในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ได้ไม่มากก็น้อย

ที่บ้านของลูกหลานของเหงียน ดึ๊ก (ปัจจุบันอยู่ที่กวาน เร่อง ตำบลตามดาน) มีแผ่นไม้เคลือบเงาแนวนอนแขวนอยู่หน้าแท่นบูชา สลักบทกวีสี่บทเจ็ดคำ งานวิจัยของผู้เขียนบทความนี้ระบุว่า เป็นไปได้ว่าบทกวีนี้แต่งโดยเหงียนขณะเตรียมตัวเกษียณอายุที่บ้านเกิดหลังจากรับราชการในราชสำนัก

ในหมู่บ้านอันเทียน ตำบลตามอัน มีครอบครัวหนึ่งที่ยังคงเก็บรักษาแผ่นป้ายแนวนอนที่สวยงามมากชื่อว่า "เตียดฮันห์คาฟอง" ไว้

อิน ทาม กี้

งานแกะสลักหินในเขตเมืองทามกี (เดิมคือตำบลทามกี, หมู่บ้านตูบัน และหมู่บ้าน/ตำบลใกล้เคียง) พบอยู่ค่อนข้างมากบนสุสานโบราณ เช่น สุสานของนางถุกดึ๊ก, สุสานของนายโฮดึ๊กเบา และสุสานของนายเหงียนได่หล่าง (สุสานทั้งสามแห่งนี้ถูกย้ายเนื่องจากการวางผังเมือง) ปัจจุบันยังคงพบบทกลอนสี่บทที่งดงามมากสองบทบนสุสานของนายและนางหวิญฮว่านเญิน ในหมู่บ้านบิ่ญอันบั๊กเคอ (ต่อมาเปลี่ยนเป็นหมู่บ้านเดืองอัน ปัจจุบันอยู่ในเขตอันเซิน)

พื้นที่หมู่บ้านฟูกวีเถือง (ปัจจุบันคือหมู่บ้านกวีเถือง ตำบลตามพู) ยังคงมีจารึกบนแผ่นศิลาจารึกที่สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าตูดึ๊ก (ปัจจุบันตั้งอยู่ในอาคารชุมชนที่สร้างขึ้นใหม่บนโบราณสถาน) เนื้อหาไม่เพียงแต่แสดงถึงสภาพความเป็นอยู่ของประชาชนเท่านั้น แต่ยังแสดงถึงรายละเอียดสองประการ คือ หมู่บ้านนี้มีนายทหารเรือซึ่งเคยดำรงตำแหน่งเตินทูเตินเบียน ดานัง และนายทหารพลเรือนผู้สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีซึ่งทำงานในราชวิทยาลัยเว้ ทั้งสองคนนี้อาศัยและทำงานในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ในรัชสมัยพระเจ้าตูดึ๊ก

เอกสารอักษรจีนที่เก็บรักษาไว้ในบ้านเรือนชุมชน โบสถ์ประจำตระกูล และบ้านเรือนส่วนบุคคลในเมืองตามกีนั้น ล้วนมีคุณค่าอย่างยิ่ง นอกจากแผ่นไม้แนวนอนที่สลักข้อความพระราชกฤษฎีกาสรรเสริญของราชวงศ์เหงียน เช่น "Thuong Dang Than" (สำหรับชาวถั่นฮวงแห่งหมู่บ้าน Phuong Hoa), "Tho Dan" (สำหรับหมู่บ้าน Tra Cai และหมู่บ้าน Doan Trai) แล้ว ยังมีพระราชกฤษฎีกาของราชวงศ์เหงียนที่พระราชทานแก่บุคคลสำคัญ เช่น นาย Doan Van Xuan ขุนนางคนแรกของดินแดน Ha Dong (หมู่บ้าน Quang Phu) และนาย Nguyen Van Xan ผู้ดำรงตำแหน่ง Son Phong Su แห่ง Quang Nam (หมู่บ้าน Quang Phu)

ในบ้านส่วนตัวแห่งหนึ่งในเขตฮั่วเฮือง ยังคงมีเอกสารการบริหารจำนวนมากของตำบลทามกีและหมู่บ้านตูบาน (พื้นที่ตลาดวาน - ทามกีในอดีต) ซึ่งเราได้ทราบถึงหลายแง่มุมของกิจกรรมทางการค้า วัฒนธรรม และการบริหารของผู้อยู่อาศัยในใจกลางจังหวัดทามกีเก่า

และเอกสารเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ทหารเรือ

ในเมือง Nui Thanh นอกเหนือจากเอกสารที่มีชื่อเสียงเกี่ยวกับนาย Tran Van Thai ซึ่งเป็นนายทหารเรืออาวุโสในราชวงศ์ Tây Son และ Gia Long แล้ว ยังมีเอกสารเกี่ยวกับนายทหารเรือ 2 คนของราชวงศ์ Nguyen คือ นาย Vo Viet Kiem (ซึ่งมีลูกหลานที่ได้รับการเคารพบูชาในตำบล Tam Anh Nam) และนาย Le Van Ung (ซึ่งมีลูกหลานที่ได้รับการเคารพบูชาในตำบล Tam Xuan 2) อีกด้วย

ในเขตภาคตะวันออกของ Tam Ky ลูกหลานกำลังเก็บรักษาเอกสารเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ทหารเรือ Vo Van Tay (จากหมู่บ้าน Phu Quy Ha) เจ้าหน้าที่ 3 คนที่มีนามสกุล Truong (ทั้งหมดมาจากหมู่บ้าน Ngoc My) และเจ้าหน้าที่ Tran Sai (จากหมู่บ้าน Phu Quy Thuong)

ที่น่าสังเกตที่สุดคือ เอกสารเกี่ยวกับนายทหารเรือ เล วัน อู๊ก (จากหมู่บ้านฮัว ถัน ฮา) หลังจากเกษียณอายุราชการ ยังคงถูกระดมโดยราชสำนักเพื่อเข้าร่วมการบังคับบัญชากองกำลังทหารอาสาสมัครใน 4 ท้องที่ ตั้งแต่แขวงหวิญซาง (ทัง บิ่ญ) ไปจนถึงตำบลฮัว ถัน (ตาม กี) โดยมีหน้าที่ปกป้องท้องทะเลหลังปี พ.ศ. 2403 ซึ่งเป็นช่วงที่นักล่าอาณานิคมชาวฝรั่งเศสพยายามรุกรานดานัง

แหล่งที่มา

การแสดงความคิดเห็น (0)

ความสนใจสูงสุด

ใหม่ล่าสุด

No data