ล่าสุดมีคลิปวิดีโอสุดซึ้งเผยแพร่บนเว็บไซต์โซเชียลเน็ตเวิร์ก โดยเป็นคลิปที่บันทึกภาพนักเรียนหลายสิบคนร้องไห้ เมื่อทราบข่าวว่าครูของตนจะย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองหลังจากผูกพันกับครูมานานถึง 13 ปี

ครูในคลิปคือคุณเหงียน หง็อก ดุย (อายุ 38 ปี) ครูโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาเซินเลียนสำหรับชนกลุ่มน้อย (เขตเซินไต จังหวัดกวางงาย ) คุณดุยจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนประถมศึกษาเหงียฮา (เมืองกวางงาย) อย่างเป็นทางการในวันที่ 14 ตุลาคม

ครูดุยกล่าวว่า เนื่องจากแม่ของเขาป่วยบ่อย และลูกสองคนยังเล็กอยู่ (5 และ 7 ขวบ) เขาจึงย้ายไปทำงานใกล้บ้านเพื่อดูแลครอบครัว เขายังรู้สึกเสียใจที่ต้องออกจากโรงเรียนที่เขาผูกพันมา 13 ปี นับตั้งแต่สำเร็จการศึกษา

เย็นวันที่ 10 ตุลาคม คุณดุยได้ไปที่หอพักของโรงเรียนเพื่ออำลานักเรียนและให้คำแนะนำพิเศษแก่นักเรียนชั้น ป.4B ซึ่งเป็นครูประจำชั้นของเขา ทันใดนั้นทุกคนในโรงเรียนก็มาถึง เมื่อเห็นนักเรียนร้องไห้และกอดคุณดุย คุณดุยก็รู้สึกตื้นตันใจและประหลาดใจไปด้วย

“ผมจะไปเยี่ยมโรงเรียนและนักเรียนบ่อยๆ อย่างแน่นอน ผมหวังว่าพวกเขาจะตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่สดใส” นายดุยเผย

คุณดุยกล่าวว่า เนื่องจากเขามักจะสอนหนังสือในโรงเรียนห่างไกล ต้องข้ามถนนที่เต็มไปด้วยโคลน จึงเข้าใจถึงความยากลำบากและข้อเสียเปรียบของนักเรียนในพื้นที่สูง โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝน น้ำท่วม และดินถล่ม เขาและเพื่อนร่วมงานต้องอยู่ที่โรงเรียนเป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม หลายครั้งต้องลุยลำธารที่ไหลเชี่ยวกรากเพื่อไปรับนักเรียนที่หมู่บ้านเพื่อความสงบสุข

ต่อมามีระบบโรงเรียนประจำ นักเรียนสามารถเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนได้ ครูก็ใกล้ชิดนักเรียนมากขึ้น คอยดูแลเอาใจใส่และห่วงใยนักเรียนในทุกๆ เรื่อง ตั้งแต่การเรียนไปจนถึงชีวิตประจำวัน

“บางทีเด็กๆ อาจรู้สึกและแสดงความรักต่อฉันโดยเฉพาะและต่อคุณครูที่โรงเรียนโดยทั่วไป” นายดุยเผย

นายเหงียน ดัง ควาย ผู้อำนวยการโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาเซินเลียนสำหรับชนกลุ่มน้อย กล่าวว่า นายดุยอุทิศความเยาว์วัยและความรักให้กับนักเรียนที่นี่ ทำให้เกิดความประทับใจที่ดีในใจของนักเรียน ผู้ปกครอง และเพื่อนร่วมงาน

6667777 กิกะพิกเซล ความละเอียดต่ำ v2 4x faceai.jpeg
ครูดิว ถ่ายรูปคู่กับนักเรียนชั้น ป.4B ภาพ : NVCC

คุณดุยเขียนบนหน้าเฟซบุ๊กส่วนตัวว่า "13 ปีในดินแดนแห่งความรัก ที่ซึ่งผมได้อุทิศชีวิตวัยเยาว์ที่งดงามที่สุดของมนุษย์คนหนึ่ง สถานที่แห่งนี้มอบความทรงจำอันแสนอบอุ่น ช่วงเวลาอันงดงาม ประสบการณ์ ความทรงจำ และประสบการณ์ต่างๆ มากมาย... ผมจะจดจำฤดูฝน ช่วงเวลาที่เราแบ่งปันบะหมี่ห่อเดียวกัน การทะเลาะกันที่กินเวลานานตลอดทั้งคืน การโต้เถียงไม่รู้จบ และความทรงจำอีกมากมาย...

ขออภัยที่ไม่สามารถเดินทางไปกับ การศึกษาที่ โรงเรียนซอนเลียนได้ ขออภัยนักเรียนชั้น ป.4B ที่ไม่สามารถร่วมเดินทางไปกับทุกคนได้จนจบการเดินทาง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ขออวยพรให้นักเรียนทุกคนในโรงเรียนประถมและมัธยมศึกษาสำหรับชนกลุ่มน้อยซอนเลียน เพื่อนร่วมงานที่โรงเรียนซอนเตย์ และเพื่อนๆ พี่น้องที่โรงเรียนซอนเตย์ มีสุขภาพแข็งแรงและประสบความสำเร็จ พบกันใหม่...

ครูถึงกับหลั่งน้ำตาในพิธีอำลานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ส่วนในคาบเรียนสุดท้าย ครูวรรณคดีก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ขณะกล่าวอำลานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6