เทศกาลเต๊ดนำพาสีสันอันสดใสของดอกไม้ กลิ่นหอมของบั๊ญเต๊ด และบรรยากาศคึกคักต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ สำหรับฉัน เทศกาลเต๊ดยังชวนให้นึกถึงความทรงจำอันงดงามในวัยเด็ก นึกถึง 'งานต้อนรับเทศกาลเต๊ด' ที่แสนไร้เดียงสาของเด็กๆ ในชนบท
สวนชนบทในช่วงวันหยุดเทศกาลเต๊ดเต็มไปด้วยแสงแดดและรอยยิ้ม - ภาพโดย: MINH PHUC
เทศกาลเต๊ตของเราเป็นเทศกาลที่เรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความสุข
นั่นคือวันเวลาแห่งการวิ่งและกระโดดบนดินบะซอลต์สีแดง พร้อมกับถืออ้อย มะม่วงเขียว และขนุนอ่อน หัวเราะและคิกคักไปด้วยกัน
คืนที่เราจะมารวมตัวกันรอบหม้อบั๋นชุงและบั๋นเต๊ต โดยมีบั๋นอูนึ่งวางอยู่ด้านบน ฉันมักจะรอกินบั๋นชุงก่อน
ฤดูใบไม้ผลิในความทรงจำ
ทุกฤดูใบไม้ผลิ ดินแดงแห่งตะวันออกจะผลัดใบใหม่ สวนมะม่วงหิมพานต์อันกว้างใหญ่เบ่งบาน เผยให้เห็นสีเหลืองและแดงของผลใต้ร่มเงาสีเขียวขจี ต้นพริกเลื้อยขึ้นหนาแน่นบนต้น เขียวชอุ่มราวกับคำสัญญาแห่งการเก็บเกี่ยวที่อุดมสมบูรณ์
สะพานซองเบ สายน้ำที่เชื่อมสองฝั่งแห่งความทรงจำ ทุกครั้งที่ผ่านไป ฉันก็เหมือนได้ยินเสียงเรียกจากธารน้ำเก่าแก่มากมาย
หลังจากนั้นไม่นาน เราก็มาถึงทางแยกกงจันห์ (ปัจจุบันคือเมืองทานห์บิ่ญ, บุ๋ด๋อป, จังหวัด บิ่ญเฟื้อก ) ซึ่งเป็นที่ที่ฉันเติบโตมาพร้อมกับเรื่องราวในวัยเด็กมากมาย
ช่วงก่อนเทศกาลตรุษจีนที่นี่คึกคักกว่าปกติ ผู้ใหญ่กำลังง่วนอยู่กับการเก็บมะม่วงหิมพานต์และใส่ปุ๋ยสวนพริก
ตลาดเต๊ตที่อยู่ติดกับถนนดินแดงมีสีสันสวยงามด้วยดอกแอปริคอตสีเหลืองสดใส แผงขายขนมหวานมากมาย และเสื้อผ้าใหม่ๆ สีสันสดใส
ตอนนี้ทุกครั้งที่ฉันข้ามสะพานซ่งเบและเดินตามถนนที่คุ้นเคยกลับบ้าน หัวใจของฉันก็เต็มไปด้วยความทรงจำ
ภาพของแม่ที่เดินกระฉับกระเฉงในตลาด ภาพพ่อที่โน้มตัวอยู่ในสวน และภาพตัวฉันเองซึ่งเป็นเด็กในวันนั้น ดูเหมือนจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งในความทรงจำของวันเก่าๆ ที่ไม่เคยห่างไกล และยังคงประทับอยู่ในใจของฉัน
เทศกาลตรุษจีนเป็นวันแห่งความสุขจากของขวัญเล็กๆ น้อยๆ และเป็นบทเรียนแรกในชีวิตเกี่ยวกับคุณค่าของการทำงานและการแบ่งปัน
งานฉลองวันตรุษเต๊ตของเด็กชายแดน
ในบรรยากาศคึกคักของวันก่อนวันตรุษจีน พวกเราเด็กๆ ก็มี "งานต้อนรับเทศกาลตรุษจีน" ของตัวเองเช่นกัน งานง่ายๆ แต่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เมื่อโรงเรียนปิดเทอมใหญ่ ฉันตามแม่ไปตลาด แม่ขายของเล็กๆ น้อยๆ บ้าง ขณะที่ฉันเดินสำรวจรอบๆ ค้นพบ สิ่งที่น่าสนใจต่างๆ หลังจากตลาดปิด ฉันก็วิ่งไปที่สวนเพื่อเก็บเม็ดพริกไทย เก็บสายลูกปัดที่หล่นอยู่ใต้ต้นไม้ นำมาขายได้ไม่กี่เหรียญ
บางครั้งฉันกับเพื่อนๆ จะออกไปหาต้นมะระขี้นกป่า ต้นมิลค์วีด ต้นเอคลิปตาพรอสตราตา และต้นตำแย สมุนไพรที่คุ้นเคยที่ผู้ใหญ่มักซื้อไปชงชาหรือทำยา มัดพืชเล็กๆ เรียบร้อยเหล่านี้ เมื่อแลกกับเงินไม่กี่เหรียญ ก็กลายเป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ของเรา
ฉันยังจำงานเสิร์ฟของฉันได้ คือการช่วยลุงขายวุ้นเส้นลูกชิ้น ทุกเช้าตรู่ แผงลอยของลุงจะเต็มไปด้วยไอน้ำจากหม้อต้ม กลิ่นวุ้นเส้นและหมูทอดอบอวลไปทั่วตลาด ฉันรีบยกวุ้นเส้นร้อนๆ จากร้านไปให้คนเดินตลาด
เมื่อเห็นว่าฉันรวดเร็วและกระตือรือร้น เขาจึงมักจะตอบแทนฉันด้วยชามก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ หนึ่งชาม เพื่อดับกระหายของฉันในเช้าวันตรุษจีนที่ผู้คนพลุกพล่าน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความรัก
สมัยนั้นผมตามเพื่อนไปเก็บปลอกกระสุนเก่าและเศษโลหะ
พวกเราเด็กๆ แยกย้ายกันไปค้นหา บางครั้งก็ตามถนน บางครั้งก็ตามพุ่มไม้ริมป่า ทุกครั้งที่เราเก็บปลอกกระสุนเก่าๆ หรือเศษทองแดงหรือเหล็กที่เหลือ เราจะร้องดีใจราวกับเจอสมบัติ
การเก็บสะสมทั้งวัน ขายให้นักสะสมเศษเหล็กในราคาเพียงไม่กี่เหรียญ ก็มีความสุขแล้ว แบ่งปันอย่างมีความสุขจนซื้อขนมกินได้ เป็นความรู้สึกสุขแบบไร้เดียงสา
เทศกาลเต๊ตของเด็กๆ นั้นเรียบง่ายมาก แต่ละคนขอแค่เสื้อผ้าชุดใหม่ รองเท้าแตะสวยๆ สักคู่ หรือกระเป๋าใบเล็กๆ น่ารักๆ ไว้ใส่เงินทอง
เด็กบางคนชอบกิ๊บติดผมแวววาว บางคนใฝ่ฝันอยากต่อตัวต่อหรือตุ๊กตา เด็กแต่ละคนก็ค้นพบวิธีของตัวเองเพื่อทำให้ความฝันเป็นจริง
เช้าตรู่ เด็กๆ บางคนเดินตามแม่ไปที่ทุ่งนาเพื่อเก็บเม็ดมะม่วงหิมพานต์ ใส่ถุงแล้วนำกลับบ้าน เด็กๆ บางคนช่วยพ่อรดน้ำต้นไม้และพรวนดิน งานเล็กๆ น้อยๆ ในวันตรุษเต๊ตทำให้เรารู้สึกเป็นผู้ใหญ่และภูมิใจมากขึ้น
ดินแดงแห่งตะวันออก บ้านเกิดของฉัน ทิ้งความทรงจำอันอบอุ่นไว้ทุกเทศกาลเต๊ด "งานเล็กๆ น้อยๆ ที่ต้อนรับเทศกาลเต๊ด" ของเด็กๆ คือรากฐานที่หล่อหลอมให้ฉันเป็นฉันในวันนี้
ทุกๆ ครั้งเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง หัวใจของฉันก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจเกี่ยวกับวัยเด็ก บ้านเกิด และคุณค่าอันเป็นนิรันดร์ของฉัน
ที่มา: https://tuoitre.vn/ky-uc-nghe-don-tet-cua-tre-nho-vung-bien-20250127082345031.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)