เช้าวันที่ 6 มิถุนายน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน ทหารผ่านศึก และกิจการสังคม ดาโอ หง็อก ดุง ได้สอบถามผู้แทนเหงียน ซุย ถั่น (คณะผู้ แทนกาเมา ) ได้มีการตั้งคำถามว่า “คนเวียดนามเป็นคนฉลาดและทำงานหนัก แต่แรงงานชาวเวียดนามจะสามารถพัฒนาและหลุดพ้นจากมาตรฐานของภูมิภาคอาเซียนและเท่าเทียมกับประเทศอื่นๆ ในโลก ได้อย่างไร”
รัฐมนตรีดาวหง็อกดุงตอบคำถามเช้าวันที่ 6 มิถุนายน
ประธาน รัฐสภา นายเว้ เว้ ทำหน้าที่เป็นประธานในช่วงถาม-ตอบ โดยกล่าวว่าช่วงเช้าวันที่ 6 มิถุนายนที่ผ่านมา เป็นช่วงถาม-ตอบที่สั้นที่สุด แต่ถือเป็นประเด็นสำคัญที่หลายคนให้ความสำคัญ นั่นก็คือผลผลิตแรงงานของชาวเวียดนาม
ในการตอบคำถามนี้ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน เดา หง็อก ดุง กล่าวว่า ผลิตภาพแรงงานขึ้นอยู่กับสองประเด็นหลัก ได้แก่ เงินทุน เทคโนโลยี และทักษะและคุณสมบัติของแรงงาน ซึ่งทักษะและคุณสมบัติของแรงงานถือเป็นปัจจัยสำคัญประการหนึ่ง
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานเวียดนาม เดา หง็อก ซุง ยอมรับว่าผลิตภาพแรงงานของเวียดนามอยู่ในระดับต่ำเมื่อเร็วๆ นี้ โดยกล่าวว่า “ผมไม่เห็นด้วยกับบางคนที่กล่าวว่าผลิตภาพแรงงานของเวียดนามต่ำกว่าประเทศเล็กๆ บางประเทศที่อยู่ติดกัน หลายคนบอกว่าผลิตภาพแรงงานของเวียดนามต่ำกว่ากัมพูชาและลาว ซึ่งไม่เลย ไม่ทั้งหมด!”
อย่างไรก็ตาม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน ผู้ทุพพลภาพ และกิจการสังคม ยอมรับว่าผลผลิตแรงงานของเวียดนามอาจต่ำกว่าระดับทั่วไป
ผลิตภาพแรงงานของเวียดนามอยู่ในระดับต่ำเนื่องจากปัจจัยหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระจายตัวของแรงงานในภาคเกษตรกรรมที่สูงมาก ซึ่งเป็นแรงงานที่ผลิตผลผลิตจำนวนมากแต่มีมูลค่าเชิงพาณิชย์ต่ำ
ประการที่สอง คุณดุงกล่าวว่า แรงงานในเวียดนามมีขนาดใหญ่มาก ดังนั้น งานเดียวกันที่คนๆ หนึ่งควรทำจึงถูกแบ่งให้คนจำนวนมากทำ ส่งผลให้ผลิตภาพแรงงานลดลงด้วย
สำหรับแนวทางแก้ไข นายดุง กล่าวว่า มี 3 เรื่องที่ต้องให้ความสำคัญ ได้แก่ การปรับโครงสร้างกำลังคน การปรับปรุงคุณภาพการฝึกอบรม การส่งเสริม และคุณภาพของทรัพยากรบุคคล โดยเฉพาะทรัพยากรบุคคลที่มีคุณภาพสูง และการจำกัดการใช้แรงงานในอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้น
นายเบ จุง อันห์ (คณะผู้แทนตรา วินห์) สมาชิกสภาชาติพันธุ์แห่งชาติ ถือป้ายร่วมอภิปรายกับรัฐมนตรี ดุง และผู้แทนตรา วินห์ กล่าวว่าเหตุผลของระดับและเทคโนโลยีนั้นเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น
“ผมคิดว่าสาเหตุหลักที่ทำให้เวียดนามมีผลิตภาพแรงงานต่ำคือความรับผิดชอบส่วนบุคคลที่ต่ำ แทนที่จะรับผิดชอบส่วนบุคคลและให้คนคนเดียวตัดสินใจเรื่องงาน เราจัดการประชุมที่มีคน 10 คนเพื่อตัดสินใจ ดังนั้นผลิตภาพจึงเป็นเพียง 1 ใน 10 ของจำนวนคนที่เข้าร่วมประชุม” คุณเบ จุง อันห์ กล่าว
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)