หลังจากฟังโทรศัพท์แล้วก็มีการตัดสินใจอย่างกะทันหัน

เป็นวันที่น่าเศร้า ขณะที่ฉันกับสามีกำลังเตรียมตัวรับประทานอาหารเย็นมื้อสุดท้ายก่อนการหย่าร้าง แสงไฟสลัวๆ ของร้านอาหารสะท้อนถึงความเหงาของพวกเราแต่ละคนในชีวิตสมรสนี้ เราคิดว่านี่จะเป็นจุดจบของครอบครัว แต่จู่ๆ สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเพราะโทรศัพท์

วันก่อนหย่า ฉันกับสามีนัดกันไว้ว่าจะไปทานอาหารเย็นอำลาที่ร้านอาหารที่คุ้นเคย บรรยากาศและรสชาติอาหารยังคงเดิม แต่เสียงหัวเราะกลับหายไป มื้ออาหารทั้งหมดเงียบงัน หัวใจของฉันเต็มไปด้วยความเสียใจ เมื่อทานอาหารเสร็จ สามีก็จ่ายเงิน ส่วนฉันก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะ

ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือบนโต๊ะของเขาก็ดังขึ้น ฉันเหลือบมองหน้าจอและพบว่าเป็นโทรศัพท์จากแม่สามีของฉัน ฉันคิดว่าเขาคงมีปัญหากับแม่สามีเพราะการหย่าร้าง ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแทน

“แม่” ฉันพยายามทำเสียงให้สงบ

“เทียวหมาน ตอนนี้เจ้าอยู่ไหน” เสียงแม่ถามอย่างเร่งรีบเล็กน้อย

“เราอยู่ที่ร้านอาหารแล้วและจะเสร็จเร็วๆ นี้” ฉันตอบ

"เหมือนมีอะไรเกิดขึ้นที่บ้านอย่างกะทันหัน คุณกับกวางดีกลับบ้านเร็วๆ ได้ไหม" เสียงแม่สามีเต็มไปด้วยความกังวล

ฉันงงมาก บ้านแม่สามีฉันอยู่ห่างจากบ้านเราขับรถไปสองชั่วโมง ที่บ้านคงมีอะไรผิดปกติแน่ๆ ฉันตกลงในที่สุด หลังจากวางสาย ฉันรีบบอกสามี เขาลังเลอยู่บ้าง แต่ก็ยังตัดสินใจกลับบ้านกับฉัน

พอกลับถึงบ้านก็เห็นแม่สามีนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น หน้าซีดเผือด มีพัสดุวางอยู่ข้างๆ พอเห็นเรากลับมา เธอก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วยื่นพัสดุให้สามี

“นี่คืออะไร” สามีของฉันถามด้วยความสงสัย

"นี่คือกุญแจห้องฮันนีมูนที่ฉันเตรียมไว้ให้ตอนแต่งงาน แต่หลังจากแต่งงานแล้ว คุณก็ย้ายเข้าเมืองทันที ตั้งแต่นั้นมาคุณก็ไม่เคยอยู่บ้านเลย หลายปีมานี้ฉันรู้ว่าคุณวิ่งวุ่นหาเลี้ยงชีพ ไม่เคยพักที่นั่นเลย ฉันหวังว่าคุณจะกลับมาที่ห้องฮันนีมูนนั้นอีกครั้ง" แม่สามีพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเล็กน้อย

ฉันกับสามีมองกุญแจตรงหน้าด้วยความตกตะลึง ตอนนั้นเองที่ฉันรู้ว่าเราทะเลาะกันและขอหย่ากันเพราะอีโก้ของตัวเอง แต่เรากลับมองข้ามความสำคัญของครอบครัวนี้ไป วันนั้นที่เข้าไปในห้องฮันนีมูน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ภาพถ่ายงานแต่งงานที่แสนสุข เฟอร์นิเจอร์ยังคงสภาพเดิม ทันใดนั้นเราก็นึกขึ้นได้ว่าเหตุผลที่เราอยู่ด้วยกัน ความทรงจำที่แสนสุขที่เรามี... แล้วทำไมทุกอย่างถึงต้องมาจบลงแบบนี้นะ

“แม่คะ เราเข้าใจผิดแล้ว แม่เป็นห่วงมากตลอดเลย” ฉันอดร้องไห้ไม่ได้ กอดแม่สามีแน่น

“ครับแม่ ตอนนี้เราเข้าใจแล้ว เราจะใช้ชีวิตกันอย่างดีแน่นอนตั้งแต่นี้ต่อไป” สามีฉันตาแดงก่ำ เขากอดทั้งแม่และฉัน

หลังจากเย็นวันนั้น ฉันกับสามีได้ใช้เวลาพูดคุยกันถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น เราเข้าใจกันและความสัมพันธ์ของเราดีขึ้น เราเลิกคิดเรื่องการหย่าร้างและเริ่มต้นชีวิตใหม่ แม้ว่าชีวิตจะยังคงยากลำบาก แต่เราก็ได้เรียนรู้ที่จะทะนุถนอมกันและกันและสร้างครอบครัวด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยม

ลาพิส ลาซูลี

ที่มา: https://giadinh.suckhoedoisong.vn/vo-chong-cung-di-an-bua-cuoi-cung-truoc-khi-ly-hon-bong-nhien-co-mot-cuoc-dien-thoai-nghe-may-xong-co-quyet-dinh-bat-ngo-172240622231345616.htm