นายเล วัน มินห์ ( ทันห์ ฮวา ) เป็นข้าราชการที่เกษียณอายุแล้ว ซึ่งได้เล่าให้ฟังว่านับตั้งแต่มีการประกันการว่างงาน เขาได้จ่ายเงินสมทบ 1% ของเงินเดือนทุกเดือนเป็นฐานในการสมทบประกันสังคม
ตั้งแต่เข้าร่วมจนกระทั่งเกษียณอายุในปี 2566 นายมินห์ไม่ได้รับสิทธิประโยชน์การว่างงานใดๆ เลย
นายมินห์ กล่าวว่า การประกันการว่างงานเป็นการแบ่งปันความเสี่ยง อย่างไรก็ตาม ผู้เกษียณอายุที่ไม่เคยได้รับประกันการว่างงานและไม่ได้รับเงินตามจำนวนที่จ่ายไปจะไม่รับประกันหลักการจ่ายและรับเงิน
ล่าสุด ผู้มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดวิญฟุก ยังได้เสนอให้ กระทรวงแรงงาน ผู้ทุพพลภาพและสวัสดิการสังคม ศึกษาแก้ไขกฎหมายว่าด้วยการจ้างงาน โดยให้ผู้ที่จ่ายเงินประกันการว่างงานแต่ยังไม่ได้รับเงินประกันการว่างงาน เมื่อเกษียณอายุหรือสิ้นสุดสัญญาจ้างงาน จะได้รับเงินจำนวนที่จ่ายเข้ากองทุนประกันการว่างงาน ตามหลักการประกันการว่างงานแบบ “สมทบและรับ”
เกี่ยวกับเรื่องนี้ กระทรวงแรงงาน ผู้พิการและสวัสดิการสังคม กล่าวว่า ประกันการว่างงานเป็นประกันระยะสั้น (คล้ายๆ ประกันสุขภาพ) โดยมีการแบ่งความเสี่ยงสูงระหว่างผู้มีงานทำและผู้ว่างงาน มีคนจำนวนมากต้องจ่าย แต่มีผู้ว่างงานเพียงไม่กี่คนที่มีสิทธิ์ได้รับ
เพื่อช่วยเหลือคนงานให้สามารถรักษาการจ้างงาน การฝึกอบรม การให้คำปรึกษา การแนะนำงาน และชดเชยรายได้บางส่วนให้แก่คนงานเมื่อพวกเขาสูญเสียงาน
ปัจจุบันเงินสมทบประกันการว่างงานเฉลี่ยต่อเดือนอยู่ที่ 6 ล้านดอง ผู้ที่จ่ายเงินสมทบประกันการว่างงานอย่างน้อย 12 เดือนด้วยจำนวนเงิน 1% x 6 ล้านดอง x 12 เดือน = 720,000 ดอง (เทียบเท่า 12%) จะได้รับสิทธิประโยชน์มากถึงเกือบ 500%
เพื่อให้มีเงินเพียงพอสำหรับจ่ายให้คนๆ หนึ่งได้รับเงินประกันการว่างงานสูงสุด จำเป็นต้องมีคนเกือบ 40 คนจ่ายเงินสมทบ ในความเป็นจริง ในทุกๆ 12-14 คนที่จ่ายเงินสมทบประกันการว่างงาน จะมีเพียง 1 คนเท่านั้นที่ได้รับเงิน
นายบุ้ย ซี ลอย อดีตรองประธานคณะกรรมาธิการกิจการสังคมแห่งรัฐสภาให้สัมภาษณ์กับ VietNamNet เกี่ยวกับประเด็นดังกล่าวว่า หลักการประกันการว่างงานคือ “จ่ายและรับ” ดังนั้น จึงต้องจ่ายเงินให้คนงานเมื่อประสบปัญหา แม้แต่ผู้ที่จ่ายประกันสังคมมา 15 ปีและกำลังรอระบบประกันสังคมอยู่ ก็ยังต้องจ่ายเงินให้คนงาน
นายลอย กล่าวว่า ประกันการว่างงานเป็นเสมือน “หมอตำแย” สำหรับธุรกิจและลูกจ้างเมื่อประสบปัญหา ดังนั้น ในช่วงที่มีการระบาดของโควิด-19 รัฐบาลจึงได้จัดสรรเงิน 38,000 พันล้านดองจากกองทุนประกันการว่างงานเพื่อช่วยเหลือลูกจ้างและกิจการต่างๆ ให้ผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบาก
อย่างไรก็ตาม นายลอย ยังกล่าวอีกว่า คนงานไม่สามารถจ่ายเงินได้เท่ากับที่ได้รับ เนื่องจากประกันการว่างงานมีการแบ่งปันความเสี่ยงเช่นเดียวกับประกันสุขภาพ
“ความรับผิดชอบของรัฐคือการรับรองการจ่ายเงินให้กับคนงาน แต่คนงานไม่ควรพึ่งพาประกันการว่างงานเพียงอย่างเดียว” นายลอยกล่าว
ที่มา: https://vietnamnet.vn/nguoi-ve-huu-chua-nhan-tro-cap-that-nghiep-lan-nao-co-duoc-chi-tra-2332075.html
การแสดงความคิดเห็น (0)