ที่มาของคำว่า น้ำต้ม

ในภาคใต้ เมื่อพูดถึง น้ำซุป คนมักจะนึกถึงคำว่า “ก๋วยเตี๋ยว” ทันที น้ำซุปประเภทนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับซาลาเปาเลย เพราะวิธีการปรุงทั้งสองประเภทนี้แตกต่างกัน: น้ำซุป (อินฮูเทียว) จะเป็นน้ำซุปเนื้อ + เครื่องเทศ น้ำซุป(ในก๋วยเตี๋ยวซ๊อกตรัง) คือ น้ำที่ต้มกับน้ำปลาลินห์ กุ้ง เนื้อปลาช่อน และเครื่องเทศ

ในภาคกลางก็มีแบบที่เรียกว่า “น้ำซุป” เหมือนกัน แต่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เป็น "น้ำจิ้มเว้" ที่ทำจากซีอิ๊วขาว ผงพริก น้ำปลา น้ำซุปกระดูกหมู น้ำตาล ผงชูรส น้ำมันหมู หัวหอมแห้งและกระเทียม ถั่วลิสงคั่ว งา ตับหมู รสชาติหวานเข้มข้น หอมถั่ว เผ็ดเล็กน้อย ใช้จิ้มอาหารพิเศษบางชนิดของเว้ ( Great Vietnamese Dictionary โดย Nguyen Nhu Y, 1999)

ในระบบอักษร Nom มีคำบางคำที่มีความหมายต่างกัน เช่น lèo (料, 撩, 𫃼.繚) แปลว่า เชือกผูกใบเรือ หรือว่าวกระดาษ (เพื่อควบคุม) เชือกรางวัล (僚) : เชือกรางวัล; ลีโอ (了, 𦫼) ใน leo heo (รกร้าง, ร้าง, เศร้า); ขอบ (尞, 繚) ใน ขอบ (เส้นแกะสลักบนขอบตู้ ขอบเตียง) หรือ ตรง แปลว่า ไม่มีสิ่งกีดขวาง (ตรง) ก็มี แบบเบาบาง (sparse) เช่นกัน ใบ-ใบ (ไม่ธรรมดา) นินทา แบบ ไม่เรียบร้อย; ที่น่าสังเกตที่สุดคือ คำว่า lèo (膫) ใน "nước lèo" ซึ่งปรากฏขึ้นประมาณศตวรรษที่ 19 แปลว่า "น้ำซุปเนื้อ" ( ช่วยอ่าน Nom and Sino-Vietnamese โดย Anthony Tran Van Kiem (2004) หน่อย)

มีความเชื่อกันว่า "น้ำเต้า" เป็นคำโบราณที่ปรากฏครั้งแรกในภาคเหนือ และไม่ถูกใช้อีกต่อไปในปัจจุบัน แต่คำนี้ได้รับการเผยแพร่เข้าสู่ภาคใต้และยังคงใช้มาจนถึงทุกวันนี้

น่าเสียดายที่คำกล่าวข้างต้นมีความเป็นอัตนัยอย่างมากโดยไม่มีหลักฐานใด ๆ ที่จะแสดงให้เห็นว่า น้ำซุป ปรากฏขึ้นครั้งแรกในภาคเหนือและต่อมาถูกแทนที่ด้วย น้ำซุป

ในความเห็นของเรา น้ำซุป ที่เกี่ยวข้องกับหูเทียวถูกนำมายังเวียดนามตอนใต้โดยชาวจีน โดยเริ่มต้นจากจังหวัดกวางนามแล้วค่อยๆ แพร่กระจายไปทั่วภาคใต้ ( Tri Dien (池田), หน้า 18) ในก๋วยเตี๋ยวแบบกวางตุ้งมีน้ำซุปชนิดหนึ่งเรียกว่า ลู่เจ๋อ (滷汁) ช๊าบ (汁) คือ น้ำ ของเหลว และ น้ำซุป (滷) คือน้ำหลัก (คือ น้ำซอสหลักที่ผสมกับเครื่องเทศ) ใช้หลายครั้งในการต้มหรือตุ๋น (ตุ๋น) กระดูกและเนื้อสัตว์ ชาวเวียดนามมักออกเสียงคำว่า " โหลว" (滷, lou5) ในภาษาจีนกวางตุ้งผิดเป็น "เลโอ" ซึ่งหมายถึงน้ำซุปรสเผ็ดชนิดหนึ่งที่เทลงในเส้นก๋วยเตี๋ยว เส้นหมี่ หรือบะหมี่...

ในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ น้ำซุป หรือ ฐานซุป เรียกว่า stock, broth, soup base ; ประเทศที่พูดภาษาฝรั่งเศสเรียกว่า fond และ bouillon ชาวญี่ปุ่นเรียกว่า ดาชิ (出汁) และชาวเกาหลีเรียกว่า มิตกุกมุล (밑크물) แม้ว่าการเตรียมและส่วนผสมจะแตกต่างกันบ้าง แต่เครื่องดื่มเหล่านี้ก็ใช้ในลักษณะเดียวกับ Fondo (สเปน) fondi di cucina (ภาษาอิตาลี) หรือ fond หรือ stok - ซอสที่ชาวตุรกีใช้เป็นพื้นฐานในการเรียกว่า fond (ภาษาฝรั่งเศส) และ stock (ภาษาอังกฤษ) ในโรมาเนียผู้คนเรียกน้ำซุปหรือสต๊อก ฟองดูล บางครั้ง supă de oase หรือ supă de bază พวกเขาใช้คำว่า สต็อก ในภาษาอังกฤษด้วยซ้ำ