ทรัพยากรที่สอดประสานกันสร้างการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการลดความยากจนในไทเหงียน

(PLVN) - อัตราความยากจนในตำบลไทเหงียนลดลงอย่างต่อเนื่องเนื่องมาจากการดำเนินการตามโครงการเป้าหมายแห่งชาติแบบพร้อมกัน โดยมุ่งเน้นที่การสนับสนุนการผลิต การฝึกอบรมอาชีวศึกษา และการสร้างงานให้กับประชาชน โดยเฉพาะกลุ่มชาติพันธุ์ส่วนน้อย

การสนับสนุนครัวเรือนยากจนในการเลี้ยงควายพันธุ์จากโครงการเป้าหมายแห่งชาติเพื่อการลดความยากจนอย่างยั่งยืน

จากสถิติล่าสุดของกรม เกษตร และสิ่งแวดล้อมจังหวัดท้ายเงวียน ระบุว่า ณ ต้นปี พ.ศ. 2568 ทั่วทั้งจังหวัดมีครัวเรือนยากจน 23,061 ครัวเรือน (คิดเป็น 5.46%) และครัวเรือนเกือบยากจน 15,482 ครัวเรือน (คิดเป็น 3.67%) ในบรรดาครัวเรือนยากจน ชนกลุ่มน้อยมีสัดส่วนสูงมาก โดยมี 19,354 ครัวเรือน หรือคิดเป็น 83.93% ของจำนวนครัวเรือนยากจนทั้งหมด

ในช่วงปี พ.ศ. 2564-2568 โครงการเป้าหมายแห่งชาติ ไทเหงียน ว่าด้วยการลดความยากจนอย่างยั่งยืน ได้รับการจัดสรรเงินทุนรวมกว่า 1,167 พันล้านดอง ซึ่งประกอบด้วยงบประมาณกลาง 1,113 พันล้านดอง และงบประมาณท้องถิ่นกว่า 53 พันล้านดอง นอกจากนี้ยังมีการออกเอกสารคำสั่ง แผนงาน และมติจำนวน 136 ฉบับ เพื่อจัดระเบียบการดำเนินงานให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันและเป็นเอกภาพ

ด้วยความคิดริเริ่มนี้ อัตราความยากจนหลายมิติจึงลดลงอย่างรวดเร็ว หากต้นปี 2565 ตัวเลขนี้อยู่ที่ 10.29% แต่ ณ สิ้นปี 2567 เหลือเพียง 5.46% ลดลง 4.83% หรือลดลงเฉลี่ยปีละ 1.61% ซึ่งสูงกว่าแผนที่กำหนดไว้

การวิเคราะห์ตามพื้นที่แสดงให้เห็นว่าอัตราการลดความยากจนของอดีตจังหวัดทั้งสองในช่วงการควบรวมกิจการมีความแตกต่างกัน แต่ทั้งสองจังหวัดก็สูงกว่าเป้าหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อัตราการลดความยากจนของอดีต จังหวัดบั๊กกัน ลดลงจาก 27.37% เหลือ 19.46% ภายในสิ้นปี 2567 หรือลดลงเฉลี่ย 2.63% ต่อปี (เกินเป้าหมายที่ 2 - 2.25% ต่อปี) ส่วนอัตราการลดความยากจนของอดีตจังหวัดไทเหงียนลดลงจาก 6.14% เหลือ 2.04% ภายในสิ้นปี 2567 หรือลดลงเฉลี่ย 1.37% ต่อปี (บรรลุและเกินเป้าหมายที่ตั้งไว้)

จากผลลัพธ์ดังกล่าว จังหวัดไทเหงียนตั้งเป้าที่จะลดอัตราความยากจนลงเหลือ 4.65% ภายในสิ้นปี 2568 โดยถือเป็นรากฐานสำคัญในการก้าวไปสู่ช่วงปี 2569-2573

ตลอดระยะเวลา 3 ปีของการดำเนินโครงการเป้าหมายแห่งชาติ จังหวัดไทเหงียนได้บรรลุผลสำเร็จที่ชัดเจนหลายประการในการสนับสนุนการพัฒนาการผลิตและการสร้างวิถีชีวิตที่ยั่งยืนให้กับประชาชน จังหวัดได้ดำเนินโครงการสนับสนุนการผลิต 642 โครงการ โดยมีครัวเรือนเข้าร่วม 13,330 ครัวเรือน ซึ่งประกอบด้วยครัวเรือนยากจน 6,811 ครัวเรือน ครัวเรือนที่เกือบยากจน 3,791 ครัวเรือน และครัวเรือนที่เพิ่งหลุดพ้นจากความยากจน 2,728 ครัวเรือน การผสมผสานแบบจำลองทางการเกษตรและป่าไม้ที่เหมาะสมกับสภาพภูมิประเทศและดินของแต่ละภูมิภาค ช่วยให้ประชาชนเข้าถึงวิธีการผลิตที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เพิ่มรายได้ และลดการพึ่งพาการสนับสนุนจากรัฐ

จุดเด่นของการดำเนินโครงการนี้คือการสนับสนุนให้ครัวเรือนยากจนและใกล้ยากจน 100% ที่มีกำลังแรงงานและความต้องการจำเป็นในเขตยากจนเดิม พัฒนาขีดความสามารถในการผลิต นับเป็นก้าวสำคัญในการบรรลุเป้าหมายการลดความยากจนอย่างยั่งยืน เพราะศักยภาพของครัวเรือนถือเป็นปัจจัยหลักที่กำหนดผลลัพธ์การลดความยากจนในระยะยาว การเสริมสร้างความรู้ด้านการผลิต ปศุสัตว์ และทักษะการทำเกษตรกรรม ช่วยให้ครัวเรือนจำนวนมากกล้าลงทุน ปรับเปลี่ยนรูปแบบเศรษฐกิจ และมีความมั่นใจในการพัฒนาคุณภาพชีวิตมากขึ้น

จังหวัดไทเหงียนให้การสนับสนุนแรงงานยากจนในการหางานและสร้างความมั่นคงในชีวิตอย่างแข็งขัน

ควบคู่ไปกับการสนับสนุนด้านการผลิต ไทเหงียนมุ่งเน้นการแก้ไขปัญหาการขาดแคลนบริการสังคมขั้นพื้นฐานสำหรับครัวเรือนที่ด้อยโอกาส ซึ่งการจ้างงานถือเป็นเสาหลักที่สำคัญที่สุด โอกาสการจ้างงานที่มั่นคงไม่เพียงแต่ช่วยให้แรงงานมีรายได้เพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ยังเป็นรากฐานที่ช่วยให้พวกเขาหลุดพ้นจากความยากจนอย่างจริงจัง และพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป

คาดการณ์ว่าภายในสิ้นปี พ.ศ. 2568 จังหวัดจะสนับสนุนการเชื่อมโยงงานให้กับแรงงานประมาณ 8,500 คน จากครัวเรือนยากจน ครัวเรือนที่เกือบยากจน และครัวเรือนที่เพิ่งหลุดพ้นจากความยากจน แนวทางแก้ไขปัญหาที่ส่งเสริม ได้แก่ การให้คำปรึกษาด้านอาชีพ การสนับสนุนการหางาน การประสานงานกับธุรกิจต่างๆ เพื่อดำเนินการสรรหาแรงงานในท้องถิ่น และการส่งแรงงานไปยังนิคมอุตสาหกรรมและกลุ่มอุตสาหกรรมต่างๆ ทั้งในและนอกจังหวัด

นอกจากนี้ แรงงานในเขตพื้นที่ยากจนเดิมประมาณ 2,000 คน จะได้รับการสนับสนุนการฝึกอบรมวิชาชีพ เพื่อพัฒนาทักษะและเพิ่มโอกาสในการทำงานที่ดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แรงงานเหล่านี้ 1,800 คน จะได้รับการฝึกอบรมเพื่อเตรียมความพร้อมไปทำงานในต่างประเทศภายใต้สัญญาจ้าง ซึ่งถือเป็นแนวทางที่มีประสิทธิภาพ ช่วยให้แรงงานเข้าถึงสภาพแวดล้อมการทำงานที่เป็นมืออาชีพ มีรายได้สูง และมีโอกาสสะสมประสบการณ์และเงินทุนเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจหลังจากกลับภูมิลำเนา

แม้จะมีผลลัพธ์เชิงบวกมากมาย แต่กระบวนการบูรณาการแหล่งทุนระหว่างโครงการเป้าหมายระดับชาติ โครงการโครงการ และทรัพยากรท้องถิ่นยังคงเผชิญกับความยากลำบากมากมาย สาเหตุหลักมาจากความแตกต่างในเกณฑ์มาตรฐาน ผู้รับผลประโยชน์ และวิธีการดำเนินงานของแต่ละโครงการ

เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว สภาประชาชนจังหวัดไทเหงียนจึงได้ออกข้อมติที่ 20/2022/NQ-HDND ลงวันที่ 28 ตุลาคม 2565 เพื่อกำหนดกลไกการบูรณาการที่เป็นหนึ่งเดียวระหว่างโครงการเป้าหมายระดับชาติและโครงการอื่นๆ ข้อมตินี้ถือเป็นทางออกที่ก้าวล้ำ สร้างรากฐานให้หน่วยงาน หน่วยงานสาขา และท้องถิ่นต่างๆ สามารถประสานงานเชิงรุก หลีกเลี่ยงความซ้ำซ้อนของหัวข้อ ขอบเขต และเนื้อหาสนับสนุน

ที่มา: https://baophapluat.vn/nguon-luc-dong-bo-tao-chuyen-bien-manh-trong-giam-ngheo-thai-nguyen.html