
ตามที่ผู้เขียนได้กล่าวไว้ “เรื่องราวเหล่านั้นเปรียบเสมือนเศษภาชนะดินเผาที่แวววาวและกระจายอยู่ทั่วไปตามจุดต่างๆ” พาผู้เขียนผ่านอารมณ์ต่างๆ ในระดับต่างๆ อย่างเงียบๆ และตระหนักถึงความงามอันมหัศจรรย์ของชีวิต
โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีที่ผู้เขียนสะท้อนผลกระทบสองด้านของยุค ดิจิทัล ต่อชีวิตในเมืองในเรื่องสั้นแต่ละเรื่อง ทำให้ผู้อ่านนึกถึงและกังวลเกี่ยวกับสิ่ง "เล็กๆ น้อยๆ" ที่ผู้คนมักลืม
ด้วยรูปแบบการเขียนที่อ่อนโยนและลึกซึ้ง ผู้เขียนไม่เพียงแต่ปลุกความทรงจำและความเห็นอกเห็นใจ แต่ยังกระซิบข้อความที่เต็มไปด้วยความเป็นมนุษย์อีกด้วย คุณค่าอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ที่ซ่อนอยู่คือสิ่งธรรมดาและเล็กน้อยที่สุด
ดูเหมือนว่าผู้เขียนจะเข้าใจความคิดของตัวละครแต่ละตัวเป็นอย่างดี มีเรื่องราวบางเรื่องเป็นเพียงความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต แต่ก็ชัดเจนว่าตัวละครของเธอเป็นตัวแทนของกลุ่มคนหรือชนชั้น ดังนั้นผู้อ่านจึงมองเห็นเงาของตัวเองและปัญหาของตัวเองในตัวพวกเขา
ตัวอย่างเช่น ผู้เขียนเล่าเรื่องของคู่สามีภรรยาในยุคปัจจุบันที่ดูเหมือนจะขัดแย้งกันเล็กน้อยในการเลือกฉลองเทศกาลตรุษจีนที่บ้านฝ่ายพ่อหรือฝ่ายแม่ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่กลับกลายเป็นความหมกมุ่นทางจิตใจของลูกสาวจนถึงขนาดที่เธอหวังว่าจะไม่มีเทศกาลตรุษจีนเพื่อที่พ่อแม่จะได้หยุดทะเลาะกัน...
ตอนจบของเรื่องราวแต่ละเรื่องเปรียบเสมือนเสียงที่ก้องสะท้อน ที่เปิดความคิดและการตัดสินที่อ่อนโยนในใจของแต่ละคน ชักชวนให้ผู้คนดำเนินการทันทีเพื่อสิ่งที่ดีกว่า
ศิลปะการใช้ภาษาและการเล่าเรื่องถือเป็นจุดที่น่าประทับใจที่สุด ภาษาในแต่ละเรื่องถูกเล่าอย่างเป็นธรรมชาติแต่ไม่สุ่มสี่สุ่มห้า เลอ ฮังเลือกคำแต่ละคำมาอย่างพิถีพิถันและมีชีวิตชีวา เมื่อบรรยายเสียงฝีเท้าที่เหนื่อยล้าของชายชรา เธอใช้คำว่า "ล้ม" บนถนนและสะท้อนเสียง "เสียงเศร้า" หรือเมื่อบรรยายใบหน้าของชายชรา เธอใช้คำว่า "ริ้วรอยเริ่มสะอื้นไห้"...
สไตล์การเล่าเรื่องที่หลากหลายและมุมมองที่หลากหลายสร้างความดึงดูดใจให้กับผู้อ่าน ดูเหมือนว่าด้วยพรสวรรค์ด้านศิลปะของเธอ เลอ ฮังได้นำพรสวรรค์เหล่านี้มาประยุกต์ใช้อย่างชำนาญในการสร้างเรื่องสั้นของเธอให้เต็มไปด้วยภาษาศิลปะของภาพยนตร์ บทกวี และภาพวาด สร้างความดึงดูดใจให้กับเรื่องราวแต่ละเรื่อง
หากคุณค่าอันมหัศจรรย์ประการหนึ่งของวรรณกรรมคือการยึดถือความงามและความดีเป็นศูนย์กลาง โดยมีเป้าหมายในการเปลี่ยนแปลงผู้คน สร้างบุคลิกภาพ และมีส่วนสนับสนุนการปฏิรูปสังคม เล ฮังก็ทำเช่นนั้นผ่านเรื่องราวที่เธอเรียกว่า "ชิ้นส่วนที่มหัศจรรย์"
เรื่องสั้นแต่ละเรื่องได้หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรัก การให้อภัย และความกรุณาในใจของผู้คน กระตุ้นให้พวกเขาตระหนักถึงการทำตามความคิด การกระทำ และความรับผิดชอบต่อครอบครัวและสังคม ซึ่งบางครั้งถูกหลงลืมไปเนื่องจากความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของชีวิตในยุคดิจิทัล
แน่นอนว่าคุณคงจะเป็นเหมือนฉัน เมื่อคุณปิดหน้าของเรื่องสั้นชุด “The Magical Fragments” เสียงสะท้อนของเรื่องจะดังก้องเหมือนระฆังที่เตือนให้คุณช้าลง มองลึกลงไปในแต่ละช่วงเวลาเล็กๆ และเชื่อมั่นในความเมตตากรุณามากขึ้น “The Magical Fragments” ไม่ใช่หนังสือรวมเรื่องสั้นที่น่าตกใจ แต่สามารถสัมผัสหัวใจของผู้อ่านด้วยความเงียบสงบ ด้วยความงามอันเงียบสงบของความเมตตากรุณาที่ยังคงมีอยู่ที่ไหนสักแห่งในชีวิตนี้
ชื่อจริงของผู้เขียน Le Hang คือ Le Thi Le Hang เกิดเมื่อปี 1988 เดิมทีมาจาก Thua Thien Hue Le Hang อาศัยอยู่ใน เมืองดานัง เป็นผู้เขียนหนังสือภาษาเวียดนาม 7 เล่มและหนังสือภาษาอังกฤษ 5 เล่ม ผลงานของเธอเป็นที่รู้จักของผู้อ่านผ่านเรื่องสั้น บทกวี มหากาพย์ บทความวิจารณ์ ภาพประกอบ... ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์กลางและท้องถิ่น และนิตยสารวรรณกรรม ปัจจุบัน Le Hang เป็นสมาชิกคณะกรรมการบริหารของสมาคมนักเขียนเมืองดานัง ซึ่งเป็นนักเขียนรุ่นเยาว์คนหนึ่งของเมืองดานังที่ถือว่ามีความสามารถรอบด้าน จริงจัง และเปี่ยมไปด้วยพลังภายใน เธอเพียงหวังว่าผลงานของเธอจะช่วยให้ตัวเธอเองและผู้อ่าน "มองลึกลงไปในหัวใจของพวกเขา"
ที่มา: https://baodanang.vn/nhung-vun-vat-nhiem-mau-3265035.html
การแสดงความคิดเห็น (0)