นักดาราศาสตร์จากมหาวิทยาลัยดาร์แฮมในอังกฤษได้ใช้เอฟเฟกต์เลนส์ความโน้มถ่วงร่วมกับซูเปอร์คอมพิวเตอร์เพื่อระบุหลุมดำในดาวเอเบลล์ 1201 ซึ่งอยู่ห่างจากโลก 2.7 พันล้านปีแสง เพื่อค้นพบหลุมดำมวลยวดยิ่งแห่งใหม่ ตามรายงานของ Live Science นอกจากนี้ยังเป็นหลุมดำที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งที่เคยค้นพบอีกด้วย
หลุมดำมวลยิ่งยวดนี้ตั้งอยู่ภายในกาแล็กซีที่สว่างที่สุดในกระจุกกาแล็กซีเอเบลล์ 1201 กาแล็กซีที่มีหลุมดำยังได้รับผลกระทบจากสนามโน้มถ่วงของวัตถุด้วย
การจำลองหลุมดำทำให้กาลอวกาศบิดเบือน (ภาพ: ESA/ฮับเบิล)
ในการตามล่าหลุมดำในเอเบลล์ 1201 นอกเหนือจากอุปกรณ์เทคโนโลยีแล้ว กลุ่มนักดาราศาสตร์ยังได้ใช้ทฤษฎีสัมพันธภาพของนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เพื่อตรวจสอบการมีอยู่ของหลุมดำมวลยวดยิ่ง ซึ่งเป็นวัตถุที่สามารถโค้งงอสนามกาลอวกาศที่ปรากฏขึ้นได้
ตามที่หัวหน้าทีม ดร. เจมส์ ไนติงเกล กล่าว หลุมดำขนาดใหญ่ที่สุดที่มนุษย์รู้จักส่วนใหญ่อยู่ในสถานะเคลื่อนไหว ซึ่งสสารที่ดึงดูดเข้ามาใกล้หลุมดำจะร้อนขึ้นและปลดปล่อยพลังงานออกมาในรูปของแสง เอฟเฟกต์เลนส์ความโน้มถ่วงช่วยให้นักดาราศาสตร์สามารถศึกษาและตรวจจับหลุมดำที่ไม่มีการเคลื่อนไหว (ไม่ผลิตพลังงานและไม่เปล่งแสง) ได้
หลังจากค้นพบส่วนโค้งที่บิดเบี้ยวของแสงรอบๆ หลุมดำที่ไม่มีอยู่จริง นักวิจัยจึงใช้ข้อมูลเกี่ยวกับการที่วัตถุยืดแสงรอบๆ เพื่อสร้างขนาดของหลุมดำขึ้นมาใหม่
นักวิจัยจำลองมวลของหลุมดำโดยอาศัยแสงที่มันหักเหโดยใช้กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลและซูเปอร์คอมพิวเตอร์ DiRAC COSMA8
ด้วยวิธีนี้ ทีมของ ดร. ไนติงเกลจึงสามารถกำหนดขนาดของหลุมดำมวลยิ่งยวดที่เอเบลล์ 1201 ได้ ซึ่งมีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์ 30 พันล้านเท่า ในดาราจักรทางช้างเผือกของเรา (มวลรวมของดวงอาทิตย์คือ 1.989 x 1030 กิโลกรัม) ตัวเลขนี้มากกว่าตัวเลขหลุมดำมวลยวดยิ่งที่ใจกลางทางช้างเผือกประมาณ 8,000 เท่า
หลุมดำมวลยวดยิ่งที่ใหญ่ที่สุดที่มนุษย์เคยค้นพบคือ TON 618 ซึ่งเทียบเท่ากับมวลดวงอาทิตย์ประมาณ 40 พันล้านเท่า
การศึกษาหลุมดำมวลยวดยิ่งอาจช่วยให้ นักวิทยาศาสตร์ เข้าใจได้ว่ายักษ์ใหญ่ในจักรวาลเหล่านี้เติบโตมาจนมีขนาดใหญ่ได้อย่างไร และยังช่วยให้สามารถตรวจสอบว่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้มีอิทธิพลต่อวิวัฒนาการของจักรวาลอย่างไร
Tra Khanh (ที่มา: วิทยาศาสตร์สด)
มีประโยชน์
อารมณ์
ความคิดสร้างสรรค์
มีเอกลักษณ์
ความโกรธ
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)