การค้นพบพื้นทะเลสาบโบราณใต้ตำแหน่งของยานเพอร์เซเวียแรนซ์บนดาวอังคาร หมายความว่ายานสำรวจนี้อาจเข้าถึงฟอสซิลแบคทีเรียได้
การจำลองหุ่นยนต์เพอร์เซเวียแรนซ์เก็บตัวอย่างจากดาวอังคาร ภาพ: NASA
ยานสำรวจเพอร์เซเวียแรนซ์ของนาซาค้นพบว่าหลุมอุกกาบาตเจซีโรบนดาวอังคารเคยเต็มไปด้วยน้ำ ทำให้เกิดความหวังว่าสิ่งมีชีวิตฟอสซิลอาจถูกค้นพบบนดาวอังคาร ตามรายงานของ Live Science ยานสำรวจเพอร์เซเวียแรนซ์ลงจอดบนหลุมอุกกาบาตนี้ครั้งแรกในเดือนกุมภาพันธ์ 2564 ด้วยเฮลิคอปเตอร์อินเจนูอิตี ซึ่งปัจจุบันได้เลิกใช้งานแล้ว ยานสำรวจค้นพบโดยใช้เรดาร์ตรวจจับใต้ดิน เผยให้เห็นชั้นตะกอนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของทะเลสาบแห่งหนึ่ง ซึ่งต่อมาแห้งเหือดกลายเป็นสามเหลี่ยมปากแม่น้ำขนาดยักษ์
การค้นพบนี้ทำให้เกิดความหวังว่าหลังจากที่เพอร์เซเวียแรนซ์เก็บตัวอย่างทางธรณีวิทยาจากหลุมอุกกาบาตกลับมายังโลกแล้ว นักวิจัยอาจพบหลักฐานของสิ่งมีชีวิตโบราณที่เคยเจริญรุ่งเรืองบนดาวอังคาร ทีมวิจัยได้ตีพิมพ์ผลการค้นพบนี้ในวารสาร Science Advances เมื่อวันที่ 26 มกราคม
“จากวงโคจร เราสามารถมองเห็นตะกอนหลากหลายชนิด แต่เราไม่สามารถแน่ใจได้ว่าสิ่งที่เราเห็นคือสภาพดั้งเดิมของพวกมัน” เดวิด เพจ ศาสตราจารย์ด้าน ดาวเคราะห์ ศาสตร์ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิส หัวหน้าทีมวิจัยกล่าว “เพื่อทำความเข้าใจว่าตะกอนเหล่านี้ก่อตัวขึ้นมาได้อย่างไร เราจำเป็นต้องมองลงไปใต้พื้นผิว”
ยานสำรวจเพอร์เซเวียแรนซ์ของนาซาเป็นส่วนสำคัญของภารกิจ Mars 2020 มูลค่า 2.7 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ นับตั้งแต่เดินทางมาถึงดาวอังคารพร้อมกับยานสำรวจคิวริออซิตีรุ่นเก่า ยานสำรวจเพอร์เซเวียแรนซ์ได้ค้นหาสัญญาณของสิ่งมีชีวิตโบราณบนพื้นผิวของดาวเคราะห์โดยการสำรวจผ่านหลุมอุกกาบาตเจซีโรที่มีความกว้าง 30 ไมล์ และเก็บตัวอย่างหินและดินจำนวนมากเพื่อนำกลับมายังโลก เป็นเวลาสามปีที่ยานสำรวจนี้มาพร้อมกับเฮลิคอปเตอร์อินเจนูอิตี ซึ่งได้ทำการบินสำรวจดาวอังคารเป็นครั้งที่ 72 และเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 18 มกราคม
เพอร์เซเวียแรนซ์ขนาดเท่ายานสำรวจนี้ติดตั้งอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ 7 ชิ้น หนึ่งในนั้นคือ Radar Imaging Mars Subsurface Experiment (RIMFAX) หุ่นยนต์จะสร้างแผนที่เสียงสะท้อนจากความลึกประมาณ 20 เมตรใต้พื้นผิวของหลุมอุกกาบาต โดยปล่อยสัญญาณเรดาร์ทุกๆ 10 เซนติเมตรตลอดการเดินทางอันยาวนานและโดดเดี่ยว
ปัจจุบัน แผนที่เรดาร์เผยให้เห็นการมีอยู่ของตะกอน ซึ่งบ่งชี้ว่าหลุมอุกกาบาตนี้เคยถูกน้ำท่วมโดยทะเลสาบขนาดยักษ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่การศึกษาก่อนหน้านี้คาดการณ์ไว้แต่ไม่สามารถยืนยันได้ เช่นเดียวกับทะเลสาบแห้งบนโลก ตะกอนถูกพัดพาไปตามแม่น้ำ ก่อตัวเป็นสามเหลี่ยมปากแม่น้ำขนาดใหญ่ ก่อนที่จะถูกทับถมและผุพังในช่วงการกัดเซาะสองครั้ง เนื่องจากสิ่งมีชีวิตบนโลกต้องพึ่งพาน้ำเป็นอย่างมาก หลักฐานของน้ำบนดาวอังคารอาจเป็นเบาะแสสำคัญที่บ่งชี้ว่าดาวเคราะห์ดวงนี้เคยมีสิ่งมีชีวิตอยู่
เพื่อนำตัวอย่างอันล้ำค่ากลับมายังโลก หุ่นยนต์เพอร์เซเวียแรนซ์จะรอให้องค์การอวกาศยุโรป (ESA) ปล่อยยาน Sample Recovery Lander ขึ้นสู่อวกาศ ยานลำนี้ติดตั้งจรวดขนาดเล็ก ยานสำรวจจะถ่ายโอนตัวอย่างดินและหินไปยังจรวดก่อนที่จะปล่อยกลับเข้าสู่วงโคจร หลังจากปล่อยขึ้นสู่อวกาศแล้ว จรวดที่บรรจุตัวอย่างจะถูกเก็บรวบรวมโดยยานโคจร ERO ของนาซาเพื่อส่งกลับมายังโลก เดิมทีนาซาวางแผนที่จะปล่อยยาน ERO ในปี พ.ศ. 2569 แต่ถูกเลื่อนออกไปเป็นปี พ.ศ. 2571 ซึ่งหมายความว่าตัวอย่างดินจะกลับมายังโลกเร็วที่สุดในปี พ.ศ. 2576
อันคัง (อ้างอิงจาก Live Science )
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)