ปัจจุบันในเขตวันโฮมีพื้นที่ปลูกต้นพีชประมาณ 1,000 เฮกตาร์ กิ่งและต้นพีชนำมาซึ่งรายได้สูงและมั่นคงให้กับประชาชนในช่วงเทศกาลตรุษเต๊ตทุกปี
ลองเลืองเป็นหนึ่งในตำบลที่มีพื้นที่ปลูกพีชมากที่สุดในเขตวันโฮ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา รัฐบาลตำบลได้ระดมและส่งเสริมให้ประชาชนปลูก ลงทุน ดูแล และพัฒนาต้นพีช ดังนั้น ต้นพีชจึงเป็นพืชผลหลักและเป็นแหล่งรายได้หลักของชนกลุ่มน้อยในพื้นที่
นายมัว อา ทู ชาวม้ง จากหมู่บ้านโกจาม ตำบลลองเลือง ประกอบอาชีพทำไร่และขายกิ่งพันธุ์พีชมา 15 ปี เล่าว่าตั้งแต่เด็ก เขาเดินตามปู่และพ่อไปปลูกพีชในไร่ นายทูเล่าว่า ในอดีตต้นพีชส่วนใหญ่ขายเป็นผลไม้ รายได้จึงไม่สูงนัก
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พ่อค้าจากต่างจังหวัดและต่างเมืองต่างมาซื้อกิ่งและต้นพีชเพื่อนำไปบริโภคในพื้นที่ราบลุ่ม ด้วยเหตุนี้ ต้นพีชจึงช่วยเพิ่มมูลค่าและความมั่นคงให้กับเกษตรกร ปัจจุบัน ครอบครัวของนายธูมีพื้นที่ปลูกพีชเกือบ 4 เฮกตาร์ รวม 500 ต้น โดยต้นพีชที่มีอายุประมาณ 6 ปีขึ้นไปสามารถขายกิ่งได้ในราคาสูง
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ครอบครัวของคุณธูมีต้นพีชจำนวนมากที่ปลูกมานานกว่า 30 ปี นอกจากนี้ ครอบครัวของเขายังมุ่งเน้นการลงทุนและดูแลรักษาต้นพีชให้กิ่งใหญ่ มีตาดอกจำนวนมาก และดอกบานสะพรั่งสวยงามและอยู่ได้นาน ทุกปี ประมาณหนึ่งเดือนก่อนเทศกาลเต๊ด พ่อค้าจากจังหวัดต่างๆ เช่น ทัญฮว้า เหงะอาน และ ฮานอย จะมาฝากเงินเพื่อซื้อกิ่งพีชและรากที่เสียบยอด ปีนี้ครอบครัวของเขาขายกิ่งพีชได้ประมาณ 1,000 กิ่ง รากพีชที่เสียบยอด 100 ราก (ประมาณ 350 ล้านดอง) และรายได้จากการขายลูกพีช 150 ล้านดอง
ส่วนครอบครัวของนายมัว อา ดัว ชาวบ้านโกจาม ตำบลลองเลือง กล่าวว่า ในอดีตครอบครัวของเขาประกอบอาชีพซ่อมรถจักรยานยนต์เป็นหลัก และไม่มีที่ดินมากนักที่จะปลูกต้นพีช ด้วยความที่ต้นพีชในท้องถิ่นมีอายุมาก มีมอสปกคลุมราก จึงเป็นที่นิยมในตลาดที่ราบลุ่ม ในช่วงสองปีที่ผ่านมา นายดัวเริ่มรับซื้อต้นพีชโบราณจากชาวบ้านเพื่อนำมาต่อกิ่ง ในปี พ.ศ. 2568 เขาวางแผนที่จะขายต้นพีชเกือบ 500 ต้นออกสู่ตลาด โดยมีราคาตั้งแต่ 1.5 ล้านดอง ถึง 15 ล้านดองต่อต้น เฉลี่ยต้นละ 3 ล้านดอง สร้างรายได้ 1.5 พันล้านดอง
พ่อค้าแม่ค้าหลายรายกล่าวว่าดอกพีชปีนี้สวยงามมาก บานสะพรั่งพอดีในวันตรุษเต๊ต ทำให้ราคาขายสูงกว่าปีที่แล้ว ขึ้นอยู่กับรูปทรง ว่าดอกมีมากหรือน้อย และแต่ละพันธุ์พีช หลายครัวเรือนขายต้นพีชเสียบยอดและรากในราคาหลายล้านดอง ส่วนต้นพีชที่โตเต็มวัย มีมอส รา รากหยาบ และรูปทรงสวยงาม มีราคาสูงถึงหลายสิบล้านดอง
คุณเหงียน หง็อก ลอง พ่อค้าจากจังหวัดถั่นฮวา กล่าวว่า หลายปีมานี้ ทุกครั้งที่ใกล้ถึงเทศกาลตรุษจีน เขาและเพื่อนๆ มักจะไปซื้อกิ่งพีชที่เมืองวันโฮ ลูกค้าในพื้นที่ราบลุ่มต่างชื่นชอบมาก เพราะลูกพีชที่ปลูกในจังหวัด เซินลา และอำเภอวันโฮโดยเฉพาะนั้นได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี เติบโตอย่างเป็นธรรมชาติ เหมาะสมกับสภาพอากาศและดิน ทำให้ลูกพีชมีดอกใหญ่สวยงาม มีตาดอกจำนวนมาก และมีมอสเกาะตามลำต้น นอกจากนี้ กิ่งพีชยังมีราคาที่แตกต่างกัน เหมาะกับลูกค้าจำนวนมาก จึงขายง่าย ไม่ต้องกังวลเรื่องสินค้าขาดตลาด
ปัจจุบัน ชาวบ้านปลูกต้นพีชกันรอบบ้าน บนทุ่งนา และบนเนินเขา โดยกระจายตัวอยู่ในหมู่บ้านปาคา ลองเลือง และโกจาม ในเขตลองเลือง และชุมชนบนที่ราบสูงบางแห่งในเขตวันโฮ ในช่วงฤดูดอกพีชบาน หลายครัวเรือนได้ลงทุนพัฒนาการท่องเที่ยวเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้เข้ามาเยี่ยมชม สัมผัสประสบการณ์ และถ่ายภาพ ซึ่งถือเป็นการเพิ่มรายได้ให้กับประชาชนอีกด้วย
นายซาง อา เต๋อ ประธานคณะกรรมการประชาชนตำบลลองเลือง แจ้งว่า ต้นท้อเป็นหนึ่งในพืชผลหลักของตำบล และเทศกาลตรุษจีนถือเป็นช่วงเก็บเกี่ยวผลผลิตหลัก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เทศบาลได้จัดเทศกาลดอกท้อขึ้นเพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรมอันดีงามของชนกลุ่มน้อยในตำบลลองเลือง และเพื่อเชิดชูความงามของดอกท้อและทัศนียภาพทางธรรมชาติของตำบล
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ได้ดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากให้เข้ามาเยี่ยมชมและสัมผัสประสบการณ์ มีส่วนช่วยส่งเสริมการพัฒนาการท่องเที่ยว ช่วยให้คนในท้องถิ่นบริโภคพีชได้ดีขึ้น เอาชนะความหิวโหย ลดความยากจน และสร้างครัวเรือนที่มีฐานะร่ำรวย
ด้วยสภาพธรรมชาติและภูมิอากาศที่เอื้ออำนวย ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา พื้นที่ปลูกพีชในเขตวันโฮจึงได้รับการดูแลอย่างมั่นคงและยั่งยืน ต้นพีชสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจสูงให้กับครัวเรือนผู้ปลูกพีช หลายครัวเรือนมีรายได้หลายล้านดองต่อปี ด้วยเหตุนี้ ชีวิตทางวัตถุและจิตวิญญาณของชนกลุ่มน้อยในเขตจึงได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
งานอดิเรกการเล่นดอกท้อโทนนั้นมีราคาแพงและต้องใช้ความประณีต
การแสดงความคิดเห็น (0)