ในอดีต วันครูเวียดนาม 20 พฤศจิกายน ณ โรงเรียนมัธยมปลายเหงียนวันลินห์ คึกคักไปด้วยดอกไม้สด คำอวยพร และเสียงหัวเราะจากนักเรียน แต่ปีนี้ 20 พฤศจิกายน กลับเงียบเหงาจนน่าเศร้าใจ จู่ๆ ก็มีน้ำท่วมใหญ่พัดพาความสงบสุขที่เคยคุ้นเคยไป เหลือเพียงความกังวลของครู คือประชาชนที่หิวโหยและหนาวเหน็บท่ามกลางน้ำท่วม
ครูเห็นใจผู้ประสบภัยน้ำท่วมและครอบครัวที่อยู่ห่างไกล จึงตัดสินใจร่วมกันระดมเงินซื้อข้าวสาร เนื้อสัตว์ ผัก ฯลฯ จากนั้นจุดไฟหุงข้าวสารร้อนๆ เพื่อส่งไปยังพื้นที่ประสบภัย
ไม่มีดอกไม้ในวันครูชาวเวียดนาม 20 พฤศจิกายน ครูจากโรงเรียนมัธยมเหงียนวันลินห์จุดเตาและหุงข้าวร้อนๆ เพื่อส่งให้ผู้หญิงในพื้นที่น้ำท่วม
ภาพโดย: หนูโธ
ฉันไม่ได้คิดถึงวันครูชาวเวียดนามวันที่ 20 พฤศจิกายนเลย ฉันกังวลแค่เรื่องคนที่ยังติดขัดและขาดแคลนอาหาร ถ้าบ้านของพวกเขาไม่ถูกน้ำท่วม ฉันก็ต้องพยายามช่วยเหลือให้มากขึ้น การคิดถึงพ่อแม่ของใครบางคนที่ต้องนั่งขดตัวอยู่บนหลังคารอความช่วยเหลือ ทำให้ฉันลืมความเหนื่อยล้าทั้งหมดไปได้เลย” คุณคิม โธ เล่า
ตั้งแต่รุ่งสาง บ้านของถั่นไห่กลายเป็น “ครัวบรรเทาทุกข์” ของกลุ่ม บางคนเก็บผัก บางคนล้างข้าว บางคนแบ่งกัน... ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เรียบร้อย แต่อบอุ่น
นักเรียนถึงกับแซวว่า วันนี้เป็นวันของฉัน แต่ฉันจำไม่ได้! แต่เอาจริงๆ ใครจะไปคิดถึงวันที่ 20 พฤศจิกายน ในเมื่อคนของเราเดือดร้อนจากน้ำท่วม แปลกดีนะ ฝนตกสองวันแล้วไม่มีใครป่วยเลย" คุณไห่หัวเราะ
ครูฝ่าฝนนำข้าวสารมาให้ทีมกู้ภัยนำไปแจกจ่ายให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วม
ภาพโดย: หนูโธ
ไม่มีการประชุมหรือการทักทายเหมือนทุกปีอีกต่อไป กลุ่มครูมีเป้าหมายเพียงสิ่งเดียวคือ ทำอย่างไรจึงจะส่งชามข้าวให้ผู้คนได้เร็วที่สุด
“เราทำงานในครัวตั้งแต่ 6 โมงเช้าถึง 6 โมงเย็น และไม่มีใครบ่นว่าเหนื่อยเลย ผมดีใจที่ได้มีส่วนร่วมบ้าง” เหงียน ถิ โลน กล่าว
ส่วนคุณเหงียน ถิ ทู สองสามวันที่ผ่านมา เธอลืมวันครูเวียดนามไปเลย ในใจเธอคิดเพียงสิ่งเดียวว่า "ตราบใดที่ทุกคนอิ่มเอมและมีความสุข นั่นแหละคือสิ่งสำคัญ"
ที่มา: https://thanhnien.vn/thay-co-vung-ngap-lut-phu-yen-ngay-2011-khong-hoa-chi-nhung-noi-com-nghia-tinh-185251121220613716.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)