อาสาสมัครชาวอเมริกันสอนภาษาอังกฤษให้กับนักเรียนฮานอย

Kayla และ Taran สอนการออกเสียง การฟัง และการพูดให้กับนักเรียนในฮานอยเป็นเวลา 2 ปี ภายใต้โครงการ Peace Corps ของรัฐบาลสหรัฐอเมริกา

ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2565 เคย์ลา เคอร์บี และทารัน แอนเดอร์สัน อายุ 24 ปีทั้งคู่ พร้อมด้วยอาสาสมัครอีก 7 คน เดินทางมาถึงเวียดนาม ภารกิจของพวกเขาคือการสอนภาษาอังกฤษควบคู่ไปกับครูชาวเวียดนามในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายของรัฐ 9 แห่งใน กรุงฮานอย

หลังจากฝึกอบรมประมาณ 10 สัปดาห์ เคย์ล่าก็เริ่มทำงานที่โรงเรียนมัธยมปลายในเขตบาวีในเดือนมกราคมปีนี้ อดีตนักศึกษามหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานตาบาร์บารา ได้รับห้องพักในมหาวิทยาลัย เธอไปตลาดท้องถิ่นเพื่อซื้อของชำทุกสัปดาห์ และทำอาหารกินเอง

เด็กสาวชาวอเมริกันกล่าวว่าเธอรู้สึกประหลาดใจกับการต้อนรับจากครู นักเรียน และคนท้องถิ่น หลังจาก 5 เดือน เคย์ล่าสามารถพูดประโยคภาษาเวียดนามง่ายๆ ได้ รู้วิธีต้มผักโขม ปอกฟักทอง ทอดเต้าหู้ หรือทำปอเปี๊ยะสด รู้วิธีทำบั๋นตรอยเพื่อเลี้ยงเพื่อน และรู้วิธีทานผลไม้ตามฤดูกาลในบาวี เช่น ขนุน เคย์ล่ายังชอบเฝอ บุ๋นฉา และหม้อไฟอีกด้วย

“ตอนนี้ทุกคนไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ทุกครั้งที่เจอฉัน พวกเขามักจะทักฉันว่า ‘สวัสดี’ เสมอ” เคย์ล่ากล่าว

เคย์ล่า เคอร์บี้ อาสาสมัครสอนภาษาอังกฤษชาวอเมริกัน ภาพโดย: บินห์ มินห์

เคย์ล่าได้รับมอบหมายให้สอนภาษาอังกฤษให้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 3 ห้องเรียน ห้องเรียนละ 13 บทเรียนต่อสัปดาห์ แม้ว่าเธอจะได้รับคำแนะนำจากครูในภาควิชาภาษาอังกฤษในการเตรียมบทเรียนอย่างละเอียด แต่เธอก็ยังคงรู้สึกประหม่าเมื่อสอนในห้องเรียนครั้งแรก

“ฉันสั่นไปทั้งตัว กลัวว่าพวกเขาจะตกใจและไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูด” เคย์ล่ากล่าว

แต่ตรงกันข้าม นักเรียนกลับลุกขึ้นยืน ยิ้ม และโบกมือให้เธอ พวกเขาถามคำถามมากมาย เพราะอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับครูชาวต่างชาติคนนี้มากขึ้น ด้วยการสนับสนุนจากครูชาวเวียดนาม เคย์ล่าจึงสามารถสื่อสารกับนักเรียนได้ง่ายขึ้น

วันแรกๆ ที่โรงเรียนของตารันในเขตทาชแทดก็เป็นความทรงจำที่ยากจะลืมเลือนเช่นกัน เขาสอนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 และ 5 สัปดาห์ละ 16 บทเรียน แม้ว่าเขาจะใช้ Google Translate บ่อยครั้ง แต่อุปสรรคทางภาษาก็ยังทำให้เขาเข้าใจผิดอยู่หลายครั้ง

ครั้งหนึ่ง ทารันอธิบายคำว่า "โครงสร้างส่วนบน" ว่าหมายถึงโครงสร้างหรืออาคารขนาดยักษ์ “แต่จริงๆ แล้ว ครูของฉันกำลังพูดถึงทฤษฎี เธอถามว่า 'เธอกำลังพูดถึงอะไร' แล้วนักเรียนก็ไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันกำลังพูดถึง” ทารันเล่า

Taran ได้เดินทางไปแล้ว 10 ประเทศและสอนภาษาอังกฤษให้กับนักเรียนในท้องถิ่น โดยนำประสบการณ์อันหลากหลายของเขามาใช้ในบทเรียนและเกม สร้างความตื่นเต้นให้กับนักเรียนของเขา

ตามที่อาสาสมัครสองคนกล่าว พวกเขามักจะเริ่มต้นด้วยเกมในรูปแบบคำถามและคำตอบเกี่ยวกับความรู้และคำศัพท์เพื่อเพิ่มการโต้ตอบ ช่วยให้นักเรียนจำคำศัพท์และบทเรียนได้เร็วขึ้น

ครูชาวเวียดนามจะรับผิดชอบการสอนไวยากรณ์ ส่วน Kayla และ Taran จะเน้นการสอนทักษะการฟัง การพูด และคำศัพท์ให้กับนักเรียน Kayla บอกว่านักเรียนขยันและรักภาษาอังกฤษ แต่ส่วนใหญ่มักจะออกเสียงผิด

“เวลาพูด นักเรียนมักจะลืมหรือออกเสียงท้ายคำไม่ชัด ทำให้ผู้ฟังแยกแยะคำได้ยาก ทักษะการฟังทำให้พวกเขาสับสนกับคำศัพท์” เคย์ล่ากล่าว

เพื่อช่วยให้นักเรียนพัฒนาทักษะ เคย์ล่าจึงเน้นการออกเสียง โดยพยายามพูดแต่ละคำอย่างช้าๆ แล้วให้นักเรียนพูดซ้ำๆ หลายครั้ง นักเรียนบางคนขี้อายที่จะพูด ทารันจึงใช้ประโยคภาษาเวียดนามสักสองสามประโยคเพื่อกระตุ้นให้นักเรียนเอาชนะความขี้อาย

เคย์ล่า (ปกขวา) ทำบั๋นตรอยและชวนเพื่อนๆ มาทานในห้องของเธอ ภาพ: ตัวละครให้มา

หลังจบบทเรียนแต่ละบท อาสาสมัครและครูผู้รับผิดชอบจะประชุมกันเพื่อทบทวนประสบการณ์ “เราประเมินประสิทธิผลของบทเรียนโดยสังเกตว่านักเรียนสนใจหรือไม่ และต้องการเล่นเกมเพิ่มเติมในบทเรียนต่อไปหรือไม่” เคย์ล่ากล่าว

นอกโรงเรียน เคย์ล่าและทารันเข้าร่วมชมรมภาษาอังกฤษของโรงเรียน ซึ่งช่วยพัฒนาทักษะการพูดและการนำเสนอของนักเรียน เคย์ล่ายังฝึกโยคะและเล่นวอลเลย์บอลกับครูและคนท้องถิ่น ทารันเรียนภาษาเวียดนามกับติวเตอร์ออนไลน์และฝึกฝนที่บ้าน บางครั้งนักเรียนก็สอนภาษาเวียดนามให้เขา

“แต่ระวังคำพูดที่คุณสอนนะ” ทารันหัวเราะ

บาทหลวงเลและตารันในมหาวิทยาลัยเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน ภาพโดย: บินห์มินห์

โรงเรียนที่รับอาสาสมัครทั้งสองคนต่างชื่นชมในความเป็นมิตร ความเป็นกันเอง และความเต็มใจที่จะเรียนรู้ของพวกเขา คุณเหงียน เล รองผู้อำนวยการโรงเรียนทารัน ในตำแหน่งครูปัจจุบัน กล่าวว่า เขามีบุคลิกที่สง่างามและร่าเริงเมื่อต้องปฏิสัมพันธ์กับนักเรียน ทารันไม่กลัวที่จะเรียนรู้ทักษะและวิธีการสอนหลังจากสังเกตการณ์ในชั้นเรียน

“เรายังได้เรียนรู้จากวิธีการจัดเกมให้นักเรียนของทารันด้วย เขามีประสบการณ์และความรู้มากมาย” คุณเลกล่าว คุณเลกล่าวว่า ไม่เพียงแต่นักเรียนเท่านั้น แต่ครูในโรงเรียนก็ยินดีที่มีอาสาสมัครจากต่างประเทศมาสอนด้วย

และคุณ Phan Lac Duong ผู้อำนวยการโรงเรียนที่ให้การต้อนรับ Kayla ประเมินว่าเธอเป็นคนกระตือรือร้นและกระตือรือร้น ดังนั้น Kayla จึงชนะใจทั้งครูและนักเรียนในโรงเรียน

เหงียน ทิ ถวี นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียนกล่าวว่าเธอตั้งตารอที่จะพูดคุยกับนางสาวเคย์ล่าที่ชมรมภาษาอังกฤษทุกๆ สองสัปดาห์เสมอ

“เธอแก้ไขการออกเสียงของเราอย่างกระตือรือร้นและแนะนำเราในการฟัง” นักเรียนหญิงกล่าว

ในเวลาว่าง เคย์ล่าจะนั่งรถบัสจากบาวีไปเยี่ยมเพื่อนในเมือง เธอตั้งตารอที่จะต้อนรับครอบครัวของเธอที่เวียดนาม เพื่อท่องเที่ยว หลังจากทำงานอาสาสมัครครบสองปี เคย์ล่าจะกลับไปสหรัฐอเมริกาเพื่อศึกษาต่อระดับปริญญาโท

ในขณะเดียวกัน ทารันก็เตรียมตัวไปเยี่ยมพ่อแม่ ความฝันของเขาคือการเป็นนักการทูต

“ประสบการณ์การสอนภาษาอังกฤษในเวียดนาม นอกจากจะทำให้ฉันมีโอกาสได้เดินทางแล้ว ยังทำให้ฉันภูมิใจที่ได้ทำสิ่งที่มีความหมายอีกด้วย” ทารันกล่าว

รุ่งอรุณ

ลิงค์ที่มา: https://vnexpress.net/tinh-nguyen-vien-my-day-tieng-anh-cho-hoc-sinh-ha-noi-4613981.html