สิ่งแปลกประหลาดในวัด
เรามีโอกาสได้สัมผัสลาวในช่วงกลางเดือนตุลาคมปีนี้ โดยจุดหมายปลายทางแรกคือเมืองหลวงเวียงจันทน์ ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศลาว ณ ที่แห่งนี้ เราได้เยี่ยมชมสิ่งก่อสร้างทางจิตวิญญาณอันเลื่องชื่อของลาวมากมาย เช่น พระธาตุ หลวง (พระเจดีย์ใหญ่ในภาษาลาว) ซึ่งเป็นวัดพุทธที่ใหญ่ที่สุดในลาว วัดแห่งนี้ยังกลายเป็นสัญลักษณ์ของสถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมลาว โดยภาพพระธาตุหลวงยังปรากฏอยู่บนธนบัตรและตราสัญลักษณ์ประจำชาติลาวอีกด้วย
พระธาตุ หลวง - พระเจดีย์ที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวงเวียงจันทน์
นอกจากนี้ พระเจดีย์แก้วยังเป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ที่เก็บรักษาและอนุรักษ์โบราณวัตถุอันทรงคุณค่าไว้มากมาย เช่น พระพุทธรูปสมัยเขมร พระที่นั่ง วัตถุที่ทำด้วยเงิน ทอง หยก และงานแกะสลักไม้บางชิ้น... พระเจดีย์สีสะเกดเป็นสถานที่ที่มีรูปปั้นมากที่สุดในลาว โดยมีพระพุทธรูปขนาดใหญ่และขนาดเล็กที่หายากเกือบ 7,000 องค์ ทำจากวัสดุหลากหลายชนิด เช่น ทองสัมฤทธิ์ ไม้ เงิน หรือชุบทอง...
นอกเหนือจากสถาปัตยกรรมอันเป็นเอกลักษณ์แล้ว สิ่งแปลกประหลาดเกี่ยวกับวัดลาวที่เราไปเยี่ยมชมก็คือ รูปปั้นส่วนใหญ่ถูกเปิดเผยออกมาแทนที่จะถูกวางไว้ในสถานที่ที่ซ่อนอยู่เหมือนวัดในเวียดนาม
พระเจดีย์สีสะเกดมีรูปปั้นมากที่สุดในลาว แต่ไม่มีประตู และหลังคาก็ต่ำมากจนสามารถเอื้อมถึงได้
ในแต่ละวัดจะมีจุดวางธูปและกล่องบริจาคให้ผู้มาเยี่ยมเยียนสวดมนต์อยู่เกือบแห่งเดียว ของถวายที่ขายในวัดมีเพียงดอกไม้ ธูป และเทียนเท่านั้น ไม่รวมสินสอดทองหมั้น แต่มีของต่างๆ มากมายตามแบบฉบับวัดในเวียดนาม ดังนั้น ผู้มาเยี่ยมเยียนส่วนใหญ่จึงมาชื่นชม ไม่ได้มาสักการะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระพุทธรูปไม่ได้ประดิษฐานอยู่เฉพาะในวัดเท่านั้น แต่ยังประดิษฐานอยู่ในสวนสาธารณะต่างๆ เช่น สวนพระพุทธรูปเซียงควน (หรือที่รู้จักกันในชื่อสวนพระพุทธรูปเซียงควน) มีชื่อเสียงด้านพระพุทธรูปที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และกลายเป็นสถานที่ ท่องเที่ยวทาง จิตวิญญาณในลาว พระพุทธรูปเหล่านี้ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ ทำให้ผู้มาเยือนรู้สึกสงบและผ่อนคลายเมื่อเข้ามาที่นี่...
ต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาที่สวนพระพุทธเซียงควนทำให้ผู้มาเยี่ยมชมรู้สึกสงบมาก
ลักษณะทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ที่นักท่องเที่ยวจะรู้สึกแปลกตาอย่างยิ่งคือ ทุกเช้าตรู่ราว 6 โมงเช้า เมื่อก้าวออกไปบนถนน จะเห็นพระสงฆ์มาขอบิณฑบาต ผู้คนที่เข้าร่วมพิธีจะตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเตรียมอาหารถวายพระ
เครื่องบูชาประกอบด้วยอาหารปรุงสุก มักจะเป็นข้าวเหนียว จัดเรียงอย่างประณีตในตะกร้าไม้ไผ่หรือหวาย พร้อมกับขนมเค้กและลูกกวาด เมื่อรับแล้ว พระสงฆ์จะเก็บอาหารไว้เพียงพอสำหรับวันนั้น และแจกจ่ายส่วนที่เหลือให้คนยากจน
ไปวังเวียงดู…กระโดดสะพาน
เมื่อมาถึงลาว นักท่องเที่ยวจำนวนมากก็มาเยือนเมืองวังเวียง (แขวงเวียงจันทน์) ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองหลวงเวียงจันทน์ 150 กิโลเมตร วังเวียงมีชื่อเสียงในฐานะเมืองเล็กๆ ที่เงียบสงบ มีอากาศเย็นสบาย เหมาะแก่การทำกิจกรรมรีสอร์ทเป็นอย่างยิ่ง ที่นี่มีกิจกรรม กีฬา ที่น่าสนใจมากมาย เช่น พายเรือคายัค โหนสลิง บอลลูนลมร้อน และพาราไกลดิ้ง...
นักท่องเที่ยวลงเล่นน้ำในลำธารสีเขียวมรกตที่ถ้ำภูคำ
วังเวียงยังเป็นที่รู้จักในฐานะดินแดนแห่งถ้ำนับพัน เพราะที่นี่มีถ้ำอันน่าประทับใจมากมายหลายสิบแห่ง สถานที่น่าสนใจได้แก่ ภูเขาหินปูนและถ้ำต่างๆ โดยถ้ำที่น่าสนใจที่สุดคือถ้ำภูคำ
ที่นี่คือลำธารน้ำใสสีเขียวมรกต มีฝูงปลาแหวกว่ายอยู่รอบๆ ปลามีมากมายเท่ากับลำธาร “ปลาสวรรค์” ในตำบลกามเลือง (อำเภอกามถวี จังหวัด แถ่งฮวา ) ความพิเศษคือที่นี่นักท่องเที่ยวสามารถกระโดดลงไปในลำธารเพื่อว่ายน้ำกับปลาได้ นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มาที่นี่เพื่อเล่นน้ำ ไม่ได้มาเที่ยวชมเหมือนในลำธารชื่อดังของเวียดนาม
หญิงสาวกระโดดสะพานข้ามลำธารในถ้ำภูคำ
จุดที่น่าสนใจคือ บนลำต้นไม้ที่ยื่นลงไปในลำธารจะมีจุดยืนที่ออกแบบให้สูงจากผิวน้ำประมาณ 3 เมตร เพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถปีนป่ายขึ้นไป (โดยใช้บันได) แล้วกระโดดลงไปในลำธารได้
เกมกระโดดนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวมากมาย ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก บางทีนี่อาจเป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นในลำธารไหนในประเทศเราเลยก็ได้
นักท่องเที่ยวที่เข้าร่วมกิจกรรมกระโดดสะพานรวมถึงเด็กๆ
ห้ามดื่มชาเย็นบนทางเท้า
หากคุณเป็นนักช้อปตัวยงเมื่อมาเยือนลาว คุณอาจจะผิดหวัง เพราะสินค้าท้องถิ่นในลาวมีน้อย (ยกเว้นสินค้าขึ้นชื่อสองอย่าง คือ เนื้อแดดเดียวและไส้กรอก) สินค้าอุปโภคบริโภคส่วนใหญ่นำเข้าจากไทยและเวียดนาม อย่างไรก็ตาม การซื้อสินค้าที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะร้านค้าและตลาดเปิดทำการเพียง 8:30 น. ถึง 16:00 น. เท่านั้น และปิดทำการในวันสุดสัปดาห์
ถนนหลวงเวียงจันทน์ เวลา 21.00 น.
คนเวียดนามที่อาศัยอยู่ในลาวมา 20 ปี บอกว่าถ้าพวกเขาต้องการจะซื้อสินค้าใดๆ พวกเขาจะต้องซื้อก่อน 16.00 น. ของวันศุกร์ เนื่องจากร้านค้าจะปิดทำการในช่วงสุดสัปดาห์
น่าแปลกที่กิจกรรมบันเทิงในเมืองหลวงเวียงจันทน์มีน้อยมาก ร้านอาหารปิดก่อน 22.00 น. ตลาดกลางคืนที่หาได้ยากในเวียงจันทน์ซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงก็แทบไม่มีบริการใดๆ เลย มีคนขายผลผลิตทางการเกษตรสดบ้าง ร้านขายเสื้อผ้าและรองเท้าบ้าง และที่เหลือก็เป็นร้านอาหารกลางคืนที่มีอาหารปิ้งย่าง คล้ายกับตรอกซอกซอยเล็กๆ ในฮานอยตอนกลางคืน
ตลาดกลางคืนในเวียงจันทน์เงียบเหงา
ถัดจากตลาดกลางคืนแห่งนี้มีสวนสาธารณะขนาดกว้างขวาง แต่แทบจะไม่มีผู้คนเลย แม้แต่คนที่ออกกำลังกายก็ไม่มี ซึ่งแตกต่างจากภาพที่คุ้นเคยในพื้นที่สาธารณะของเวียดนามอย่างมาก
หากเดินบนถนนตอนกลางคืนหลัง 21.00 น. ถนนจะเงียบเหงาและไม่มีร้านน้ำชาริมถนนหรือร้าน "ชามะนาวและพูดคุย" เหมือนบนถนนในเมืองหลวงฮานอยเลย
ตามถนนคนเดินซึ่งถือว่าคึกคักที่สุดในเวลากลางคืน ผู้สื่อข่าวได้พบเจอเพียงพ่อค้าแม่ค้ารายหนึ่งที่ขายธูปเทียนและดอกไม้ให้นักท่องเที่ยวนำไปถวายที่เชิงอนุสาวรีย์ใกล้ตลาดกลางคืนเท่านั้น...
หญิงสาวคนหนึ่งกำลังขายของถวายที่ถนนคนเดินในตลาดกลางคืน
เรื่องแปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือ ตอนที่เราไปเยี่ยมชมบางพื้นที่ในเมืองหลวงเวียงจันทน์และแขวงเวียงจันทน์ เราก็เจอทุ่งนาหลายแห่งที่รกร้างและเต็มไปด้วยหญ้า...
บางทีเมื่อมาลาว สำหรับคนที่ชอบความตื่นเต้นและกระตือรือร้น อาจจะรู้สึกเบื่อหน่ายหรือกระสับกระส่าย เพราะไม่มีเวลาทำงานให้คุ้มค่า แต่สำหรับคนที่ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและมีความสุข พวกเขาจะรู้สึกสงบและมีความสุข
ลาวมีประวัติศาสตร์ย้อนกลับไปถึงอาณาจักรล้านช้าง ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1354 คำว่า ล้านช้าง แปลว่า ช้างหมื่นตัว ดังนั้น ลาวจึงเป็นที่รู้จักในนาม ดินแดนแห่งช้างหมื่นตัว หรือ ดินแดนแห่งช้างล้านตัว
ลาวมีพื้นที่ 236,800 ตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ใจกลางอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง (GMS) ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพรมแดนติดกับ 5 ประเทศ ได้แก่ จีน กัมพูชา เวียดนาม ไทย และเมียนมาร์ ลาวมี 10 จังหวัด ครอบคลุมพื้นที่ 10 จังหวัดของเวียดนาม ตั้งแต่เหนือจรดใต้
ลาวมีระบบการเมืองคล้ายกับเวียดนาม ปัจจุบันประชากรลาวมีมากกว่า 7.2 ล้านคน มีความหนาแน่นเฉลี่ยประมาณ 25 คนต่อ ตารางกิโลเมตร อัตราการเติบโตของประชากรเฉลี่ย 2% และอายุขัยเฉลี่ย 62 ปี ปัจจุบันรายได้เฉลี่ยต่อหัวของลาวอยู่ที่ 2,718 ดอลลาร์สหรัฐ
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)