จากหน้ากระดาษเปล่าสู่การเดินทางสู่ความเป็นผู้ใหญ่ – เครื่องหมายของเอกอัครราชทูตเหงียน ถิ เงวตงาในตัวฉัน

วันนี้ผมได้รับข่าวว่าเอกอัครราชทูตเหงียน ถิ เหงียน งา ถึงแก่กรรมแล้ว ผมรู้สึกเศร้าใจอย่างที่สุด ผมยังจำได้ถึงความรู้สึกสะเทือนใจในช่วงแรก ๆ ที่ผมเข้ารับตำแหน่งที่กระทรวงฯ ครั้งแรก โดยทำงานที่กรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้-เอเชียใต้-แปซิฟิกใต้ และอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของท่านโดยตรง

เอกอัครราชทูตเหงียน ถิ เงวเยตงา ได้รับการยกย่องว่าเป็นบุคคลที่มีความงามโดดเด่นใน "เวที" ทางการทูต (ภาพ: เหงียน ฮ่อง)

ในเวลานั้น พวกเราเป็นข้าราชการชุดแรกที่กระทรวงรับสมัคร ผมและคุณ Pham Hung Tam ซึ่งปัจจุบันดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตเวียดนามประจำออสเตรเลีย ได้รับมอบหมายให้ไปประจำที่กรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้-เอเชียใต้- แปซิฟิก ใต้ ต่อมา คุณ Tam ได้รับมอบหมายจากผู้นำกรมให้ไปทำงานที่กรมกัมพูชา ขณะที่ผมทำงานที่กรมทั่วไป ซึ่งมีคุณ Nguyet Nga เป็นหัวหน้า

สำหรับ "มือใหม่" ที่ไม่เคยเรียนโรงเรียนการทูตหรือรู้จักงานนี้มาก่อน ทุกอย่างดูใหม่และค่อนข้างจะน่าปวดหัวสำหรับฉัน ความประทับใจแรกของฉันเมื่อได้รู้จักคุณเหงวต หงา หัวหน้าแผนก คือเธอเป็นคนกระตือรือร้นมาก โดยเฉพาะการเดินเร็วมาก พูดเร็ว พูดไปพร้อมกับมือทำงาน แถมยังหัวเราะไม่หยุดอีกด้วย... จริงๆ แล้วตอนที่ได้ยินเธออธิบายงาน ฉันค่อนข้างตื่นตระหนก เพราะงานดูใหญ่โตมาก และฉันเองก็ตัวเล็กและสับสนมาก

เช้าวันแรกหลังจากทักทายกันเสร็จ เธอบอกฉันว่า "เธอควรทำ Grand Event Record นะ" นี่เป็นแนวคิดใหม่โดยสิ้นเชิงสำหรับ "มือใหม่" อย่างฉัน ที่ไม่เคยเข้ารับการฝึกอบรมก่อนเข้าทำงานในวันแรกของการทำงานเลย จากนั้นฉันก็ถามเธออย่างกล้าๆ กลัวๆ ว่า "Grand Event Record คืออะไร และฉันจะทำมันได้อย่างไร"

เธอเริ่มแนะนำฉันถึงวิธีการหาข่าว อ่านข่าว สรุปข่าว และหาแหล่งที่มาของข้อมูล… โชคดีที่ในสมัยนั้นแหล่งข้อมูลหลักๆ คือ หนังสือพิมพ์ ข่าวประเภท A และข่าวอ้างอิงพิเศษ ซึ่งไม่ได้มีจำนวนมากและมีเนื้อหาเข้มข้นเท่าปัจจุบัน ไม่เช่นนั้นฉันคงรับข้อมูลไม่ไหวแน่

วันต่อมา เธอบอกว่า "เอาล่ะ มาลองทำรายงานสิ้นปีกันเถอะ!" (เพราะเราเริ่มทำงานกันวันที่ 15 ธันวาคม 2537) ว้าว อีกอย่างที่ฉันไม่เคยทำมาก่อน! เธอให้คำแนะนำเบื้องต้นกับฉัน คือจากสำนักเลขาธิการใหญ่ ทบทวนสถานการณ์ จากนั้นก็ข้อมูลจากแผนกต่างๆ สถิติการเยี่ยมชม กลไกต่างๆ ที่นำมาใช้... ฉันนั่งทำสถิติอย่างเชื่อฟังอยู่สองวัน แล้วก็มอบรายงาน 30 หน้าให้เธออย่างมีความสุข! ฉันยังจำได้ตอนที่เธอหัวเราะลั่นออกมา แล้วฉันก็อายที่ไม่เข้าใจส่วนไหนเลย! ต่อมา เมื่อได้ทำงานร่วมกับเธอในแผนกต่างๆ ซึ่งแผนกที่ยาวที่สุดคือแผนก ASEM ฉันค่อยๆ เรียนรู้สไตล์การเขียนของเธอ สไตล์การนำเสนอที่กระชับ กระชับ และกระชับของเธอ...

ฉันจำได้เสมอว่าเธอพูดว่า “สติครับ รายงานไม่ควรยืดยาวเกินไป แต่ละประเด็นต้องมีหมายเลขกำกับไว้ด้วย เพื่อที่เมื่อผู้นำกระทรวงอ่านจะเห็นได้ทันที!” ความประทับใจนี้ติดตัวฉันมาตลอด แม้กระทั่งตอนที่ฉันได้เป็นหัวหน้ากรมและฝึกอบรมบุคลากรรุ่นใหม่

เอกอัครราชทูต ผู้อำนวยการเหงียน ถิ เงวเยต งา ระหว่างการบรรยายและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับฝ่ายเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียใต้ และ แปซิฟิก ใต้ เดือนมิถุนายน 2561 (ภาพ: TGCC)

ฉันจำวันแรกที่ไปพบแขกกับเธอได้ (และยังเป็นช่วงบ่ายของวันแรกที่ฉันทำงานที่กระทรวงด้วย) เธอบอกว่า "แทม เตรียมตัวไปทำงานเป็นร่างทรงกับฉันได้เลย!" ตอนนั้นฉันยังไม่รู้จัก "ร่างทรง" เลย แถมยังไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าที่จะต้อนรับแขกด้วยซ้ำ เธอไปที่แผนกต่างๆ หาเสื้อกั๊กมาให้ฉันใส่ แล้วเราก็ลงไปที่ห้องรับรอง ฉันตื่นเต้นมาก วันนั้นเธอได้พบกับแขกชาวญี่ปุ่นและพูดคุยถึงสถานการณ์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ครั้งแรกที่ฉันได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับประเทศใหญ่ การแข่งขัน กลยุทธ์... รวมถึงภาษาอังกฤษแบบญี่ปุ่น ฉันรู้สึกสับสนมาก กลับมาในห้อง เธอบอกว่า "แทม เขียนรายงานการติดต่อเดี๋ยวนี้" ฉันเข้าใจแนวคิดนี้นะ สรุปคือ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในการประชุม เราก็เขียนมันลงไป ฉันคิดว่าทุกคนคงนึกภาพออกว่ารายงานการติดต่อฉบับแรกของฉันถูกแก้ไขไปมากแค่ไหน (!)

เธอยังคงอดทนกับ “กระดาษเปล่า” ของฉันมาก ทุกวันฉันได้เรียนรู้อะไรบางอย่างจากเธอ

ฉันยังจำได้ดีถึงครั้งแรกที่ได้รับมอบหมายให้ไปรับแขกที่สนามบินเพื่อเข้าร่วมการประชุม แม้จะดูรูปถ่ายอย่างละเอียดแล้ว แต่ฉันก็ยัง “คิดถึง” แขกที่สนามบินและปล่อยให้พวกเขากลับโรงแรมเอง เมื่อฉันกลับไปรายงานตัวและขอโทษ เธอไม่ได้ดุฉัน แต่กลับพูดเพียงว่า “คราวหน้าเอาป้ายชื่อแขกมาด้วย” ฉันจึงเติบโตและเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นภายใต้คำสอนและคำแนะนำของเธอ

เอกอัครราชทูตเหงียนหงา (กลาง) ในการประชุมและแลกเปลี่ยนปลายปี "เราพี่น้อง" จัดโดยสหภาพสตรีในกรุงฮานอย วันที่ 30 ธันวาคม 2563 (ภาพ: ตวน อันห์)

ไกลบ้าน อาศัยอยู่คนเดียวที่ฮานอย ฉันจึงเล่าเรื่องราวส่วนตัวทั้งหมดให้เธอฟังและขอคำแนะนำ ต่อมาเธอย้ายไปทำงานในภาคพหุภาคี ส่วนฉันยังคงทำงานอยู่ที่กรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้-เอเชียใต้-แปซิฟิกใต้ เราเจอกันน้อยลงในที่ทำงาน แต่ทุกครั้งที่มีโอกาส เธอก็จะถามไถ่เรื่องราวของเราอย่างอบอุ่นและเล่าเรื่องราวเก่าๆ จากกรมให้ฟัง

ตอนนี้คุณเสียชีวิตแล้ว ฉันเสียใจมากและคิดถึงคุณมาก คุณเป็นทูตที่เก่งกาจ ฉลาด เฉียบแหลม กล้าหาญแต่ยังคงใจดีและมีความเป็นผู้หญิงมาก

หลับให้สบายนะ ฉันจะจดจำคุณและบทเรียนแรกๆ ของคุณไว้เสมอ!

ที่มา: https://baoquocte.vn/tu-trang-giay-trang-den-hanh-trinh-truong-thanh-dau-an-dai-su-nguyen-thi-nguyet-nga-trong-toi-321425.html