ความฝันของพ่อ

ปีนี้คุณพ่อของฉันอายุ 68 ปีแล้ว ในวัยนี้ ท่านคงผ่านเรื่องราวทั้งดีและร้ายในชีวิตมาหมดแล้ว แต่ทุกครั้งที่เรามีโอกาสได้นั่งคุยกัน ท่านมักจะกังวลกับสิ่งที่ท่านยังไม่บรรลุถึงความปรารถนา นั่นคืออาชีพครู

คุณพ่อของผมเคยสอนหนังสือที่โรงเรียนประถมและมัธยมศึกษาในจังหวัด ฟู้เยียน (เดิม) ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2520-2525 แต่ด้วยเหตุจำเป็น ท่านจึงต้องกลับไปอยู่ที่ญาจาง ท่านกล่าวคำอำลากับเพื่อนร่วมงานและนักเรียนที่รักในชั้นเรียนรวมด้วยความรักใคร่ แม้ว่าช่วงเวลาที่ท่านได้อยู่ในห้องเรียนจะไม่นานนัก แต่ก็เต็มไปด้วยความทรงจำมากมายที่ท่านภาคภูมิใจทุกครั้งที่ได้เล่า

ในปี 2010 ระหว่างเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย ผมใฝ่ฝันอยากเป็นนักข่าวและสมัครเข้าทำงานด้านวารสารศาสตร์ แต่ด้วยฐานะทาง การเงิน ของครอบครัว ผมจึงต้องเปลี่ยนใจในนาทีสุดท้าย คุณพ่อแนะนำผมว่า "เธอควรเรียนที่นี่เถอะ การเรียนต่อด้านการศึกษาไม่ได้แพงมาก แถมยังได้เดินตามรอยพ่อสมัยหนุ่มๆ ด้วย..."

คำพูดของพ่อทำให้ผมมีแรงบันดาลใจมากขึ้นในการเรียนวิชาครุศาสตร์วรรณคดี ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจมากนัก ด้วยความพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ผมจึงได้เป็นนักเรียนดีเด่นของรุ่น 36 วิทยาลัยครุศาสตร์นาตรัง และเมื่ออายุ 21 ปี ผมก็ได้เป็นครูอย่างเป็นทางการ

จนถึงตอนนี้ ฉันสอนหนังสือมา 12 ปีแล้ว ฉันได้สัมผัสกับอารมณ์ต่างๆ ของอาชีพครูมาหมดแล้ว มีทั้งสุขและทุกข์ บางครั้งฉันถึงขั้นอยากเลิกงานเพราะความกดดัน แต่พ่อก็แนะนำฉันให้ทำงานนี้ต่อไปจนวันสุดท้าย เพื่อลูกศิษย์ เพื่อคนที่ต้องการฉัน

บางทีพ่ออาจเห็นภาพลักษณ์ของตัวเองในอดีต ท่านจึงไม่อยากให้ฉันเดินตามรอยเท้าท่าน ฉันเข้าใจและตั้งสติให้มั่นคงในอาชีพนี้...

ฉันจำวันครูชาวเวียดนามวันที่ 20 พฤศจิกายนได้ ตอนที่ลูกศิษย์เก่าของฉันมาเยี่ยม พ่อก็จะออกมาพูดคุยและถามคำถามเหมือนคุณปู่กำลังสั่งสอนหลานๆ จากนั้นท่านก็ยอมสละพื้นที่ส่วนตัวให้ครูและลูกศิษย์ได้พูดคุยและรำลึกถึงเรื่องราวในอดีตอย่างชาญฉลาด

หรือวันหนึ่งรถมอเตอร์ไซค์ของผมยางแบน ผมจึงต้องขอให้พ่อพาไปสอนที่โรงเรียน ผมเดินผ่านประตูเข้าไปในห้องเรียน แต่พอหันกลับไปมอง ผมก็ยังเห็นพ่อยืนอยู่ตรงนั้น ท่านกำลังจ้องมองเข้าไปในห้องเรียนอย่างตั้งใจ ฟังเสียงบรรยายและนักเรียนพูด... การมองลึกเข้าไปในดวงตาของพ่อทำให้ผมนึกถึงท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยความทรงจำและความรู้สึกเหมือนได้หวนนึกถึงงานของผมอีกครั้ง

บางครั้งฉันก็เผลอฟังเพลง Mother's Dream ขึ้นมา มีท่อนหนึ่งที่บอกว่า "...แล้วฉันก็มีความฝันของตัวเอง และฉันก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำตามความฝันนั้น ลูกเอ๋ย ได้โปรดฝันเพื่อฉันด้วย..." น้ำตาฉันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เพราะฉันเห็นตัวเองในเนื้อเพลง

พ่อ! ลูกจะสานต่ออาชีพครูด้วยความมุ่งมั่นอันแรงกล้าและความเยาว์วัยที่งดงาม เพื่อลูกศิษย์ที่รักของพ่อ และเพื่อพ่อด้วย! ลูกอยากสานต่ออาชีพดั้งเดิมของครอบครัว และสานต่อความฝันที่ยังไม่สำเร็จของพ่อ

ดึ๊กเป่า

ที่มา: https://baodongnai.com.vn/dong-nai-cuoi-tuan/202507/uoc-mo-cua-ba-02c3257/