สะท้อนเสียงเพลงแห่งความปิติ

บทกวี “สู่ Nha Trang - Khanh Hoa Liberation” โดยกวี Gia Ninh เขียนเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2518 และพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ Nhan Dan เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2518 ถือเป็นบทกวีบทแรกที่ตีพิมพ์หลังจากการปลดปล่อย Khanh Hoa การอ่านบทกวีที่เกิดในสถานการณ์พิเศษนั้นซ้ำอีกครั้งเป็นเวลา 50 ปี ยังคงเต็มไปด้วยจังหวะแห่งความสุขและได้ยินอารมณ์อันลึกซึ้งของผู้เขียนที่มีต่อดินแดน Nha Trang - Khanh Hoa

เชียร์อย่างร่าเริง

“โอ้ นาตรัง! เมืองชายฝั่งที่รัก สายลมอ่อนโยนที่เพิ่มอายุขัย/หลังจากห่างหายกันไป 30 ปี เราได้พบกันอีกครั้ง/เสียงปืนปลดปล่อยดังก้องกังวาน ผสานกับเสียงคลื่น/ก้องกังวานจากแก่งสูงชันของกาพาส สู่ถ้ำลึกของหอยกาบองโกย”...

บทกวี "สู่ญาจาง - การปลดปล่อย คานห์ฮัว " ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์หนานดาน เมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2518 (ภาพถ่ายโดย)

บทกวีเริ่มต้นด้วยเสียงเรียกอันเปี่ยมสุขของการกลับมาพบกันครั้งยิ่งใหญ่ ถ่ายทอดถ้อยคำอันซาบซึ้งใจของผู้เขียนถึงดินแดนที่เขารักในช่วงเวลาประวัติศาสตร์อันพิเศษ ผู้เขียนเอ่ยถึงสถานที่คุ้นเคยใน Khanh Hoa ซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความรู้สึกที่ผุดขึ้นมา เช่น Deo Ca, Ba Ngoi, Ponagar Tower, Ru Ri, Hon Noi, Hon Ngoai, Cam Ranh... ในบรรดาสถานที่เหล่านั้น มีบทกวีที่สื่อถึงความรักใคร่ที่ "ใกล้ชิด" มากขึ้นสำหรับ Nha Trang เช่น Cu Lao, Xom Bong, แม่น้ำ Cai, ถนน Cay Bang, Cay Me, Cau Da, Hai Hoc Vien...

เป็นเสียงเชียร์อันดังที่ดังขึ้นถึงขีดสุด แต่บางครั้งก็เงียบลงและเร่าร้อน ตามมาด้วยความรู้สึกทะยานขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ ซึ่งบันทึกไว้ด้วยบทกวีอิสระที่ดูเหมือนจะไม่ถูกจำกัดด้วยความยาว: "ทันใดนั้น ฉันก็พบว่าตัวเองกางปีกและบินกลับไปยังเมืองนาตรังเข้าไปในเมือง/ข้ามแม่น้ำไก๋ ก้าวเดินยาวๆ บนถนนสายหลัก ต้นบัง ต้นมะขาม.../กลับมาที่สะพานหิน มองย้อนกลับไปที่วิทยาลัยสมุทรศาสตร์ที่มีปลานับร้อยสายพันธุ์ที่น่าอัศจรรย์/ไปยังหมู่บ้านมะพร้าว เสียงเชียร์ที่สนุกสนานและเสียงกีบรถม้าศพ..."

บทกวีนี้ยังเป็นบทเพลงสรรเสริญวีรกรรมของชาวเมือง Khanh Hoa อีกด้วย: “แม้แต่สึนามิก็ซัดสาดซัดสาดคลื่นใหญ่ ผู้คนก็ลุกขึ้นยืนหยัด…” ; “ความรักที่มีต่อบ้านเกิดเมืองนอนของวีรชนผู้เสียสละมากมายของ Tran Quy Cap - 30 ปีที่ยังคงเชิดหน้าชูตาอย่างไม่ย่อท้อ!” สรรเสริญความงามตามธรรมชาติที่มอบให้กับ Nha Trang - Khanh Hoa ด้วยความกลมกลืนของเสียงคลื่น เสียงลมทะเล และหมู่เกาะที่ระยิบระยับอยู่ไกลโพ้น “แนวปะการังระยิบระยับ เกาะที่อยู่ไกลแสนไกลที่มีรังนกสีขาว/ป่ายางพารา ป่าไม้ไอรอนวูด ไม้มะเกลือ และไม้ตะเคียน/ทุ่งกว้างใหญ่แห่งเดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ปลุกให้ตื่นขึ้น…”

50 ปีหลังจากอ่านบทกวีนี้อีกครั้ง เรายังคงได้ยินบทกวี “ถึงญาจาง – คานห์ฮวา ปลดปล่อย” ซึ่งสะท้อนบทเพลงแห่งวีรชนอันเปี่ยมด้วยความสุข ซึ่งมีพลังที่จะเยียวยาจิตใจผู้คนได้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ถือได้ว่าบทกวีนี้เป็นผลงานอันทรงคุณค่า สมควรได้รับการบรรจุไว้ในหนังสือรวมบทกวีและวรรณกรรมของจังหวัดคานห์ฮวา

เกี่ยวกับผู้เขียน เจียนินห์

หนังสือพิมพ์นานดานรายงานว่า กวีเกียนิญเกิดในปี พ.ศ. 2460 จากกว๋างจั๊ก ( กว๋างบิ่ญ ) เป็นบุตรชายของฝ่ามเกียข่านห์ บัณฑิตศึกษาชาวจีน เกียนิญออกจากบ้านเกิดตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อไปศึกษาในดินแดนแห่งแม่น้ำเฮืองและภูเขางู บทกวีที่ว่า “เด็กแก่จากไปตลอดกาล/ไม่กลับมาเยี่ยมเยียนแม่น้ำเกียนห์” เป็น บทกวีที่สื่อถึงความรู้สึกที่ห่างเหินจากบ้านของเขา

จิตรกรวันบิ่ญ, กวีเช่หลานเวียน, นักข่าวฟานกวาง, กวีเจียนิญ (จากซ้ายไปขวา) (ภาพถ่ายเมื่อปี พ.ศ. 2492)

ที่ เมืองเว้ เกีย นิญ ศึกษากับฮุยกาน ระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่เว้ ชาวกว๋างบิ่ญหลายคนได้ประพันธ์บทกวี ก่อนหน้าเจียนิญ มีหลัว จ่อง ไหล (หรือ หลัว กี ลินห์) พี่ชายของหลัว จ่อง ลู ต่อมา หลัว จ่อง ลู และเหงียน จ่อง ตรี (หรือ ฮั่น มัก ตู) แต่ละคนก้าวเข้าสู่วงการบทกวีด้วยเส้นทางที่แตกต่างกัน

ในปี พ.ศ. 2481 บทกวี "วิญญาณไร้โลก" ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ "ทูเดย์" พร้อมคำนำโดย Thach Lam แม้ว่าบทกวีนี้จะไม่ "สะดุดตา" ของ Hoai Thanh - Hoai Chan จนต้องรวมอยู่ในหนังสือรวมบทกวี "กวีเวียดนาม" เช่นเดียวกับกวีท่านอื่นๆ ของจังหวัดกว๋างบิ่ญ เช่น Luu Ky Linh, Han Mac Tu, Luu Trong Lu และ Gia Ninh ก็ยังคงได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในกวีผู้มีชื่อเสียงของจังหวัดกว๋างบิ่ญตั้งแต่ก่อนการปฏิวัติเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2488

แม้จะเป็นกวีแนวโรแมนติก แต่ยานิญก็มีส่วนร่วมในสงครามต่อต้านฝรั่งเศสด้วยการกระทำที่แสนธรรมดา เขาทำงานเป็นบรรณาธิการให้กับหนังสือพิมพ์ "เขตต่อต้าน 4" และ "เขตกอบกู้ชาติ 4" ในช่วงเวลาหลายปีที่ต่อสู้กับสหรัฐอเมริกาและกอบกู้ประเทศ ยานิญได้รับหน้าที่บรรณาธิการบทกวีให้กับหนังสือพิมพ์หนานดาน ด้วยความเที่ยงธรรมและความทุ่มเท ยานิญได้ค้นพบกวีรุ่นหลังมากมาย แต่ตัวเขาเองกลับค่อนข้างเก็บตัวแนะนำตัวเอง หลังจากผลงานรวมเล่ม "Growing Up" (สำนักพิมพ์วรรณกรรม - 1962) ยานิญใช้เวลากว่ายี่สิบปีในการตีพิมพ์ผลงานรวมเล่มที่สอง "Time Calls" (สำนักพิมพ์ New Works - 1983) และจนกระทั่งปี 1995 เขาจึงได้ตีพิมพ์ "Gia Ninh Anthology" (สำนักพิมพ์วรรณกรรม - 1995) เขามีบทกวีที่เป็นกระแสนิยม โดยทั่วไปคือ "การฟังคำเรียกร้องให้ต่อต้านในตอนกลางคืน" และ "สู่ญาจาง - การปลดปล่อยคานห์ฮัว"

ตามเอกสารของหนังสือพิมพ์หนานดาน กวีเกียนิญเคยเป็นเจ้าหน้าที่โฆษณาชวนเชื่อในช่วงสงครามต่อต้านฝรั่งเศส ครั้งหนึ่งเขาเคยดำรงตำแหน่งหัวหน้ากรมสารสนเทศและโฆษณาชวนเชื่อจังหวัดคานห์ฮวา และรักษาการผู้อำนวยการกรมสารสนเทศและโฆษณาชวนเชื่อกลาง อย่างไรก็ตาม ไม่มีข้อมูลโดยละเอียดว่าเขาดำรงตำแหน่งหัวหน้ากรมสารสนเทศและโฆษณาชวนเชื่อจังหวัดคานห์ฮวาเมื่อใด เรากำลังพยายามตรวจสอบแหล่งที่มา และจะกลับมาเล่าเรื่องราวของกวีเกียนิญกับจังหวัดคานห์ฮวาอีกครั้งเมื่อมีโอกาส

เหงียน วินห์ ซวง

ที่มา: https://baokhanhhoa.vn/van-hoa/202504/vang-vong-mot-khuc-hoan-ca-a9472e7/