เกี่ยวกับการรับประทานสลัดขนุน

เมื่อกลับถึงชนบท เด็กทุกคนล้วนรู้จักสลัดขนุนเป็นอย่างดี เติบโตมาและทำงานหนักในต่างแดน บางครั้งเมื่อรู้สึกคิดถึงในใจ ภาพสลัดขนุนก็หวนกลับมาเหมือนอาหารจานหนึ่งจากที่ไกล และฉันก็พบมันอีกครั้ง แน่นอนว่ามันเป็นเพียงรสชาติที่ค้างอยู่ในคอ แต่เป็นกลิ่นที่ชวนให้คิดถึง ยิ่งคิดถึงมากเท่าไร ฉันก็ยิ่งตั้งตารอวันที่จะได้กลับไปกินวิญญาณของบ้านเกิดมากขึ้นเท่านั้น ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทันทีที่ฉันวางกระเป๋าเป้ลง หลังจากที่แม่ถามเรื่องงานไปสองสามคำถาม เด็กน้อยก็พูดเข้าประเด็นทันทีว่า แม่ทำงานก็ได้ ส่วนเรื่องอาหาร ฉันอยากกินสลัดขนุน

สลัดขนุน

ขนุนเป็นต้นไม้ที่ได้รับความนิยมในชนบทภาคกลาง แน่นอนว่ามีสวนขนุนมากมาย ขนุนในสวน ข้างบ่อน้ำ และต้นฟางก็เขียวขจีและมีผลดก ฉันจำได้ว่าตอนเด็กๆ อยากกินสลัดขนุน แม่บอกให้ฉันกิน ฉันต้อง... กลิ้งบนต้นไม้ ฉันกับน้องสาวไปที่สวนหลังบ้านแล้วกดลูกขนุนเพื่อเก็บมัน แม่หัวเราะและอธิบายว่ามันไม่มีประโยชน์เพราะมันสร้างจากเกสรตัวผู้ มันมีรสขมและฝาด และจะร่วงหลังจากอยู่บนต้นไม้ได้ไม่นาน นับจากนั้นเป็นต้นมา ฉันจึงได้เรียนรู้ว่าขนุนอ่อนได้รับการผสมเกสรจากเกสรตัวเมีย ผลมีขนาดเล็กแต่หยาบ มีหนามบางและสม่ำเสมอ ทำให้อร่อยเมื่อผสมกัน นอกจากจะนำไปทำอาหารผสมแล้ว ขนุนอ่อนยังใช้ต้มปลาและทำซุปได้อีกด้วย นอกจากนี้ ขนุนอ่อนยัง "เข้ากันได้" กับเส้นหมี่และน้ำปลา ทำให้ลื่นมาก

ปัจจุบันนี้แม้ทั้งหมู่บ้านจะทำขนุนผสมกุ้ง หมูสามชั้น หูหมู ฯลฯ แต่แม่ของฉันยังคง “ซื่อสัตย์” ต่อสูตรดั้งเดิม คือ ขนุนอ่อนต้มหั่นเป็นชิ้น คลุกเคล้ากับส่วนผสมของน้ำปลา มะนาว น้ำตาล พริก กระเทียม ถั่วลิสง และผักชีเล็กน้อย แม่ของฉันบอกว่ากุ้งและเนื้อกลบกลิ่นขนุนอ่อนได้หมด ช่างเป็นการสิ้นเปลือง ในมื้ออาหารของครอบครัวฉัน ไม่ว่าจะเป็นเมนูอะไร ขนุนผสมธรรมดาๆ ก็ยังเป็นตัวเอกเสมอ ตะเกียบจากทุกทิศทุกทางจะมาหาเสมอ เวลาฉันเบื่อข้าว ก็ตักขนุนผสมกระดาษข้าวกรอบขึ้นมา แล้วก็ทำอาหารมื้ออร่อยได้เลย

ฉันติดสลัดขนุนมาตั้งแต่เด็ก เรียกได้ว่าวัยเด็กของเด็กตะกละคนนี้กินแต่สลัดขนุน อาหารพื้นบ้านเป็นสิ่งที่ไม่อาจแยกออกจากความทรงจำในชนบทได้ ต้นขนุนเก่าแก่ที่มีกิ่งก้านและใบเขียวชอุ่มคือโลก แห่งบทกวี …

ที่มา: https://thanhnien.vn/ve-an-mit-tron-185241010173720796.htm