เกี่ยวกับความจริง ฟังเรื่องราววัดบูชาหญิงงามแห่งดินแดนน้ำเซือง

วัดบาหวู่มีชื่อเสียงในฐานะสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางวัฒนธรรมและศาสนาของชาวฮานาม มีอายุกว่า 6 ศตวรรษ ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่จุดธูปและสวดมนต์เท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่ทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลกอีกด้วย

วัดบาหวู หรือที่เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า วัดถั่นเมา ตั้งอยู่ในตำบลจันลี (ลี้หนาน)

เรื่องราวของหญิงสาวผู้มีคุณธรรมจากดินแดนนามเซือง

วัดบาหวู หรือที่รู้จักกันในชื่อวัดพระแม่ศักดิ์สิทธิ์ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำแดงสีแดงขุ่น ในเขตตำบลฉานลี อำเภอลี้เญิน (เดิมชื่อตำบลหวู่เดียน อำเภอนามเซือง จังหวัดลี้เญิน) ตัววัดมีกำแพงเก่าแก่ปกคลุมไปด้วยมอส ตั้งตระหง่านอย่างสง่างามและเงียบสงบบนท่าเรือฮวงซาง หันหน้าไปทางแม่น้ำทางทิศเหนือ เป็นที่ประดิษฐานพระแม่หวู่เนือง ซึ่งมีพระนามจริงว่า หวู่ถิเทียต หรือชื่อเล่นว่า เฮืองเนือง

ตามตำนานเล่าว่า หวู่ ถิ เทียต มีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 14 ตลอดช่วงชีวิตของเธอ เธอมีความเฉลียวฉลาด พ่อแม่จึงส่งเธอไปเรียนที่โรงเรียนของฝ่าม เตียน ซิงห์ เธอเก่งวรรณกรรมคลาสสิกและมีพรสวรรค์ด้านบทกวี แต่ชีวิตของเธอกลับยากลำบาก พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตก่อนวัยอันควร พี่ชายทั้งสี่ของเธอจึงต้องช่วยกันหาเลี้ยงชีพ เมื่ออายุ 19 ปี ขณะที่ชาวบ้านกำลังเผชิญกับความอดอยาก เธอได้ปรึกษากับพี่ชายเพื่อนำทรัพย์สมบัติส่วนหนึ่งไปช่วยเหลือชาวบ้าน คนยากจน ผู้สูงอายุ และผู้อ่อนแอต่างรู้สึกขอบคุณในคุณธรรมของเธอ จึงมีบทกวีบทหนึ่งกล่าวว่า "มีเรื่องเล่าว่าในอดีต หวู่ เนือง/นำสินสอดมาช่วยเหลือราษฎร/เธอได้รับรางวัลจากกษัตริย์/กา ตรู ​​วัน เต คุก นัม ซวง"

ในเวลานั้น ในหมู่บ้านตอนล่าง มีครอบครัวหนึ่งชื่อนายเจือง หงี ผู้อาวุโสของหมู่บ้าน มีอำนาจปกครองส่วนท้องถิ่น นายเจือง หงี มีบุตร 5 คน บุตรคนที่สองชื่อเจือง เฮวียน ก็เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วเช่นกัน เนื่องจากเห็นว่าหวู ถิ เทียต เป็นหญิงงาม มีคุณธรรม และมีฐานะทางสังคมเท่าเทียมกัน เขาจึงตั้งใจจะแต่งงานกับเธอเพื่อเป็นภรรยาของบุตรชายของเขา คือ เจือง เฮวียน หลังจากนั้นการแต่งงานก็ได้รับการอนุมัติ และพิธีแต่งงานก็เป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากแต่งงานได้ไม่นาน พวกจามปาผู้รุกรานก็เข้ามารุกรานชายแดน เติงต้องเข้าร่วมกองทัพเพื่อต่อสู้กับพวกผู้รุกราน หวู่ ถิ ถียต อยู่บ้านเพียงลำพังเพื่อดูแลบ้าน เลี้ยงดูพ่อแม่ ทำหน้าที่กตัญญู ดูแลลูกๆ เล็กๆ และซื่อสัตย์ต่อสามี เมื่อพวกผู้รุกรานพ่ายแพ้ สามีของเธอก็กลับมา จากคำพูดของลูกสาวตัวน้อยเกี่ยวกับเงาของพ่อ เธอเริ่มสงสัยในความภักดีของภรรยา หวู่แบกรับความอยุติธรรมไว้ จึงจมน้ำตายในแม่น้ำแดง โดยเลือกความตายเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์และความภักดีของตน

เพื่อรำลึกถึงหวู่ ถิ เทียต สตรีผู้สง่างาม สง่างาม สง่างาม กตัญญู และมีคุณธรรม ชาวบ้านจึงยกย่องเธอให้เป็นเจ้าหญิงหวู่ เนือง พวกเขาได้อุทิศแรงกายแรงใจและเงินทุนสร้างวัด และสร้างศาลเจ้าบนที่ดินที่พระนางเคยประทับเพื่อบูชา ความซื่อสัตย์สุจริตของพระนางได้รับการยกย่องจากทั่วโลกว่าเป็นแบบอย่างที่ดีของสตรีชาวเวียดนาม

วัดศักดิ์สิทธิ์แห่งหนานชาง

เมื่อเวลาผ่านไป หวู่เนืองได้กลายร่างเป็นเทพธิดา และเรื่องราวชีวิตของเธอก็ถูกจารึกไว้ในตำนานที่เต็มไปด้วยรายละเอียดในตำนานมากมาย เล่ากันว่าเมื่อพระเจ้าเลแถ่งตงและกองทัพของพระองค์เสด็จไปต่อสู้กับผู้รุกรานชาวจามปา ทันใดนั้นก็เกิดคลื่นยักษ์และลมแรง เรือมังกรจึงต้องหยุดและทอดสมอ เนื่องจากวัดของเจ้าหญิงหวู่เนืองอยู่นอกชายหาด พระเจ้าหวู่เนืองจึงเสด็จเข้าไปสักการะด้วยพระองค์เอง คืนนั้น พระเจ้าหวู่เนืองฝันถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่อ้างว่ามาจากหมู่บ้านหวู่เดียน อำเภอนามเซือง ซึ่งได้ช่วยกษัตริย์ไว้เมื่อคืนก่อน และอาสาติดตามพระองค์ไปต่อสู้กับผู้รุกรานชาวจามปา

ครั้งนั้น พระเจ้าเล แถ่ง ตง ได้นำทัพตรงเข้าสู่ดินแดนจำปาและได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด เมื่อเสด็จกลับถึงเมืองหลวง พระองค์ก็ทรงออกพระราชโองการให้ชาวบ้านสร้างวัดเพื่อบูชาหวู่เนืองทันที พร้อมทั้งพระราชทานบทกวีนามว่า "ควันไฟจากยอดแก่งพวยพุ่งพวยพุ่ง/วัดนี้เปรียบเสมือนวัดของภรรยาของเจื่อง/อย่าไปฟังตะเกียงน้ำมัน/ทำไมต้องเอาน้ำมารบกวนนาง/ผลปรากฏว่าคือพระอาทิตย์และพระจันทร์/ทำไมเจ้าต้องมีแท่นบูชามากมายขนาดนี้/เจ้ารู้ที่มาของลูกก็ต่อเมื่อมาที่นี่แล้วเท่านั้น/อย่าโทษเจื่องที่โหดร้ายเช่นนี้"

ตำนานเล่าขานกันว่า กษัตริย์ยังทรงประทานรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ให้ชาวบ้านจุดธูปที่วัดอีกด้วย ภายในวัดยังมีบทกวีนามม (Nom) วางอยู่บนกระดานเคลือบเงาแนวนอน พร้อมจารึกข้อความว่า "จักรพรรดิผู้ศักดิ์สิทธิ์ทรงนำทัพไปต่อสู้กับศัตรู เทพเจ้าปรากฏกายขึ้นเพื่อช่วยเหลือกษัตริย์ และพระองค์ได้รับแรงบันดาลใจให้ประพันธ์บทกวีเพื่อประทานพร"

ทุกปี ในวันที่ 20 เดือน 8 ตามจันทรคติ เพื่อรำลึกถึงการจากไปของนางหวู่เนือง และเพื่อขอบคุณเทพเจ้าและพระพุทธเจ้าสำหรับความสงบสุข สุขภาพ และความเจริญรุ่งเรืองของชาติ ชาวหมู่บ้านหวู่เดียนจะจัดเทศกาลประเพณีอย่างรื่นเริง เช่นเดียวกับเทศกาลประเพณีอื่นๆ เทศกาลวัดบาวู่ประกอบด้วยสองส่วน ได้แก่ พิธีกรรมและเทศกาล พิธีประกอบด้วย: พิธีบวงสรวง (พิธีเฉาเยี๊ยะ พิธีตามกวาน และพิธีนู่กวาน) ขบวนแห่น้ำ ขบวนแห่เกี้ยว พิธีอาบน้ำ พิธีจุดธูป การแสดง "รำลึกถึงพระแม่เจ้า" และพิธีปล่อยโคมดอกไม้ ซึ่งจะแสดงในคืนวันที่ 20 เดือน 8 ตามจันทรคติ ต่อด้วยเทศกาลที่มีการละเล่นพื้นบ้าน ในปี พ.ศ. 2566 เทศกาลวัดบาวู่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติโดยกระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว เทศกาลนี้ยังเป็นจุดหมายปลายทางทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณที่น่าดึงดูดสำหรับนักท่องเที่ยวจากทั่วโลก

คุณ Tran Van Hai จากชุมชน Chan Ly (Ly Nhan) ได้แบ่งปันว่า: สำหรับชาวชุมชน Chan Ly การไปวัด Ba Vu ในช่วงต้นปีและเข้าร่วมงานเทศกาลของวัดทุกๆ เดือนจันทรคติที่ 8 ได้กลายเป็นความงามทางวัฒนธรรมที่สืบทอดกันมายาวนานของผู้คนที่นี่ เพื่อสวดภาวนาขอให้ปีใหม่มีสุขภาพแข็งแรง ครอบครัวสงบสุข ธุรกิจเจริญรุ่งเรือง และระลึกถึงหัวใจที่มั่นคงและความภักดีของนาง Vu Nuong... คุณ Nguyen Thi Ngan ซึ่งมาจาก ฮานอย กล่าวว่า: เนื่องในโอกาสฤดูใบไม้ผลิใหม่ ฉันและเพื่อนๆ ได้ไปเยี่ยมชมวัด Ba Vu ซึ่งจนถึงตอนนี้ฉันรู้จักเพียงผ่านหนังสือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผลงาน Truyen Ky Man Luc ของ Nguyen Du การได้มาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมสถานที่ทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ทำให้ฉันเข้าใจถึงอัตลักษณ์และความภักดีของนาง Vu Thi Thiet ได้ดีขึ้น และรู้สึกภูมิใจมากขึ้นที่ได้เป็นผู้หญิงเวียดนาม

เมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2536 กระทรวงวัฒนธรรมและสารสนเทศได้มีมติให้วัดบาหวู่เป็นโบราณวัตถุทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งชาติ จนถึงปัจจุบัน วัดแห่งนี้ยังคงเก็บรักษาโบราณวัตถุอันล้ำค่าจากราชวงศ์ต่างๆ ไว้มากมาย อาทิ ฆ้อง ระฆัง วัตถุบูชา รูปปั้นสัมฤทธิ์ และระบบพระราชกฤษฎีกาอันทรงคุณค่า นอกจากนี้ยังมีแผ่นโลหะลงรักปิดทองแขวนอยู่ที่ห้องโถงด้านหน้า มีเนื้อหาบทกวีอักษรนอมที่พระเจ้าเล แถ่ง ตง พระราชทาน และลายมือของกวีหลายท่านเมื่อมาเยือนวัด วัดบาหวู่ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตทางจิตวิญญาณของชาวหวู่เดียนและผู้มาเยือนจากใกล้และไกล เพื่อให้ผู้คนได้รำลึกถึงหวู่ ถิ เทียต สตรีผู้ซื่อสัตย์และมีคุณธรรมแห่งเผ่านามซวง อนุสรณ์สถานแห่งนี้เป็นสัญลักษณ์แห่งแบบอย่างอันสูงส่งของสตรีชาวเวียดนาม

เจีย วินห์

ที่มา: https://baohanam.com.vn/van-hoa/di-san/ve-chan-ly-nghe-chuyen-ngoi-den-tho-nguoi-phu-nu-duc-hanh-dat-nam-xuong-151627.html