
1. “SULLY” แสดงความโกรธหรือความไม่พอใจด้วยคำพูดหรือท่าทางที่รุนแรง งอนแล้วเดินจากไป งอนเสียงดัง
“Dần Sulk” เป็นคำประสม [ความหมายคล้ายกัน]: “dần” คือ การกระทำที่แสดงถึงความโกรธ เช่น กดชามข้าว กดถ้วยลงบนถาด บนโต๊ะ (เช่น กดตะเกียบและกดชามเพื่อแสดงความไม่พึงพอใจ) ส่วน “dợi” คือ การแสดงท่าทีโกรธ แสร้งทำเป็นไม่ต้องการมันอีกต่อไป (เช่น งอนข้าว; งอน) ความเข้ากันได้ทางความหมายของ “dần Sulk” แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในคำอธิบายของพจนานุกรมคำซ้ำซ้อนภาษาเวียดนาม: “แสดงความโกรธ” (งอน) + “ท่าทางหนักอึ้ง” (dần)
ไทย เพื่อให้เป็นกลางมากขึ้น เราขออ้างอิงคำอธิบายจากพจนานุกรมภาษาเวียดนาม (Hoang Phe, บรรณาธิการ - Vietlex): "dần: วางลงอย่างหนักเพื่อแสดงท่าทีบางอย่าง เช่น ความโกรธ ความไม่พอใจ: "คิดถึงใครบางคน ไม่อยากกินข้าว เมื่อหยิบชามขึ้นมาแล้วจึงกระแทกลงบนถาด (cd)"; "dợ • đg. แสดงความโกรธ ความไม่พอใจโดยทำราวกับว่าไม่จำเป็นอีกต่อไป ไม่ต้องการอีกต่อไป: "ช่างเป็นคนน่าสงสารจริงๆ ตอนเช้าโกรธสามี เขาก็งอนเรื่องข้าว ตอนบ่ายก็ไม่มีข้าว! ภรรยาทำให้ฉันเสียใจมาก! - Nguyen Cong Hoan"; "dần sulk • đg. แสดงความโกรธด้วยคำพูด ท่าทางเคืองแค้น รำคาญ: "Kim งอนและหันหน้าไปทางกำแพง: ความตายจบสิ้นแล้ว ไม่มีปัญหาอีกต่อไป! - ลานขาย
การอ้างอิง: ในหนังสือ Morphology of Vietnam Reduplicative Words Phan Ngoc ระบุว่า: “Dซุปn sầu /zến zọi/ (0 +): “đọi” เป็นองค์ประกอบหลักที่มีความหมายในการบ่นเช่นเดียวกับใน “sới cốm” “đến” ในที่นี้เป็นคำนำหน้าเน้น และพ้องเสียงกับ “đến” ใน “đến lên”
อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์และหลักฐานข้างต้นแสดงให้เห็นว่า “dần” ไม่ใช่ “คำนำหน้า” แต่เป็นองค์ประกอบที่เทียบเท่ากับ “dợn” และไม่เพียงแต่เป็นเสียงพ้องเท่านั้น แต่ยังเป็นคำพ้องความหมายกับ “dần lên” อีกด้วย
2. “การไตร่ตรอง มีท่าทางต่างๆ เช่น ส่ายตัว โบกมือ หรือพูดหรือทำอะไรเพื่อแสดงความไม่พึงพอใจและความโกรธ เมื่อถูกยั่วยุเพียงเล็กน้อยก็เกิดความขุ่นเคืองใจ โดยไม่เอ่ยคำใดก็จากไปด้วยความขุ่นเคืองใจ “เมื่อคุณพยายามหยุดใคร เขาก็กำลังขุ่นเคืองใจ” (หม่า วัน คัง) // ขุ่นเคืองใจและขุ่นเคืองใจ (เน้นย้ำ)”
“หวุงหวาง” เป็นคำประสม [ความหมายร่วมสมัย]: “หวุง” หมายถึง ดิ้นรน เขย่าตัวอย่างแรงเพื่อหนีจากการถูกควบคุม (เช่น ฉันจับโจรได้แต่เขาดิ้นรนหนี; ช้างตัวนั้นแข็งแรงและดุร้ายมาก ผู้คนมัดมันไว้แต่เชือกขาด - เพลงพื้นบ้าน); “หวุง” หมายถึง ดิ้นรน โยนมันทิ้งเพื่อหนีจากการถูกจับ หรือกอดแน่น (เช่น เขาดิ้นรนหนีและวิ่งหนีไป) “หวุงหวาง” เป็นท่าทางโกรธ ไม่พอใจ ดูเหมือน “ดิ้นรน” เหมือนกับ “ดิ้นรน” เพื่อหนีจากการถูกมัดหรือพันธนาการ
พจนานุกรมภาษาเวียดนาม (หนังสือที่อ้างถึง) อธิบายว่า: “vung • dg. 1 ใช้การเคลื่อนไหวที่แรงและฉับพลันของร่างกายทั้งหมดหรือบางส่วนของร่างกายเพื่อหลบหนีจากการถูกมัดหรือจับไว้: พยายามดิ้นให้หลุดแต่ทำไม่ได้ Dn: vang [ng2]”; “vang 2 ใช้กำลังดันร่างกายไปทั้งสองข้างเพื่อหลบหนีจากการถูกจับไว้: จับแน่นแต่ยังคงดิ้นให้หลุดได้ ~ “Phuc ปิดปาก Son แต่เธอก็เหวี่ยงมือออกไปเหมือนเหยี่ยวที่กระพือขนและกระพือปีก (...)” (Nguyen Khac Truong) Dn: vang [ng1]”; “vung vang • dg. คำที่ใช้บรรยายกิริยาที่โกรธเคืองและไม่พอใจ ด้วยการเคลื่อนไหวเช่นการโบกแขนและขา การสั่นตัว... เพื่อดิ้นให้หลุดและเรียกร้องให้กลับบ้าน ~ “An วิ่งไล่ตามเพื่อลากเธอกลับ แต่ Xuyen ดิ้นหลุดและวิ่งลงบันได - Khai Hung”
ดังนั้น "dầni" และ "vũngg" จึงเป็นคำประสมอิสระสองคำ ไม่ใช่คำซ้ำซ้อน
มาน นง (ผู้สนับสนุน)
ที่มา: https://baothanhhoa.vn/ve-hai-tu-lay-nbsp-dan-doi-va-vung-vang-269732.htm






การแสดงความคิดเห็น (0)