เขียนถึง “มาตุภูมิอันเป็นที่รัก” ด้วยความรัก

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เพลง “มาตุภูมิแห่งรัก กว๋างจิ - กว๋างบิ่ญ” ได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม เพลงนี้มาจากเสียงของเด็กที่เกิดและเติบโตในกว๋างบิ่ญ แต่มีความผูกพันกับกว๋างจิอย่างลึกซึ้ง ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์กว๋างจิได้สนทนากับนายโฮ ดิญ ฟุก ผู้แต่งเพลง “มาตุภูมิแห่งรัก กว๋างจิ - กว๋างบิ่ญ” ในช่วงเวลาที่ทั้งสองจังหวัดกำลังจะรวมกันเป็นหนึ่ง

- ก่อนอื่นเลย ขอขอบคุณทุกท่านที่ตอบรับคำเชิญสัมภาษณ์จากหนังสือพิมพ์กวางจิ เพลง “Beloved Motherland Quang Tri - Quang Binh ” ได้รับความสนใจจากผู้ชมและผู้ฟังเป็นจำนวนมาก รบกวนช่วยแนะนำเพลงนี้สั้นๆ ได้ไหมครับ/คะ

- ผมเป็นลูกชายของกวางบิญ แต่ผูกพันกับผืนดิน ผู้คน และขุนเขา ของกวางบิญ มานานกว่า 36 ปีแล้ว กวางบิญสำหรับผมคือ: "ที่ที่พ่อแม่เลี้ยงดูผมมาตั้งแต่เด็ก/หลังนาข้าวคลุกผัก มันฝรั่ง และมันสำปะหลัง/ความกตัญญูตลอดชีวิตของพ่อกับแม่..." ในช่วงเวลาที่ต้องจากบ้านไป หลายครั้งที่หัวใจผมเจ็บปวดทุกครั้งที่ได้ยินท่วงทำนองและเนื้อร้องของนักดนตรีอัน ถิ่ญ: "การจากไปแสนไกลทำให้ผมอยากกลับมา ความทุกข์ทรมานทำให้ผมอยากกลับมาอีก เพื่อให้ความรักของแม่ได้หวงแหน..." ผมรักบ้านเกิดกวางบิญอย่างสุดซึ้ง แต่เมื่อผมก้าวเท้าเข้ามาที่กวางบิญ หัวใจของผมก็ยังคงรู้สึกพิเศษอยู่ ด้วยความผูกพันกับบ้านเกิดนี้มาเป็นเวลานาน เมื่อผมจากกวางบิญ ผมรู้สึกอย่างลึกซึ้งถึงบทเพลงของเช่ ลัน เวียน: "เมื่อเราอยู่ที่นี่ มันเป็นเพียงที่อยู่อาศัย/เมื่อเราจากไป ผืนดินก็กลายเป็นจิตวิญญาณ..."

ความรักอันยิ่งใหญ่ที่มีต่อสองแผ่นดินเป็นแรงบันดาลใจให้ผมแต่งเพลง “มาตุภูมิอันเป็นที่รักของกว๋างจิ - กว๋างบิ่ญ” ในปี 2016 ผมแต่งเพลงได้อย่างรวดเร็ว เริ่มต้นจากความคิดถึงและความรัก “มีวันที่ไม่มีวันลืม/มีความรักที่ห่างไกลแต่กลับถูกจดจำ/มีสายน้ำที่ส่องประกายนิรันดร์/ทาคฮาน เฮียนเลือง แม่น้ำฮิเออสองฝั่ง.../โอ กว๋างบิ่ญ โอ้ กว๋างบิ่ญ โอ้ กว๋างจิ โอ้ กว๋างจิ มาตุภูมิอันเป็นที่รัก ผูกพันกันตลอดชีวิต...” หลังจากแต่งเพลงจบ โชคชะตาก็พาผมมาพบกับนักร้องสองคนจากกว๋างจิ คือ มินห์โลน และ ฟานตวน ด้วยเสียงอันไพเราะของพวกเขา ทั้งคู่จึงขับร้องเพลงนี้ได้สำเร็จ ด้วยเหตุนี้ เพลงของผมจึงซาบซึ้งใจผู้ชม

หลังจากฟังเพลง “Beloved Motherland of Quang Tri - Quang Binh” แล้ว ผู้อ่านหนังสือพิมพ์ Quang Tri หลายคนต่างอยากรู้เกี่ยวกับผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกนี้ คุณช่วยเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับตัวคุณสักหน่อยได้ไหมครับ

- ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2499 ผมเกิดที่ตำบลฟ็องฮวา อำเภอเตวียนฮวา จังหวัดกว๋างบิ่ญ ซึ่งเป็นชนบทบนภูเขาที่ยากจน ดินแดนที่ผมเกิดและเติบโตมาเปรียบเสมือนจุดเริ่มต้นที่ช่วยให้ผมมีความสัมพันธ์กับอุตสาหกรรมป่าไม้ในภายหลัง หลังจากออกจากห้องบรรยายในปี พ.ศ. 2523 ผมทำงานที่กรมเกษตร ป่าไม้ และประมง กรมป่าไม้ อำเภอเตรียวไห่ จังหวัดบิ่ญจีเถียน หลังจากจังหวัดถูกแบ่งแยก ผมทำงานในหน่วยงานและหน่วยงานต่างๆ ในภาค เกษตรกรรม หลายแห่ง รวมถึงกรมคุ้มครองป่าไม้จังหวัดกว๋างบิ่ญ ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2559 ผมเกษียณอายุและอาศัยอยู่ที่เมืองด่งโหย จังหวัดกว๋างบิ่ญจนถึงปัจจุบัน

ระหว่างที่ทำงาน นอกจากจะตั้งใจทำงานให้ดีที่สุดแล้ว ฉันยังใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสือและเขียนบทกวี ความหลงใหลนี้ช่วยบรรเทาความยากลำบากในการเดินทางไกล การกินข้าวป่า และการนอนเต็นท์ จากประสบการณ์การทำงานและชีวิตส่วนตัว ฉันได้แต่งบทกวีมากกว่า 400 บท ในหลากหลายแนวและธีม ในปี 2560 บทกวีของฉัน 16 บท ได้รับเลือกให้ตีพิมพ์ในหนังสือรวมบทกวี "The Moon Waiting for Poetry 1" โดยนักเขียนหลายท่านที่ตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ Thuan Hoa ในปี 2561 ฉันมีบทกวี 35 บท ได้รับเลือกให้ตีพิมพ์ในหนังสือรวมบทกวี "Homeland Moon" ซึ่งตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สมาคมนักเขียน เมื่อเร็วๆ นี้ ฉันได้ออกหนังสือรวมบทกวีและดนตรีของตัวเอง ประกอบด้วยบทกวีมากกว่า 100 บท และเพลง 15 เพลง ในชื่อ "Imprints" ซึ่งตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สมาคมนักเขียน นอกจากนี้ ฉันยังแต่งเพลงมากมายเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเอง

- เกิดและเติบโตที่กวางบิ่ญ และใช้ชีวิตอยู่ที่กวางตรีเป็นเวลานาน บ้านเกิดทั้งสองแห่งนี้สร้างความประทับใจให้กับคุณมากเพียงใด?

- อย่างที่ผมได้เล่าไปแล้วว่า กว๋างบิ่ญคือบ้านเกิดของผม เป็นบ้านเกิดของบรรพบุรุษ และเป็นที่ที่ผมรักใคร่อย่างลึกซึ้งกับคำว่า "บ้านเกิด" กว๋างจิคือบ้านเกิดที่ผมมีความทรงจำอันสวยงามมากมายตลอด 36 ปีที่ทำงานในวิชาชีพป่าไม้ กว๋างจิยังเป็นที่ที่ผมค่อยๆ เติบโตขึ้น จากเจ้าหน้าที่เทคนิคด้านป่าไม้สู่ผู้นำในอุตสาหกรรม ดำรงตำแหน่งรองอธิบดีกรมป่าไม้ รองอธิบดีกรมป่าไม้กว๋างจิจนกระทั่งเกษียณอายุ ในช่วงเวลานั้น ผมได้รับความรัก ความเอาใจใส่ และการสนับสนุนอย่างมากมายจากผู้นำในอุตสาหกรรม เพื่อนร่วมงาน บุคลากร และคนในท้องถิ่น ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความประทับใจที่ฝังลึกอยู่ในใจของผม

ผมยังเป็นลูกเขยของกวางจิด้วย ภรรยาของผมเป็นลูกสาวของตำบลกามจิญ ซึ่งเป็นบ้านเกิดอันกล้าหาญของเตินโซ ผมรู้สึกโชคดีที่ได้พบและได้แต่งงานกับเธอ เธอเป็นคนที่อยู่เคียงข้างผมเสมอ แบ่งปัน ให้กำลังใจ และสนับสนุนผมให้บรรลุภารกิจได้อย่างดี

- การที่ผูกพันกับบ้านเกิดถึงสองเมือง คุณรู้สึกอย่างไรเมื่อได้ยินว่าจังหวัดกวางตรีและจังหวัดกวางบิ่ญกำลังจะรวมกัน?

- ผมดีใจมากที่ได้ยินว่ากวางจิและกวางบิญจะกลับมารวมกันอีกครั้ง สำหรับผม กวางจิและกวางบิญเป็นสองดินแดนที่เปรียบเสมือนหนึ่งเดียวกันมาเป็นเวลานานแล้ว เป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะเปรียบเทียบสองดินแดนนี้กับความรักและความคิดถึงที่มีต่อผม ว่าผืนไหนหนักหนากว่าหรือเบากว่ากัน ผมหวังว่าแกนนำและผู้คนจากบ้านเกิดของผมจะร่วมมือกันสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ในอนาคต

- มีคนบอกว่าเมื่ออารมณ์ขึ้นสูง มันจะพุ่งขึ้นเป็นเสียงและทำนอง กระแสอารมณ์เหล่านั้นจะปลุกความเป็นศิลปินในตัวคุณขึ้นมาอีกครั้งหรือไม่

ปัจจุบัน ดิฉันเป็นสมาชิกสาขาดนตรี สมาคมวรรณกรรมและศิลปะกว๋างบิ่ญ ในฐานะผู้รักบทกวีและดนตรี ดิฉันเข้าใจถึงความสำคัญของอารมณ์ความรู้สึก ด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ดิฉันจึงแต่งเพลงได้มากกว่า 60 เพลง ผลงานบางชิ้นของดิฉันประสบความสำเร็จอย่างน่าชื่นชม หนึ่งในนั้นคือเพลง "ส่งเสริมวิชาชีพแห่งความยุติธรรมและความซื่อสัตย์" ซึ่งเพิ่งได้รับรางวัลรองชนะเลิศจากการประกวดแต่งเพลงระดับชาติเกี่ยวกับกระบวนการยุติธรรม ซึ่งจัดโดยศาลประชาชนสูงสุดและสมาคมนักดนตรีเวียดนาม เพลง "หวัง เลน ตรอง ติม มินห์" ได้รับรางวัลรองชนะเลิศจากแคมเปญแต่งเพลงเกี่ยวกับสหภาพแรงงานที่ริเริ่มโดยสหภาพเยาวชนจังหวัดกว๋างบิ่ญ เพลง "กว๋างบิ่ญ วันนี้" ได้รับรางวัลสนับสนุนจากแคมเปญวรรณกรรมและศิลปะเพื่อเฉลิมฉลองวาระครบรอบ 420 ปี การสถาปนาจังหวัดกว๋างบิ่ญ ซึ่งริเริ่มโดยคณะกรรมการประชาชนจังหวัด... ไม่เพียงเท่านั้น เพลงหลายเพลงของดิฉันยังได้รับเลือกให้ตีพิมพ์และเผยแพร่ในหนังสือพิมพ์วรรณกรรมและศิลปะทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับกลางอีกด้วย

“การจับคู่” ระหว่างกวางจิและกวางบิญจุดประกายความรู้สึกอันแรงกล้าในตัวฉัน ฉันเชื่อว่าในอนาคต ฉันจะมีเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อบอกเล่าเรื่องราวความรักและคิดถึงบ้านเกิดของฉันมากขึ้น

- นอกจากบทกวีและแนวคิดทางดนตรีแล้ว คุณมีอะไรอยากจะบอกกับคนในบ้านเกิดของคุณบ้างไหม?

ก่อนอื่น ผมขอขอบคุณหนังสือพิมพ์กวางจิ (Quang Tri) ที่ให้โอกาสผมได้แบ่งปันเรื่องราวและความรู้สึกต่างๆ ที่ผ่านมา ผมรู้สึกผูกพันกับทั้งสองประเทศ จึงเห็นว่าชาวกวางจิและกวางบิ่ญมีหลายสิ่งที่เหมือนกัน โดยเฉพาะความจริงใจ ความเรียบง่าย และความรักใคร่อย่างลึกซึ้ง ผมหวังว่าหลังจากกลับมาอยู่ใต้ชายคาเดียวกันแล้ว เราจะสามัคคีกัน ยืนเคียงข้างกัน จับมือและหัวใจ ร่วมกันสร้างบ้านเกิดเมืองนอนของเราให้มีความสุข สวยงาม และร่ำรวยยิ่งขึ้น

ขอบคุณ!

เทย์ลอง (แสดง)

ที่มา: https://baoquangtri.vn/viet-ve-dat-me-yeu-thuong-bang-tat-ca-an-tinh-193690.htm