ถ้าเด็กมีมดไต่เข้าหู เราต้องปิดจมูก ปาก และหูอีกข้างของเด็กเพื่อให้มดได้หายใจและไต่ออกมาได้หรือไม่ (ดงตรี ดักนอง )
ตอบ:
ในทางกายวิภาค โครงสร้างของหูแต่ละข้างเป็นอิสระต่อกันและไม่สื่อสารกัน หูแต่ละข้างมีเส้นทางไปยังจมูกของตัวเอง เรียกว่า ท่อยูสเตเชียน ดังนั้น การที่เด็กปิดหู จมูก และปากอีกข้างหนึ่งจึงไม่ถูกต้อง เพราะมดจะคลานเข้าไปในหูข้างหนึ่ง โดยคิดว่ามดจะคลานออกมาเพราะขาดอากาศจึงเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง
การจัดการแมลงที่เข้าไปในหูอย่างไม่ถูกต้องอาจทำให้เกิดภาวะหูชั้นนอกอักเสบ อาจทำให้หูเสียหาย และแก้วหูทะลุได้ ดังนั้น เมื่อสงสัยว่ามีแมลงเข้าไปในหู ผู้ปกครองควรรีบพาเด็กไปพบ แพทย์ หู คอ จมูก เพื่อทำการส่องกล้องตรวจหู ตรวจและนำแมลงออกจากหู (ถ้ามี) นอกจากนี้ การปิดปากและจมูกของเด็กยังเป็นอันตรายอย่างยิ่ง เพราะอาจทำให้เด็กหายใจไม่ออกและหายใจล้มเหลวได้
แมลงที่เข้าไปในหูมักพบได้บ่อย โดยเฉพาะในเด็กที่อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ เช่น ทุ่งนา ภูเขา ป่าไม้ แม่น้ำ และลำธาร แมลงที่เข้าไปในหูไม่เพียงแต่ทำให้เกิดการติดเชื้อเท่านั้น แต่แมลงหลายชนิดยังสามารถเป็นปรสิตและวางไข่ในหูได้อีกด้วย ตัวอ่อนสามารถเจาะลึกเข้าไปในหู ทะลุเยื่อแก้วหู และเข้าไปในเนื้อเยื่อที่ซับซ้อนในจมูก ไซนัส และสมอง ซึ่งเป็นอันตรายอย่างยิ่ง
การปิดหูเมื่อแมลงเข้ามาถือเป็นวิธีจัดการที่ผิด ภาพ: Freepik
เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่แมลงจะเข้าไปในหูของเด็ก ผู้ปกครองควรใส่ใจทำความสะอาดห้องนอนของเด็กทุกวัน หลีกเลี่ยงการทิ้งอาหารและเครื่องดื่ม โดยเฉพาะขนมและลูกอมลงบนเปลหรือเตียง ซึ่งเป็นแหล่งดึงดูดมดและแมลงอื่นๆ อย่าปล่อยให้เด็กอาบน้ำในน้ำที่ปนเปื้อนหรือแหล่งน้ำธรรมชาติ เช่น ลำธารในป่า หนองบึง และทะเลสาบ อย่าปล่อยให้เด็กนอนในบริเวณที่มีต้นไม้มากเกินไปหรือห้องเปิดโล่งที่แมลงอาจบุกรุกได้
เมื่อเด็กมีแผลเปิดในหูหรือได้รับบาดเจ็บที่หูเนื่องจากโรคหูชั้นกลางอักเสบ ผู้ปกครองควรใส่ใจทำความสะอาดหนองตามคำแนะนำของแพทย์ ใช้มาตรการปิดและป้องกันหู และหลีกเลี่ยงการดึงดูดแมลง อย่าปล่อยให้แมลงวันสัมผัสกับหูที่เสียหายของเด็ก เพราะแมลงวันสามารถแพร่เชื้อปรสิตที่ทำให้การติดเชื้อรุนแรงขึ้นได้ แมลงวันยังสามารถวางไข่ซึ่งฟักออกมาเป็นตัวอ่อน (หนอนแมลงวัน) ซึ่งทำให้เกิดการติดเชื้อและทำลายเนื้อเยื่อในหู ตัวอ่อนยังสามารถเคลื่อนที่ไปยังอวัยวะต่างๆ ที่มีการสื่อสารกัน ซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิตได้
ฤดูร้อนเป็นช่วงเวลาที่แมลงต่างๆ เช่น แมลงวัน ยุง และมด เจริญเติบโตและเจริญเติบโตมากที่สุด ผู้ปกครองควรใช้มาตรการป้องกันและกำจัดแมลงออกจากสภาพแวดล้อมที่ลูกๆ อาศัยอยู่ เช่น การฉีดพ่นยาฆ่าแมลงเป็นระยะๆ และใช้มุ้งกันยุงและแมลงวัน
การบูรสามารถไล่แมลงได้ แต่เป็นพิษและเป็นอันตรายต่อเด็กหากกลืนเข้าไป การบูรมีขนาดและสีคล้ายกับลูกอมมาก ซึ่งดึงดูดใจและทำให้สับสนสำหรับเด็ก โดยเฉพาะเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี ความเสี่ยงที่เด็กจะกินและกลืนการบูรนั้นสูงมาก การกลืนการบูรอาจทำให้เกิดพิษ อาเจียน ระบบย่อยอาหารผิดปกติ ท้องเสีย ปวดท้อง หมดสติ หรือผิวหนังที่สัมผัสถูกทำร้าย หากได้รับพิษรุนแรงอาจถึงแก่ชีวิตได้
MSc., MD., CK1 เหงียน ถิ ถุก ญู
ศูนย์หู คอ จมูก โรงพยาบาลทั่วไป Tam Anh นครโฮจิมินห์
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)