การเดินทางผ่าน “ความมืดมิด”
ด้วยประสบการณ์กว่า 25 ปีในวิชาชีพ คุณเหียนได้สัมผัสประสบการณ์การเดินทางที่เต็มไปด้วยแววตาไร้เดียงสาและรอยยิ้มของเด็กๆ หลายรุ่น สำหรับเธอ งานนี้ไม่ใช่แค่งาน แต่กลายเป็นลมหายใจและเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ของเธอ
ด้วยความรักในงานและลูกๆ โลก รอบตัวเธอจึงเต็มไปด้วยแสงแดดและเสียงหัวเราะสดใสอยู่เสมอ ทว่าชีวิตกลับท้าทายเธอด้วยหายนะอันโหดร้ายอย่างกะทันหัน
ในปี 2560 ขณะที่โรงเรียนอนุบาลเฟืองมายเพิ่งบรรลุมาตรฐานระดับประเทศระดับ 1 และอาชีพการงานของเธอกำลังอยู่ในช่วงรุ่งเรือง การตรวจสุขภาพนำพาข่าวที่น่าตกใจมาสู่เธอว่าเธอเป็นมะเร็ง เมื่ออายุ 40 ปี ทุกสิ่งทุกอย่างเบื้องหน้าของเธอดูเหมือนจะพังทลายลงในพริบตา

นางสาว Cao Thi Thu Hien ครูโรงเรียนอนุบาล Phuong Mai เขต Kim Lien ฮานอย
ภาพ: NVCC
“คำว่า ‘มะเร็ง’ ก้องอยู่ในหูฉันราวกับถูกค้อนทุบทำลายความทะเยอทะยานและชีวิตที่สงบสุขทั้งหมดของฉัน ฉันคิดถึงลูกๆ ของฉัน ที่ต้องการให้ฉันเข้มแข็งไว้พึ่งพา เมื่อได้ไปโรงเรียน เห็นเด็กๆ จดจ่ออยู่กับภาพวาดแต่ละภาพ ใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความรักของพ่อแม่ ฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ฉันยังมีแรงเหลือพอที่จะอุทิศตนให้กับอาชีพการงานต่อไปหรือไม่” คุณเฮียนกล่าว
ในช่วงวันแรกๆ หลังจากได้รับผลตรวจ เธอรู้สึกหวาดกลัวและรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง เธอยังคงจำความเจ็บปวดจากการทำเคมีบำบัดและฉายรังสีที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอ ผมยาวของเธอร่วงหล่นลงทุกครั้งที่ได้รับการรักษา หลายครั้งที่เธอนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล มองเพื่อนร่วมงานที่กำลังยุ่งอยู่กับแผนการสอนและเสียงของเด็กๆ เธอคิดที่จะยอมแพ้ ปล่อยให้โรคร้ายมาตัดสินชะตากรรมของเธอ
ความมุ่งมั่นในการเอาชนะทุกสิ่งมาจากความรักในอาชีพ
ความรักที่แรงกล้าที่เธอมีต่องานและสายตาที่มุ่งมั่นของเด็กๆ ทำให้เธอกลับมา “ฉันจำได้อย่างชัดเจนในวินาทีที่กลับมาโรงเรียนหลังจากลาไปรับการรักษาเป็นเวลานาน ผมของฉันหายไปและฉันต้องคลุมมันด้วยผ้าพันคอ เด็กหญิงตัวน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างอายๆ แล้วถามว่า ‘คุณครูคะ ทำไมผมของคุณถึงไม่สวยอีกแล้ว’ คำถามไร้เดียงสานั้นไม่ได้เต็มไปด้วยความกลัวหรือความแปลกแยก มีเพียงความห่วงใยอย่างจริงใจจากดวงวิญญาณดวงน้อยๆ ในขณะนั้นเองที่ฉันตระหนักว่าฉันไม่ได้ต่อสู้เพื่อตัวเองเท่านั้น แต่ยังต้องต่อสู้เพื่อชีวิตของเด็กๆ เหล่านี้ด้วย พวกเขาต้องการฉัน ต้องการความอบอุ่นและศรัทธาที่ฉันมอบให้ได้” คุณเหียนกล่าว
ครูที่เกิดในปี พ.ศ. 2520 บอกกับตัวเองว่า “มะเร็งไม่ใช่จุดจบ มันเป็นบทที่ยากลำบาก แต่เรื่องราวของชีวิตต้องดำเนินต่อไป เธอเข้าใจว่าเธอมีทางเลือกเพียง 2 ทาง คือ หยุด หรือเผชิญหน้ากับมันและก้าวต่อไป” “ในตอนนั้น ความรักในอาชีพของฉันส่องสว่างยิ่งกว่าที่เคย ฉันเลือกที่จะก้าวต่อไปด้วยศรัทธาและความรักที่มีต่อชีวิต” ครูเล่า

แม้จะป่วยเป็นโรคมะเร็งร้ายแรง แต่ตลอด 9 ปีที่ผ่านมา คุณ Cao Thi Thu Hien ก็ยังคงปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม อดทน และมอบความรักให้กับลูกศิษย์ของเธอ ภาพ: NVCC
ความพยายามของเธอเอง ประกอบกับกำลังใจและการสนับสนุนจากคณะกรรมการบริหาร เพื่อนร่วมงาน ครอบครัว และแม้แต่ผู้ปกครองที่ไว้วางใจ ช่วยให้คุณเฮียนผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดไปได้ แม้ว่าร่างกายของเธอจะยังคงแสดงสัญญาณของการต่อสู้กับโรคนี้ แต่เธอยังคงมีจิตใจที่มองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ
เมื่อกลับมาโรงเรียน เธอได้รวบรวมความรักและความเข้าใจทั้งหมดที่มีหลังจากความสิ้นหวังและความคิดด้านลบมาหลายเดือน เพื่ออุทิศตนให้กับการดูแลนักเรียน เธอได้คิดค้นวิธีการสอนใหม่ๆ อย่างจริงจัง ทุ่มเททั้งหัวใจ และหวงแหนทุกช่วงเวลาของการเป็นครู “ฉันอยากให้ลูกๆ ของฉันเข้าใจว่าชีวิตนั้นยากลำบากเสมอ แต่ศรัทธาและความมุ่งมั่นจะเป็นเสมือนปีกที่ช่วยให้เราโบยบินได้” คุณเหียนกล่าว หลายครั้งเธอลืมไปว่ากำลังเจ็บปวดหรือเจ็บป่วย มุ่งแต่จะดูแลเด็กๆ และพยายามเตรียมบทเรียนที่ดีทุกวัน
ปัจจุบัน คุณเหียนยังคงไปโรงพยาบาลทุกเดือนเพื่อตรวจสุขภาพและตรวจอื่นๆ ทุกครั้งที่เธอได้รับการตรวจชิ้นเนื้อ เธอต้องนอนนิ่งๆ นานถึง 8 ชั่วโมง ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับใครๆ เลย

รอยยิ้มและแววตาไร้เดียงสาของเด็กๆ เป็นกำลังใจให้คุณ Cao Thi Thu Hien มุ่งมั่นในอาชีพครูและส่งต่อความรักให้กับลูกศิษย์ตัวน้อยของเธอต่อไป ภาพ: NVCC
แม้จะป่วยหนัก แต่คุณเหียนก็ยังคงเป็นขวัญใจของโรงเรียนอนุบาลเฟืองมาย เธอเป็นทหารที่เก่งกาจและเป็นครูที่ยอดเยี่ยมในระดับอำเภอมาเป็นเวลาหลายปี คุณเหียนได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวด "ครูผู้ทุ่มเทและสร้างสรรค์แห่งดงดา" ในปี พ.ศ. 2567 และได้รับการยกย่องจากกรมการศึกษาและฝึกอบรมให้เป็นครูผู้ทุ่มเทและสร้างสรรค์แห่งฮานอยในปี พ.ศ. 2567 นอกจากนี้ เธอยังมีส่วนร่วมในงานสังคมสงเคราะห์ โครงการอาสาสมัคร และเป็นพลเมืองดีของกลุ่มชุมชนในละแวกนั้นอีกด้วย
เมื่อเร็วๆ นี้ คุณ Hien ได้รับการยกย่องจากกรมศึกษาธิการและการฝึกอบรมฮานอยให้เป็นครูดีเด่นในภาคการศึกษาและการฝึกอบรมฮานอยในปี 2568 แต่สำหรับเธอ รางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการได้รับความรักจากนักเรียนและผู้ปกครองเสมอมา
เมื่อถามถึงความฝัน คุณเหียนเล่าว่าความปรารถนาที่เรียบง่ายที่สุดของเธอคือการที่ลูกๆ ของเธอจะได้มีความสุขในทุกๆ วันที่โรงเรียน “ความรักในงานที่ทำและความสุขที่ได้เห็นลูกๆ เติบโตขึ้นทำให้ฉันมีพลังที่จะใช้ชีวิต เอาชนะความเจ็บป่วย และสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ อย่างต่อเนื่อง การต่อสู้กับความเจ็บป่วยได้สอนบทเรียนอันล้ำค่าให้กับฉัน นั่นคือ การใช้ชีวิตอย่างเต็มที่กับสิ่งที่คุณรัก สำหรับฉัน แรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือเสียงหัวเราะของเด็กๆ และอาชีพการงานแห่งการปลูกฝังความรู้ ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงสามารถเอาชนะความยากลำบากที่ดูเหมือนจะสิ้นหวังได้ และจะยังคงเขียนผลงานอันงดงามสำหรับอาชีพ การศึกษา ต่อไป” คุณครูกล่าว
ที่มา: https://vietnamnet.vn/co-giao-9-nam-chong-choi-voi-can-benh-ung-thu-van-deu-dan-don-tre-bang-tinh-yeu-2463248.html






การแสดงความคิดเห็น (0)