สะเทือนใจกับบันทึกที่ 3 ของผู้พลีชีพ ดร.ดัง ถุ้ย ทราม

เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ในรายการทอล์คโชว์ Dang Thuy Tram - Forever the flame of the twenties ที่จัดขึ้นที่ Dang Thuy Tram Medical College (เมือง Quang Ngai) ครอบครัวของผู้พลีชีพและแพทย์ Dang Thuy Tram ได้เผยแพร่ไดอารี่เล่มที่สามของเธอ

หนังสือเล่มนี้เปรียบเสมือนเรื่องราวที่ลึกซึ้งและซาบซึ้งมากขึ้นเกี่ยวกับชีวิต จิตวิญญาณ และอุดมคติของแพทย์หญิงผู้เป็นวีรบุรุษซึ่งเสียชีวิตเมื่ออายุ 27 ปี

นอกจากนี้ ยังเป็นโอกาสที่จะร่วมรำลึกถึงวันครบรอบ 55 ปีการเสียชีวิตของเธอ (22 มิถุนายน 2513 – 22 มิถุนายน 2568) และวันครบรอบ 20 ปีการตีพิมพ์ไดอารี่เล่มแรกของเธอ ซึ่งสร้างความตกตะลึงและซาบซึ้งใจให้กับชาวเวียดนามหลายล้านคน รวมถึงเพื่อนต่างชาติอีกด้วย

หน้าที่เขียนจากหัวใจ

น้องสาวทั้งสามคนของ Dang Thuy Tram ได้แก่ Dang Huyen Tram, Dang Phuong Tram และ Dang Kim Tram เดินทางมาจาก ฮานอย ไปยังกวางงายเพื่อแนะนำหนังสือชื่อ Dang Thuy Tram และไดอารี่เล่มที่ 3 หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาแนะนำครอบครัว หน้าไดอารี่ (ประมาณ 30%) ซึ่งเขียนตั้งแต่เดือนตุลาคม 1965 ถึงเดือนธันวาคม 1966 ก่อนที่เธอจะเดินทางไปรบที่ภาคใต้ อันที่จริงแล้วนี่เป็นไดอารี่เล่มแรกที่เธอเขียน แต่เพิ่งจะได้รับการตีพิมพ์ในตอนนี้

คุณ Dang Kim Tram (ที่ 3 จากซ้าย) แนะนำหนังสือ - PHOTO: PHAM ANH

นางสาว Dang Kim Tram บรรณาธิการของหนังสือเล่าว่าก่อนจะลงสนามรบ นางสาว Tram ได้ส่งสมุดบันทึกเล่มนี้ไปให้แม่ผู้ให้กำเนิดของเธอ นางสาว Doan Ngoc Tram สมุดบันทึกเล่มนี้ถูกเก็บไว้ในกล่องเล็กๆ ข้างเตียงแม่ของเธอ โดยวางทิ้งไว้เงียบๆ อยู่ตรงนั้นเป็นเวลาหลายปี

คุณคิม ทรัม ลูกสาวคนเล็กของครอบครัว คือคนที่อยู่เคียงข้างแม่มาโดยตลอด นอกจากนี้ เธอยังเป็นคนแรกที่ได้รับโทรศัพท์เมื่อ 20 ปีก่อนจากทหารผ่านศึกชาวอเมริกันที่ต้องการคืนสมุดบันทึกของทรัมให้ครอบครัวของเธอ ความทรงจำและความเข้าใจที่มีต่อแม่ของเธอเป็นแรงบันดาลใจให้เธอกลายมาเป็น "เลขานุการของแม่ผู้ล่วงลับของเธอ" เพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้ให้เสร็จสมบูรณ์

“เราหวังว่าคนรุ่นใหม่จะได้รับไดอารี่เล่มที่ 3 นี้เพื่อเป็นหนทางในการย้อนเวลากลับไปหาเปลวไฟแห่งวัย 20 ของพวกเขาที่แผดเผาเมื่อ 20 ปีก่อน ซึ่งเป็นช่วงที่ไดอารี่ของนางสาวทรัมได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก เพื่อทำความเข้าใจความรักชาติ ความทะเยอทะยานในชีวิต และอุดมคติในการอุทิศตนของคนรุ่นก่อนได้ดียิ่งขึ้น” นางสาวคิม ทรัม กล่าว

“ไฟนั้นยังคงลุกไหม้อยู่จนถึงทุกวันนี้”

นายเหงียน เตี๊ยน ดุง ผู้อำนวยการกรมวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยวจังหวัด กวางงาย กล่าวในงานสัมมนาโดยสะอื้นไห้หลายครั้ง เขาซาบซึ้งใจเมื่อนึกถึงภาพนางสาวตรัมที่ออกจากฮานอย ออกจากบ้านที่รักของเธอเมื่อเธออายุเพียงยี่สิบปีเพื่อไปสู้รบทางใต้ เธออุทิศตนให้กับการผ่าตัดอันตรายอย่างเงียบๆ ท่ามกลางเสียงระเบิดและกระสุนปืน เธอยังคงเขียนไดอารี่ หน้ากระดาษเต็มไปด้วยน้ำตา เลือด และความรัก

หนังสือ ของ Dang Thuy Tram และไดอารี่เล่มที่ 3 - PHOTO: PHAM ANH

“เธอมีชีวิตอยู่เหมือนเปลวไฟที่ลุกโชนอย่างไม่หยุดยั้งในการเดินทัพ ในทุกบรรทัดที่เขียนขึ้นอย่างเร่งรีบ และเปลวไฟนั้นยังคงลุกโชนอยู่ในใจของคนรุ่นใหม่ในเวียดนามจนถึงทุกวันนี้ สร้างแรงบันดาลใจให้เกิดความกล้าหาญ ความรักต่อบ้านเกิด และการเสียสละอันสูงส่งที่ไม่มีที่สิ้นสุด” นายดุงเล่าด้วยอารมณ์ความรู้สึก

กวี Thanh Thao ซึ่งร่วมงานกับ Quang Ngai มานานหลายปี และยังได้แนะนำหนังสือในงานสัมมนาด้วย พูดถึง “ส่วนลึกที่สุดของจิตวิญญาณ” ซึ่งปรากฏชัดเจนในหน้าไดอารี่

เขาอ้างคำพูดของ Paustovsky นักเขียนชาวรัสเซียว่า “ฉันเขียนเพื่อความต้องการของตัวเอง เพราะชีวิตต้องการมัน ไม่ใช่เพื่อให้คนอื่นอ่าน” และแสดงความคิดเห็นว่านี่คือจิตวิญญาณของนาง Tram ในการเขียนไดอารี่ของเธอ ไม่ใช่เพื่อเปิดเผยหรือชื่นชม แต่เป็นความต้องการส่วนตัว เพื่อที่จะได้พูดคุยกับตัวเอง เพื่อแสดงออกถึงสิ่งที่อยู่ในใจอย่างลึกซึ้งที่สุด

ตามคำบอกเล่าของกวี Thanh Thao สิ่งที่ซาบซึ้งใจที่สุดในบันทึกนี้ไม่ได้มีเพียงอุดมคติอันสูงส่งเท่านั้น แต่ยังรวมถึง "ความรักเล็กๆ น้อยๆ" ด้วย เช่น ความรักต่อพ่อแม่ ความรักต่อน้องสาว ความรักต่อเพื่อน ความรักต่อคนรัก ความรักต่อทหารที่บาดเจ็บและประชาชนของ Duc Pho ที่กำลังทุกข์ทรมานอย่างมาก และเหนือสิ่งอื่นใดก็คือความรักต่อปิตุภูมิ

“ครั้งหนึ่งเธอกลั้นหายใจและเขียนว่า: 'ผู้คนมากมายล้มตายแต่ไม่มีใครรู้... ในการต่อสู้เพื่อความเป็นความตายนี้ มีผู้คนหลายหมื่นคนเสียชีวิต หลายพันคนเสียชีวิตอย่างกล้าหาญไม่แพ้กันแต่เงียบงัน' เป็นเวลาหลายปีแล้วที่นางสาว Tram เป็นหนึ่งในผู้เสียชีวิตที่เงียบงันเหล่านั้น” กวี Thanh Thao กล่าวด้วยอารมณ์

เมื่ออ่านผ่านหน้าไดอารี่ เราจะรู้สึกได้ว่าภายใต้จิตวิญญาณที่อ่อนไหวของนางสาว Tram มีความกังวลและความทุกข์ทรมานมากมาย เธอเขียนถึงความรู้สึกและความภาคภูมิใจของเธอในตัวอย่างการเสียสละของนาย Nguyen Van Troi และความโศกเศร้าของเธอที่มีต่อวีรบุรุษไร้ชื่อที่เสียชีวิตอย่างเงียบๆ ท่ามกลางการต่อสู้ที่ดุเดือด

เป็นเวลาหลายปีที่นางสาว Tram เองก็เป็นหนึ่งในผู้เสียชีวิตที่เงียบงัน จนกระทั่งเมื่อ 20 ปีก่อน บนภูเขากวางงาย เปลวไฟแห่งความรักชาติ ความเมตตากรุณา และความอดทนของเธอจึงถูกจุดขึ้นใหม่อีกครั้ง เปลวไฟแห่งความรักชาติ ความเมตตากรุณา และความอดทนไม่เคยดับลงในใจของผู้ที่ยังอยู่

ที่มา: https://thanhnien.vn/xuc-dong-voi-cuon-nhat-ky-thu-3-cua-liet-si-bac-si-dang-thuy-tram-185250619231823495.htm