Η ψυχή πετάει ψηλά για να γίνει το εθνικό πνεύμα

Ο παραπάνω στίχος έχει γίνει σήμα κατατεθέν του ποιητή Tran The Tuyen. Το σώμα πέφτει για να γίνει η γη της Πατρίδας/ Η ψυχή πετάει ψηλά για να γίνει το πνεύμα του έθνους. Οι δύο στίχοι φαίνεται να μου προσθέτουν ενέργεια για να μπορέσω να διαβάσω σχεδόν μονομιάς, σχεδόν 8.000 στίχους χωρισμένους σε 6 κεφάλαια του επικού ποιήματος Εθνική Επέτειος. Ένα επικό ποίημα πλούσιο σε συναισθήματα, διαποτισμένο με το πνεύμα του «Ανταπόδοση ευγνωμοσύνης», «Όταν πίνεις νερό, θυμήσου την πηγή του».

Με επική ποιότητα, το Tran The Tuyen προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας του έθνους από την αρχή του χρόνου, μέσα από πολλούς πολέμους αντίστασης ενάντια σε ξένους εισβολείς για χιλιάδες χρόνια. Η αρχή του χρόνου, το Cuong Tho (Κεφάλαιο 1) έχει ήδη καθορίσει το σχήμα του: Στην αρχή του χρόνου / Στις όχθες του Ειρηνικού Ωκεανού / Υπήρχε μια ειρηνική λωρίδα γης / Ο ποταμός Cai μετέφερε βαριά προσχώματα στη θάλασσα / Το απέραντο δάσος, ο ήχος του ρυακιού μουρμούριζε, πλανιόταν / Τα βήματα των ανθρώπων που μάζευαν φρούτα, κυνηγούσαν ελάφια...

**Συνεργασία με τον συγγραφέα Συνταγματάρχη - Ποιητή Tran The Tuyen (2ος από αριστερά).**

Κεφάλαιο 1 - Ο συγγραφέας επιβεβαιώνει μια σαφή και διακριτή περιοχή, αμέτρητους στρατιώτες που θυσίασαν τη ζωή τους, αφιερώνοντας τα νιάτα τους για την ειρήνη , την ανεξαρτησία και την ελευθερία. Οι στρατιώτες που έπεσαν προέρχονταν από τον λαό και πολέμησαν για τον λαό.

Κεφάλαιο 2 – Εθνικότητα, επιβεβαιώνει ότι το Βιετνάμ έχει 54 εθνοτικές ομάδες, μια περιοχή που δεν δέχεται ποτέ τη δουλεία, δεν φοβάται κανέναν εισβολέα: Στην ιερή γη/ Η περιοχή είναι σαφώς καθορισμένη/ υπάρχουν 54 εθνοτικές ομάδες… Μητέρα Au Co/ Πατέρας Lac Long Quan για χιλιάδες χρόνια/… σχημάτισε τη χώρα/… Το έθνος είναι δυνατό, η περιοχή είναι χρυσή/… Τα παιδιά και τα εγγόνια σήμερα θυσιάζονται για τη χώρα…

Κεφάλαιο 3 – Άνοιγμα της χώρας. Η γη είναι η κληρονομιά των προγόνων μας… Άνοιγμα της νότιας γης για εκατοντάδες χρόνια κακουχιών. Το ένδοξο και ηρωικό άνοιγμα της χώρας, η υπερηφάνεια των στρατιωτών που προστατεύουν την πατρίδα: Η πατρίδα είναι η κληρονομιά των προγόνων μας/… Οι στρατιώτες προήλθαν από τον λαό/ Έδωσαν τις μάχες του Ξοάι και του Ραχ Γκαμ/ Νίκησαν τον παρεμβατικό σιαμέζικο στρατό/ Χύθηκε αίμα στη γη των Εννέα Δράκων, χτίστηκε ένα μνημείο για τους ήρωες… Άνοιγμα της νότιας γης για εκατοντάδες χρόνια κακουχιών/ Αίμα και κόκαλα κοκκίνισαν τον Νότο…

Κεφάλαιο 4 – Πατρίδα. Η εικόνα του πατριώτη νεαρού άνδρα Νγκουγιέν Τατ Ταν - Νγκουγιέν Άι Κουόκ - Χο Τσι Μινχ είναι στενά συνδεδεμένη με την εικόνα της Πατρίδας - χιλιάδες χρόνια οικοδόμησης και υπεράσπισης της χώρας. Μια μέρα, σε εκείνο το λιμάνι, έφυγε/ Ο Νγκουγιέν Τατ Ταν αναζήτησε έναν τρόπο να σώσει τη χώρα/ Η προβλήτα Να Ρονγκ τήρησε την υπόσχεσή του: "Ω Σαϊγκόν, θα επιστρέψω". Η Αυγουστιάτικη Επανάσταση πέτυχε, γεννήθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ. Ο εχθρός ήρθε να εισβάλει ξανά στη χώρα μας, ολόκληρη η χώρα σημείωσε τη νίκη του Ντιέν Μπιέν Φου. Η πρωτεύουσα ήταν καλυμμένη με κόκκινες σημαίες/ Άνθρωποι και λουλούδια, τριάντα έξι δρόμοι ήταν λαμπεροί/ Πίσω - τα δάση όπου κείτονταν τόσοι πολλοί άνθρωποι/ Η ιερή Πατρίδα ήταν κόκκινη από τη σημαία.

Κεφάλαιο 5 – Ήρωες. Εκατομμύρια ήρωες πήγαν στη μάχη για να υπερασπιστούν τη χώρα, εκατομμύρια ήρωες θυσίασαν τη ζωή τους για να την προστατεύσουν. Αυτοί ήταν ήρωες/ με την ίδια ανάσα/ με τον ίδιο χτύπο της καρδιάς/ για να είναι η χώρα ειρηνική/ για να είναι ο λαός ασφαλής και ευτυχισμένος/ θυσιάστηκαν για τη χώρα/ «Θυσιάστηκαν για τη χώρα»/ για να είναι διάσημοι για χιλιάδες χρόνια/ για να είναι δάδα για χιλιάδες χρόνια/… Ήρωες που έπεσαν για να είναι ο βιετναμέζικος ουρανός για πάντα γαλανός/… Ήρωες που έχυσαν αίμα/ έζησαν αδάμαστα, πέθαναν περήφανα, όρθιοι/ για να είναι η πατρίδα για πάντα δυνατή/ για να είναι το έθνος για πάντα διάσημο/ έχουν μείνει στην ιστορία/ οι απόγονοι θα θυμούνται για πάντα.

Έτσι, αυτό το έθνος χρειάζεται μια Εθνική Ημέρα Μνήμης - Κεφάλαιο 6. Στην πραγματικότητα, η 27η Ιουλίου κάθε έτους είναι η Ημέρα Μνήμης των ηρώων και των μαρτύρων που έπεσαν για να σώσουν την Πατρίδα. Η Εθνική Ημέρα Μνήμης είναι σαν όρκος στη χώρα/ Να είμαστε ευγνώμονες στους προγόνους μας, τους ιδρυτές της χώρας/ Να δείξουμε ευγνωμοσύνη σε όσους θυσίασαν τη ζωή τους για την Πατρίδα/ Η Εθνική Ημέρα Μνήμης είναι σαν πανί/ Γεμάτο άνεμο για να κουβαλήσει το μέλλον και το παρελθόν/ Για να κάνει τον βιετναμέζικο χαρακτήρα να λάμψει στην ιστορία/ Για να κάνει το χρυσό μπολ να διαρκέσει για πάντα/… Η Εθνική Ημέρα Μνήμης είναι σαν τραγούδι/ Ένα τραγούδι για την προστασία της χώρας/ Η Εθνική Ημέρα Μνήμης είναι σαν ακλόνητος όρκος/ Να θυσιαστείς για την ένδοξη Πατρίδα.

Ο Tran The Tuyen είναι ένας συγγραφέας που γράφει για συντρόφους, μισό αιώνα γραφής με ένα μόνο θέμα, γράφοντας για τους στρατιώτες του θείου Χο. Είπε: «Το να γράφεις για συντρόφους, για στρατιώτες είναι μια πηγή που δεν στερεύει ποτέ, ένα χρέος που δεν μπορεί ποτέ να ξεπληρωθεί». Η φωτιά του πάθους καίει με ένα μόνο θέμα - τον αγώνα και τη θυσία για την ανεξαρτησία και την ελευθερία της Πατρίδας, την ειρήνη, την ευημερία και την ευτυχία του λαού.

Η Εθνική Ημέρα Μνήμης υπάρχει μόνο στην πραγματικότητα, δεν έχει εθνικό όνομα. Και αυτή είναι μια ακόμη εγκάρδια φωνή που συμβάλλει στη δημιουργία ενός ονόματος για την Εθνική Ημέρα Μνήμης.

Πηγή