«Μια ποιητική ανάμνηση με ακολουθεί εδώ και σχεδόν μισό αιώνα»

Ο δάσκαλος Le Mau Dat είπε ότι δεν καταλάβαινε γιατί αποστήθισε το ποίημα τόσο γρήγορα. Ο συγγραφέας το διάβασε μόνο μία φορά στη συνάντηση της άνοιξης του 1985 που διοργανώθηκε από την Κομματική Επιτροπή της Περιφέρειας Ben Hai, αλλά το ποίημα έμεινε βαθιά χαραγμένο στη μνήμη του, μόνο μία φορά και για 40 χρόνια, παρόλο που δεν γνώριζε και δεν είχε συναντήσει ποτέ προσωπικά τον συγγραφέα αυτού του ποιήματος...

Υπήρχε ένα σχόλιο στο Facebook ενός φίλου μου: Δίνοντας στον κ. Nguyen Quang Ha ένα ποίημα από 40 χρόνια πριν, βρήκα:

Αγαπώ τη θάλασσα, γι' αυτό επιστρέφω σε αυτήν.

Η θάλασσα είναι απέραντη, είμαι τόσο μικρός

Το νερό της θάλασσας είναι αλμυρό, το αίμα μας είναι επίσης αλμυρό.

Γιατί η θάλασσα συνεχίζει να μου γρυλίζει;

Έμαθα ότι αυτό είναι το Facebook του συνταξιούχου δασκάλου Le Mau Dat. Αποδείχθηκε ότι είναι παλιός φίλος του φίλου μου. Εκείνη την εποχή, ο φίλος μου δίδασκε λογοτεχνία στο Λύκειο Tan Lam, που βρίσκεται στην ορεινή περιοχή δυτικά του Cam Lo, στο Quang Tri. Εργαζόταν στο Γενικό Τμήμα Λυκείου του Υπουργείου Παιδείας Binh Tri Thien και είχε ηγηθεί της αντιπροσωπείας διδασκαλίας λογοτεχνίας της επαρχίας Binh Tri Thien για να παρακολουθήσει το εθνικό συνέδριο διδασκαλίας λογοτεχνίας το 1980.

Ο φίλος μου ήταν ένας από τους τρεις επιλεγμένους εκπαιδευτές σε ολόκληρη την επαρχία, οπότε τον γνώριζα περίπου. Αλλά ο φίλος μου δεν ήξερε επίσης ότι για πολύ καιρό ήταν σιωπηλός φίλος του ποιητή Νγκουγιέν Κουάνγκ Χα. Όλα αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μια παράξενη μοίρα.

Ανάχωμα του νησιού Con Co - Φωτογραφία: D.T.

Ο κ. Le Mau Dat ανέφερε ότι από το 1980, η περιοχή Ben Hai έχει ιδρύσει έναν λογοτεχνικό σύλλογο από τον Σύνδεσμο Λογοτεχνίας και Τεχνών της επαρχίας Binh Tri Thien. Ο σύλλογος έχει σχεδόν 30 μέλη, συμπεριλαμβανομένων συγγραφέων και ποιητών που αργότερα έγιναν διάσημοι, όπως: Xuan Duc, Hai Hien, Cao Hanh, Hoai Quang Phuong, Vu Manh Thi, Nguyen Huu Thang,...

Για πάνω από 10 χρόνια, ο σύλλογος έχει εκδώσει περισσότερα από 10 περιοδικά Λογοτεχνίας και Τεχνών Ben Hai, τα οποία επιμελείται το Τμήμα Προπαγάνδας της Κομματικής Επιτροπής της Περιφέρειας Ben Hai. Επιπλέον, ο σύλλογος διοργανώνει τακτικά και με χαρά παρουσιάσεις ποιημάτων από τα μέλη του σε μονάδες και τοποθεσίες της περιφέρειας.

Οι δραστηριότητες του Λογοτεχνικού Συλλόγου Μπεν Χάι έχουν παρατηρηθεί, αναγνωριστεί και εκτιμηθεί ιδιαίτερα από την Κομματική Επιτροπή της Περιφέρειας Μπεν Χάι, ιδιαίτερα από τον Γραμματέα Φαν Τσουνγκ, για την επικαιρότητά τους, τη δημιουργία μιας νέας ζωτικότητας, την ελκυστική τους δύναμη και τον θετικό αντίκτυπο στην πνευματική ζωή όλων των τάξεων των ανθρώπων στην περιοχή.

«Κάθε χρόνο, με την ευκαιρία της Σεληνιακής Πρωτοχρονιάς, η Επιτροπή του Κόμματος της Περιφέρειας Ben Hai διοργανώνει μια εαρινή συνάντηση για καλλιτέχνες στο γραφείο της Επιτροπής του Κόμματος της Περιφέρειας», θυμήθηκε ο κ. Le Mau Dat. Την άνοιξη του At Suu του 1985, οι ηγέτες της περιφέρειας κάλεσαν τους ηγέτες του Συνδέσμου Λογοτεχνίας και Τεχνών της επαρχίας Binh Tri Thien στην εαρινή συνάντηση. Παρευρέθηκαν ο συγγραφέας To Nhuan Vy, η συγγραφέας Nguyen Quang Ha, η συντακτική επιτροπή του περιοδικού Song Huong και μερικοί άλλοι. Μετά την ομιλία καλωσορίσματος του Γραμματέα της Επιτροπής του Κόμματος της Περιφέρειας Phan Chung, οι παρόντες καλλιτέχνες διάβασαν ποιήματα για διασκέδαση.

Ο κ. Nguyen Quang Ha διάβασε το ποίημα:

Αγαπώ τη θάλασσα, γι' αυτό επιστρέφω σε αυτήν.

Η θάλασσα είναι απέραντη, είμαι τόσο μικρός

Το νερό της θάλασσας είναι αλμυρό, το αίμα μας είναι επίσης αλμυρό.

Γιατί η θάλασσα συνεχίζει να μου γρυλίζει;

Ο δάσκαλος Le Mau Dat είπε ότι δεν καταλάβαινε γιατί αποστήθισε το ποίημα τόσο γρήγορα. Ο συγγραφέας το διάβασε μόνο μία φορά στη συνάντηση της άνοιξης του 1985 που διοργανώθηκε από την Κομματική Επιτροπή της Περιφέρειας Ben Hai, αλλά το ποίημα έμεινε βαθιά χαραγμένο στη μνήμη του, μόνο μία φορά και για 40 χρόνια, παρόλο που δεν γνώριζε και δεν είχε γνωρίσει ποτέ προσωπικά τον συγγραφέα αυτού του ποιήματος. Επίσης, δεν κατάλαβε γιατί του άρεσε και το είχε αποστηθίσει μέχρι τώρα.

Ίσως οφειλόταν σε συμπάθεια, αρμονία; Ή μήπως ήταν η συνάντηση σκέψεων και συναισθημάτων σε εκείνη τη συνάντηση; Μόνο ένα πράγμα δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί: του άρεσε, αγαπούσε την ευθύτητα σαν μομφή και αγανάκτηση ενός χάσματος ανάμεσα σε «εμένα» και «τη θάλασσα».

Ήταν το συναίσθημα και η ποιητική ιδέα που τον οδήγησαν αργότερα να γράψει το διήγημα «Khoàn Trống», το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ben Hai Literature and Arts την ίδια χρονιά. «Ευχαριστώ τον συγγραφέα του ποιήματος για τη θάλασσα και την πραγματικότητα της ζωής, όταν άρχισα να εργάζομαι στο Τμήμα Γενικής Παιδείας του Τμήματος Παιδείας Binh Tri Thien, που με ενέπνευσε να γράψω αυτό το διήγημα. Δεν είναι καλό, αλλά νομίζω ότι εξακολουθεί να είναι αποδεκτό», εκμυστηρεύτηκε ο δάσκαλος Le Mau Dat.

Σε σύγκριση με το ποίημα «Θάλασσα» που επιλέχθηκε στην ανθολογία της ποιήτριας Nguyen Quang Ha, υπάρχουν ορισμένες λέξεις που διαφέρουν από το ποίημα στη μνήμη του δασκάλου Le Mau Dat: Αυτό είναι το ποίημα της ανθολογίας: «Αγαπώ τη θάλασσα γι' αυτό επιστρέφω στη θάλασσα/ Η αγάπη μας είναι εγγενώς πολύ αθώα/ Το αίμα μας είναι και τα δύο αλμυρό/ Γιατί συνεχίζεις να γρυλίζεις;»

Ο δάσκαλος Le Mau Dat μοιράστηκε: «Προσωπικά, το ποίημα που θυμάμαι μου φαίνεται καλύτερο, πιο ποιητικό και πιο βαθυστόχαστο από το ποίημα της ανθολογίας».

Βο Θι Κυν

Πηγή: https://baoquangtri.vn/nha-giao-le-mau-dat-mot-ky-niem-tho-theo-toi-gan-nua-the-ky-186623.htm