Βιετναμέζικη παιδική λογοτεχνία στις αρχές του 21ου αιώνα: Μια παθιασμένη ματιά από τον Van Thanh Le

Ένα σπάνιο έργο λογοτεχνικής κριτικής μόλις κυκλοφόρησε στην αγορά παιδικής λογοτεχνίας του Βιετνάμ στις αρχές του 21ου αιώνα - το "Things Remaining in Closed Eyes" του συγγραφέα Van Thanh Le, που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Kim Dong.

Το έργο πραγματεύεται την παιδική λογοτεχνία.

«Το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί για να αποκτήσει κανείς αισιοδοξία σχετικά με τον μετασχηματισμό της παιδικής λογοτεχνίας και ταυτόχρονα να αποκτήσει μεγαλύτερη σοβαρότητα και αυστηρότητα με τον εαυτό του - από τους συγγραφείς» - αυτό είναι το σχόλιο της διδάκτορος παιδαγωγικών Nguyen Thuy Anh για το νέο έργο του συγγραφέα Van Thanh Le.

Τι είναι η παιδική λογοτεχνία;

Ως συγγραφέας 17 βιβλίων, τόσο γράφοντας όσο και εκδίδοντας βιβλία για παιδιά, ο συγγραφέας Van Thanh Le ενδιαφέρεται και ερευνά τη βιετναμέζικη παιδική λογοτεχνία για πάνω από δύο δεκαετίες. Κοιτάζοντας πίσω στη ροή της παιδικής λογοτεχνίας από τον 20ό αιώνα έως τις αρχές του 21ου αιώνα, από αμέτρητα άρθρα έως «την πραγματικότητα της λογοτεχνικής ζωής», ο συγγραφέας εξέφρασε «δισταγμό και σκεπτικισμό» μπροστά σε πολλά ανάμεικτα φαινόμενα, «που δεν επαρκούν για να καλύψουν και να αναγνωρίσουν δίκαια τη ροή της παιδικής λογοτεχνίας τα τελευταία 25 χρόνια».

Η βιετναμέζικη παιδική λογοτεχνία πρέπει να διατηρήσει μια ξεχωριστή θέση, με ιστορίες, διαλόγους και χαρακτήρες που φέρουν βιετναμέζικη χροιά και ψυχή, ώστε οι μικροί αναγνώστες να μπορούν εύκολα να τα νιώσουν, να τα αγγίξουν και να τα κατανοήσουν (σελίδα 175).

Ως εκ τούτου, ο συγγραφέας Van Thanh Le «έκλεισε τα μάτια του και σκέφτηκε ήσυχα» με την ελπίδα να συστηματοποιήσει το κίνημα της παιδικής λογοτεχνίας και να εισαγάγει μια συλλογή δοκιμίων που θα προσέθεταν φωνή στην παιδική λογοτεχνία. Οι πολύτιμες προσπάθειές του αξίζουν να γίνουν αποδεκτές και να εκτιμηθούν από τους αναγνώστες με ανοιχτό πνεύμα.

Ο συγγραφέας ανέφερε ότι η βιετναμέζικη παιδική λογοτεχνία ξεκίνησε πραγματικά τη δεκαετία του 1920, με το μυθιστόρημα «Το καρπούζι» της Nguyen Trong Thuat που εκδόθηκε το 1925 (σελίδα 23). Επομένως, οι κριτικοί και οι δημοσιογράφοι δεν θα πρέπει να συγκρίνουν άδικα αυτή την εγχώρια παιδική λογοτεχνία «χαμένη στο σπίτι» με την παγκόσμια παιδική λογοτεχνία, η οποία είναι ήδη ένα «μεγαλοπρεπές κάστρο».

Αφού διάβασε το βιβλίο «Πράγματα που μένουν με κλειστά μάτια» του Van Thanh Le, η Δρ. Nguyen Thuy Anh σχολίασε: «Μια ολοκληρωμένη και σχολαστική άποψη ενός ατόμου που ενδιαφέρεται πραγματικά (δεν προσποιείται ότι ενδιαφέρεται) για την παιδική λογοτεχνία. Αυτό το άτομο (συγγραφέας - PV) είναι πρόθυμο να διαβάσει και να διαβάσει προσεκτικά, να διαβάσει με σεβασμό για κάθε συγγραφέα και να εκφράσει ειλικρινά για κάθε έργο που διαβάζει, ανεξάρτητα από το ποιος είναι αυτό το άτομο, ένας βετεράνος συγγραφέας ή κάποιος που μόλις ξεκινά στον κόσμο της συγγραφής για παιδιά. Υπάρχουν ανακαλύψεις και θαυμασμός. Υπάρχουν σχόλια και τύψεις. Υπάρχουν συμμερισμοί και προσδοκίες... Ο Van Thanh Le συνήθιζε να ανοίγει τα μάτια του (ονειρεύεται) αλλά κάλυπτε τα αυτιά του (άκουγε) και τώρα κλείνει τα μάτια του για να δει. Το να βλέπει του δίνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και διατηρεί τις προσδοκίες του».

«Ορίστε κάτι μικρό για σένα»

Ο συγγραφέας Van Thanh Le πιστεύει ότι η λογοτεχνία ειδικότερα ή η λογοτεχνική και καλλιτεχνική δημιουργία γενικότερα «είναι ακόμα μια ιστορία, ένα προσωπικό ταξίδι κάθε συγγραφέα». Σημειώνει και αναλύει με αρκετή σχολαστικότητα τις αλλαγές στην έννοια και τη λειτουργία της παιδικής λογοτεχνίας· την κίνηση της εκδοτικής βιομηχανίας, των δημιουργικών ομάδων, των ειδών και των θεμάτων· την κίνηση των ερευνητών, των κριτικών, του τύπου και των κοινωνικών δικτύων σχετικά με την παιδική λογοτεχνία και το έργο προώθησης της ανάγνωσης γενικότερα τον τελευταίο καιρό.

Ο συγγραφέας εκτίμησε ότι τα τελευταία 25 χρόνια, ο αριθμός των έργων για παιδιά που έχουν απομείνει είναι μόνο λίγα που μπορούν πραγματικά να προκαλέσουν το πνεύμα των παιδιών, τα ποιήματα και οι ιστορίες μπορούν να γίνουν φίλοι με τα παιδιά ή να προκαλέσουν πραγματικά τη φαντασία, τις ελπίδες και τις επιθυμίες των παιδιών. Ως εκ τούτου, ο Van Thanh Le εκτιμά ιδιαίτερα μια σειρά από τυπικά έργα που έχουν δημιουργήσει αξία και εντύπωση, όπως: Μάτια κλειστά, παράθυρο ανοιχτό (Nguyen Ngoc Thuan), Είμαι ο Beto (Nguyen Nhat Anh), Η πιο όμορφη λιβελούλα (Cao Xuan Son), Πηγαίνοντας στον κήπο για να μαζέψω τον ήλιο (Nguyen The Hoang Linh), Ζεστή μελιτζάνα ταξιδεύοντας στο Truong Sa (Bui Tieu Quyen), Το ψάρι Linh πηγαίνει στο σχολείο (Le Quang Trang), Αγαπητή γιαγιά, μόλις γύρισα (Lam)...

«Αυτή η μικρή είδηση», έγραψε ο συγγραφέας Van Thanh Le με μερικά αισιόδοξα λόγια, καθώς η παιδική λογοτεχνία σταδιακά βγαίνει από τον «δογματικό εκπαιδευτικό χαρακτήρα». Οι εκστρατείες και τα βραβεία για τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά αυξάνονται. Ο τομέας της κριτικής έρευνας ακμάζει, ξεφεύγοντας από τη σκηνή της «έρημης απογευματινής αγοράς». Η κουλτούρα της ανάγνωσης εξαπλώνεται και έχει εμφανιστεί μια γενιά νέων συγγραφέων από το 8X έως το 2K, που σαφώς ξεκινούν το μονοπάτι της παιδικής λογοτεχνίας με ιστορίες που συνδέονται στενά με την πνοή των τρεχόντων γεγονότων. Η αγορά βιβλίου ενδιαφέρεται περισσότερο και το είδος του εικονογραφημένου βιβλίου έχει αφήσει το στίγμα του με την ποιότητα να πλησιάζει τον κόσμο.

Καμ Ντιπ

Πηγή: https://baodongnai.com.vn/dong-nai-cuoi-tuan/202507/van-hoc-thieu-nhi-viet-nam-dau-the-ky-21-anh-mat-tam-huyet-tu-van-thanh-le-e61135e/