"Phu bien tap luc" و حاکمیت کشور ما بر مجمع‌الجزایر Hoang Sa و Truong Sa

فو بین تپ لوک توسط لو کوی دان در دوران تصدی سمت مشاور نظامی در توآن هوا حدود سال ۱۷۷۶ گردآوری شده است. این اثر مجموعه‌ای از یادداشت‌ها، بررسی‌ها و نظام‌مند کردن اطلاعات مهم درباره اقتصاد و جامعه دانگ ترونگ، از پایان قرن شانزدهم تا زمان تصدی او است.

فو بین تپ لوک به معنای «ثبت آرامش مردم در مناطق مرزی» است. این کتاب یک دایره‌المعارف است، اما توسط لو کوی دان تنها در حدود ۶ ماه تکمیل شد. نسخه خطی اصلی چینی در کتابخانه موسسه باستان‌شناسی سایگون نگهداری می‌شود (۶ جلد از آن باقی مانده است). این کتاب اولین بار در سال ۱۹۷۲ از طریق ترجمه لو ژوان گیائو منتشر شد.

بعدها، مؤسسه تاریخ آن را با دقت بررسی، ترجمه و ویرایش کرد و در سال ۱۹۷۷ به عنوان جلد اول از مجموعه آثار کامل لو کوی دان ، آن را به صورت کتاب منتشر کرد. از آن زمان، به دلیل نقش مهم این اثر، فو بین تاپ لوک بارها توسط ناشران مختلف تجدید چاپ شده است.

بر اساس مجموعه ۶ جلدی، جلد ۲ با عنوان «زمین‌های کوهستانی و رودخانه‌ای، استحکامات، ستادها، جاده‌ها، پایانه‌های کشتیرانی و ایستگاه‌ها در توآن هوا و کوانگ نام» جلدی است که شامل دقیق‌ترین توصیفات از دو مجمع‌الجزایر هوانگ سا و ترونگ سا می‌باشد.

اسناد باستانی مهم درباره هوانگ سا و ترونگ سا

یادداشت‌های لو کوی دان در مورد هوانگ سا و ترونگ سا در فو بین تاپ لوک، اسناد باستانی مهمی محسوب می‌شوند که بر سه موضوع اصلی تمرکز دارند:

در مورد موقعیت جغرافیایی و شرایط طبیعی مجمع‌الجزایر هوانگ سا و ترونگ سا، لو کوی دان نوشت: «استان کوانگ نگای ، ناحیه بین سون، در نزدیکی دریا دارای کمون آن وین است. در شمال شرقی دریا، جزایر و کوه‌های زیادی با بیش از ۱۳۰ قله وجود دارد که توسط دریا از هم جدا شده‌اند. رسیدن از یک جزیره به جزیره دیگر، یک روز یا چند ساعت طول می‌کشد. در کوه، مکانی با یک نهر آب شیرین وجود دارد. در جزیره، یک ساحل شنی طلایی به طول حدود ۳۰ مایل، مسطح، بزرگ، با آب زلال در کف آن وجود دارد. در جزیره، لانه‌های پرندگان بی‌شماری، هزاران و ده‌ها هزار پرنده وجود دارد که وقتی مردم را می‌بینند، در اطراف آنها می‌نشینند و اجتناب نمی‌کنند. در ساحل، چیزهای عجیب زیادی وجود دارد. حلزون‌های گوش فیلی وجود دارند که دانه‌هایی به بزرگی نوک انگشت دارند، تیز و مات، نه مانند مروارید. پوسته را می‌توان به شکل کارت‌های بازی تراشید و آهک را می‌توان برای ساخت خانه سوزاند...» (لو کوی دان؛ فو بین تاپ) لوک ، ترجمه شده توسط پژوهشکده تاریخ؛ انتشارات فرهنگ و اطلاعات، ۱۳۸۶، صفحه ۱۵۴).

محراب لو کوی دان در محل یادبود دانشمند لو کوی دان در روستای دونگ فو، کمون لو کوی دان، استان هونگ ین

عکس: مستند

کتاب « فو بین تپ لوک» که در سال ۱۹۷۲ در سایگون منتشر شد

عکس: مستند

او ویژگی‌ها و فعالیت‌های تیم‌های هوانگ سا و باک های را اینگونه توصیف کرد: «پیش از این، سلسله نگوین تیم هوانگ سا را ​​با ۷۰ عضو تأسیس کرد، افرادی را از کمون آن وین استخدام می‌کرد، هر سال در ماه فوریه شیفت می‌گرفت، نامه اعزام دریافت می‌کرد، غذای کافی برای ۶ ماه می‌آورد، با ۵ قایق ماهیگیری کوچک سفر می‌کرد، ۳ روز و ۳ شب به دریا می‌رفت تا به آن جزیره برسد. در اینجا می‌توانید آزادانه پرندگان و ماهی‌ها را برای خوردن صید کنید. می‌توانید کالاهای کشتی مانند شمشیر، اسب، گل نقره، پول، توپ نقره، اشیاء برنزی، بلوک‌های قلع، بلوک‌های سربی، اسلحه، عاج، موم زنبور عسل، چینی، ابزار جنگی را تهیه کنید و همچنین لاک لاک‌پشت، لاک لاک‌پشت دریایی، خیار دریایی و بسیاری از صدف‌ها را جمع‌آوری کنید. وقتی ماه هشتم فرا می‌رسد، برمی‌گردید، وارد بندر ائو می‌شوید، برای تسلیم، وزن کردن و رتبه‌بندی به ارگ ​​فو ژوان می‌روید، سپس صدف‌ها، لاک‌پشت‌های دریایی و خیار دریایی را جداگانه می‌فروشید، سپس گواهی بازگشت دریافت می‌کنید...» (نقل شده) کتاب، صفحه ۱۵۵).

... «خانواده نگوین همچنین تیم باک های را تأسیس کردند، بدون اینکه مشخص کنند چند نفر در آن مشغول به کار هستند، چه از روستای تو چین در بین توآن، و چه از کمون کان دونگ. به هر کسی که داوطلب می‌شد، برگه اعزام داده می‌شد، از مالیات و هزینه‌های گشت معاف می‌شد و اجازه داشت با قایق‌های ماهیگیری کوچک به مناطق باک های، جزیره کان لون و جزایر ها تین برود. مدیریت این تیم نیز به کای دوی هوانگ سا واگذار شده بود. آنها فقط انواع محصولات دریایی را می‌بردند، اما طلا و نقره به ندرت برده می‌شد.» (کتاب ذکر شده، صفحه ۱۵۵)

لو کوی دان همچنین به منابع قبلی، مانند نقشه تین نام تو چی لو دو اثر دو با کونگ دائو (اواسط قرن شانزدهم) اشاره کرد که در آن آمده است: «بای کت وانگ (هوانگ سا) حدود چهارصد مایل طول و بیست مایل عرض دارد و به صورت عمودی در وسط دریا ایستاده است...».

یک رویداد تاریخی وجود دارد که به طور خاص توسط له کوی دان ثبت شده است و نشان دهنده به رسمیت شناختن و احترام دربار چین به حاکمیت فعالیت‌های ماهیگیران ویتنامی است: در هجدهمین سال سلطنت چیان‌لونگ (۱۷۵۳)، ۱۰ سرباز از تیم هوانگ سا (که در گزارش رسمی "سربازان کمون آن وین، تیم کات وانگ" نامیده می‌شدند) توسط باد به بندر تان لان (متعلق به استان کوین چائو، هاینان) منتقل شدند. مقامات سلسله چینگ، غذا را بررسی کرده و به درخواست لرد نگوین فوک چو، آنها را به زادگاه‌هایشان بازگرداندند. این حادثه نشان داد که دولت چین در آن زمان به خوبی از فعالیت‌های تیم هوانگ سا آگاه بوده و گزارش‌های رسمی را با دولت توآن هوا (دانگ ترونگ) رد و بدل کرده بود و در عین حال به فعالیت‌های اعمال حاکمیت ویتنام در این مجمع‌الجزایر احترام می‌گذاشت.

گزارش لو کوی دان از فعالیت‌های تیم هوانگ سا - یک تیم شبه‌نظامی که به شکل شبه‌نظامی سازماندهی شده بود و تحت نام دولت برای جمع‌آوری محصولات دریایی و اعمال حاکمیت فعالیت می‌کرد - شواهد معتبری ارائه داد مبنی بر اینکه دولت ویتنام از قبل به طور مداوم و مسالمت‌آمیز حاکمیت خود را بر هوانگ سا برقرار، مدیریت و اعمال کرده است.

این اسناد ثابت می‌کنند که: حاکمیت بر هوانگ سا و ترونگ سا قبل از دوره له کوی دان متعلق به دای ویت بوده است. فعالیت‌های اعمال حاکمیت، فعالیت‌های مدیریتی دولتی بودند که به صورت مسالمت‌آمیز و مداوم انجام می‌شدند. کشورهای همسایه، از جمله سلسله چینگ (چین)، نیز حاکمیت دای ویت بر این دو مجمع‌الجزایر را به رسمیت شناخته و به آن احترام می‌گذاشتند. (ادامه دارد)

منبع: https://thanhnien.vn/phu-bien-tap-luc-va-chu-quyen-cua-nuoc-ta-tren-quan-dao-hoang-sa-truong-sa-18525110721315124.htm