ادامه داستان آرامش پس از باران سیل‌آسا در شب شکرگزاری برای رودخانه آتش و گل‌ها

تونگ دونگ ادامه داستان صلح توسط نگوین ون چونگ را خواند و برنامه را با کلمات سپاسگزاری به پایان رساند - رودخانه‌ای از آتش و گل درست در کشتی لانگ دای، که زمانی یک بندرگاه بسیار مهم بود، در حال وقوع است.

سپاسگزاری - رودخانه گل و آتش درست در کشتی لانگ دای اتفاق افتاد - عکس: QUOC NAM

برنامه «سپاسگزاری - رودخانه آتش و گل» با هماهنگی کمیته حزبی استان، شورای خلق، کمیته خلق استان کوانگ تری و شبکه تلویزیونی VTV در شامگاه ۱۸ سپتامبر در محل تاریخی کشتی لانگ دای، استان کوانگ تری برگزار شد و همان شب به صورت زنده از کانال VTV1 پخش گردید.

در این برنامه، معاون رئیس مجلس ملی، سپهبد ارشد تران کوانگ فونگ؛ وزیر فرهنگ، ورزش و گردشگری نگوین وان هونگ؛ دبیر کمیته حزبی استان کوانگ تری، لو نگوک کوانگ، به همراه رهبران بسیاری از وزارتخانه‌های مرکزی، شاخه‌ها، رهبران استان‌ها و شهرهای دیگر، و همچنین بسیاری از داوطلبان جوان سابق و بستگان معلولین و شهدای جنگ حضور داشتند.

این نمایش در زیر باران شدید برگزار شد - عکس: QUOC NAM

نمایش «رودخانه آتش و گل‌ها» در زیر باران شدید اجرا شد.

این نمایش از ابتدا تا نزدیک به انتها در زیر باران شدید برگزار شد.

آوازخوانی آمیخته با صدای باران، «سخنان سپاسگزاری - رودخانه آتش و گل‌ها» را به صحنه‌ای احساسی و یادبود درست در کنار کشتی لانگ دای تبدیل کرد، جایی که در گذشته «ترکش بمب‌های دشمن از شن هم ضخیم‌تر بود».

این یکی از شدیدترین «مختصات آتش» در مسیر افسانه‌ای ترونگ سون بود، جایی که ارتش و مردم ما مجبور بودند با باران بمب‌ها و گلوله‌های ایالات متحده برای قطع خط تدارکاتی به جنوب روبرو شوند.

این برنامه با نام «سپاسگزاری - رودخانه آتش و گل‌ها» ، گذشته غم‌انگیز کنار رودخانه مقدس را یادآوری می‌کند و همچنین ادای احترامی به نسل‌های گذشته است که برای این استقلال و آزادی جان خود را فدا کردند.

شعر ناتمام ماند و تو برنگشتی. پیرزن هشتاد ساله آنقدر گریه کرد تا دیگر اشکی برایش نماند.

این برنامه با تصویر سرباز پیری آغاز می‌شود که به میدان نبرد قدیمی بازمی‌گردد، در حالی که دفتر خاطراتی از زمان را در دست دارد، خاطراتی از مراحل رژه، عبور کشتی‌ها از رودخانه و رفقایی که برای همیشه اینجا خواهند ماند را مرور می‌کند.

نه تنها تماشاگران کشتی لانگ دای، بلکه تماشاگران تلویزیون در سراسر کشور نیز با پخش فیلم‌ها و داستان‌های قدیمی تحت تأثیر قرار گرفتند.

این داستان فداکاری قهرمانانه ۱۶ داوطلب جوان از گروهان ۱۳۰، از استان تای بین ، در جریان بمباران شدید دشمن در سپتامبر ۱۹۷۲ است که حماسه قهرمانانه جوانان ویتنامی را به تصویر می‌کشد و تخته کشتی «با صدها سوراخ گلوله» شاهد آن است.

خواهر شهید بویی نانگ داک در کنار مجسمه او گریه کرد - عکس از صفحه

یا داستان شهید بویی نانگ داک که «مجبور به رفتن» برای محافظت از کشور است، که توسط خواهرش روایت می‌شود، رویاها و آرزوهای یک سرباز جوان آن زمان را به تصویر می‌کشد.

این شهید در نامه‌ای که برای خانواده‌اش فرستاد، گفت: «سعی می‌کنم ماموریتم را به پایان برسانم و به خانه برگردم و عید تت را با مادرم جشن بگیرم» اما روحش برای همیشه در سرزمین کوانگ تری باقی خواهد ماند.

بیش از نیم قرن گذشته است، خانواده هنوز ابیاتی را که در بیست سالگی نوشته شده، بارها و بارها می‌خوانند: «در رشته‌کوه ترونگ سان، باران و جنگل‌ها پر از زالو هستند/ من هنوز تو را به یاد دارم - مامان/ وقتی رفتی، یک آرزو کردی/ هجده ماه دیگر، کنار من خواهی نشست/ هجده ماه خدمت/ وقتی برگردی، آیا فرزندت هنوز مثل قبل خواهد بود؟»

اولین باری که خواهر ۸۰ ساله شهید وارد کوانگ تری شد، در کنار مجسمه‌ای که ابیات فوق روی آن حک شده بود و در کنار کشتی لانگ دای قرار داشت، چشمانش از حدقه بیرون زد و گریست:

«کی دوباره مثل قدیم میشه؟ فقط می‌خوام تو رو تو آغوشم بگیرم و همه داستان‌های گذشته رو برات تعریف کنم. داستان‌هایی درباره خونه، داستان‌هایی درباره دوران کودکی‌ام، داستان‌هایی درباره زادگاهم... من پیر و ضعیف هستم، سال‌هاست که نتونستم به دیدنت بیام. نمی‌دونم کی دوباره زمان خوبی فرا می‌رسه؟ عزیزم، دیگه هیچ زمانی مثل قدیم نخواهد بود.»

تونگ دونگ با کت و شلوار شیک، سه آهنگ تقدیم به سرزمین مادری‌اش می‌خواند - عکس: QUOC NAM

ادامه داستان صلح برای پایان دادن به نیم قرن درد

این برنامه ترکیبی از گزارش‌های مستند، مصاحبه با شخصیت‌ها، صحنه‌های زنده و موسیقی است. تیم تولید از فضاهای موجود در سایت یادبود کشتی لانگ دای نهایت استفاده را برده است.

رودخانه تاریخی بخشی از صحنه می‌شود. پل کشتی، که شاهدی بر زمانی است، اکنون روشن می‌شود تا گذشته و حال را به هم متصل کند.

درست در ترمینال تاریخی کشتی، مجموعه‌ای از آهنگ‌ها طنین‌انداز شد و با کوه‌ها و رودخانه‌ها درآمیخت. علاوه بر اجرای دوئت با ویت دان در آهنگ‌های ترونگ سون دونگ، ترونگ سون تای، «خواهر زیبا» دونگ هوانگ ین با افتخار سرود سرزمین پدری را در زیر نور خورشید خواند.

تان مین آهنگ احساسی و روایی « خاطرات من» را خواند، در حالی که هوآ مینزی آهنگ «درد در میان آرامش» - موسیقی متن فیلم باران سرخ - را در زمین کوانگ تری خواند.

کوک تین آهنگ «برگ‌های قرمز در باران بی‌پایان» را می‌خواند - ویدئو: کوک نام

«برادر» کوک تین زیر باران ایستاد و ترانه « برگ‌های سرخ» نسل جدید را به ارمغان آورد، اما نه کمتر از آن، حماسی. هو نگوک ها برای اولین بار ترانه «رنگ گل سرخ» را در سرزمین مادری مرکزی خود خواند و از نسل گذشته تشکر کرد.

در باران امروز بین تری تین، دیروزی از بین تری تین وجود دارد که هرگز نمی‌توان آن را فراموش کرد.

تونگ دونگ همزمان سه آهنگ خواند، آوازهایی برای خشنود کردن قلب پسری که مدت‌ها از خانه دور بوده است. اگر «بین تری تین» داستانی قهرمانانه و تراژیک بود که به وضوح درد اما مقاومت مردم سرزمین قهرمان را به تصویر می‌کشید، پس «چه زیباتر» حماسه‌ای ساده درباره نسلی در راه صلح است.

تونگ دونگ برنامه «سخنان سپاسگزاری - رودخانه آتش و گل‌ها» را با آهنگ پرطرفدار «ادامه داستان صلح» اثر نگوین ون چونگ به پایان رساند، مانند پیامی از دیروز که برای امروز و فردا ارسال شده است.

دائو دانگ - کوئوک نام

منبع: https://tuoitre.vn/viet-tiep-cau-chuyen-hoa-binh-khep-lai-con-mua-tam-ta-dem-tri-an-dong-song-hoa-lua-20250918232043095.htm