'ຄູພາສາອັງກິດເວົ້າສະດຸດເມື່ອສື່ສານກັບຄົນຕ່າງປະເທດ'

ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້, ກົມການເມືອງ ໄດ້ອອກບົດສະຫຼຸບເລກທີ 91 ວ່າດ້ວຍການສືບຕໍ່ປະຕິບັດມະຕິເລກທີ 29, ລົງວັນທີ 4 ພະຈິກ 2013 ຂອງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກຊຸດທີ 11 ວ່າດ້ວຍການສຶກສາ ແລະ ບຳລຸງສ້າງພື້ນຖານ ແລະ ຮອບດ້ານ, ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ທັນສະໄໝໃນເງື່ອນໄຂເສດຖະກິດຕະຫຼາດກຳນົດທິດສັງຄົມນິຍົມ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບສາກົນ.

ວຽກງານໜຶ່ງທີ່ ກົມການເມືອງ ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ທຸກຂັ້ນແມ່ນສຸມໃສ່ຍົກສູງຄວາມສາມາດດ້ານພາສາຕ່າງປະເທດຂອງນັກຮຽນ, ຄ່ອຍໆເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງຢູ່ໂຮງຮຽນ.

ຈຸດປະສົງຂອງຫຼັກສູດ ການສຶກສາ ທົ່ວໄປພາສາອັງກິດທີ່ອອກໃບປະກາດ 32/2018/TT-BGDDT, ຍັງໄດ້ກໍານົດຈຸດປະສົງສໍາລັບຊັ້ນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນ, ສະຫຼຸບໄດ້ດັ່ງນີ້:

- ນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນເຄື່ອງມືສື່ສານຜ່ານ 4 ທັກສະຄື: ຟັງ, ເວົ້າ, ອ່ານ, ຂຽນ.

- ສືບຕໍ່ສ້າງ ແລະ ພັດທະນາຄວາມຮູ້ພື້ນຖານດ້ານພາສາອັງກິດ, ລວມທັງການອອກສຽງ, ຄຳສັບ, ໄວຍາກອນ; ໂດຍຜ່ານພາສາອັງກິດ, ໄດ້ຮັບຄວາມເຂົ້າໃຈຢ່າງເລິກເຊິ່ງຂອງປະເທດ, ປະຊາຊົນ, ແລະວັດທະນະທໍາຂອງປະເທດທີ່ເວົ້າພາສາອັງກິດແລະປະເທດອື່ນໆໃນໂລກ.

- ນຳໃຊ້ພາສາອັງກິດເພື່ອປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງວິຊາອື່ນໆ, ສືບຕໍ່ການສຶກສາຊັ້ນສູງ ຫຼື ໄປເຮັດວຽກພາຍຫຼັງຈົບມັດທະຍົມປາຍ.

- ສ້າງນິໄສຂອງການຮຽນຮູ້ຕະຫຼອດຊີວິດ.

ເປົ້າຫມາຍທີ່ສະເຫນີແມ່ນຂ້ອນຂ້າງໃຫຍ່. ຮູບພາບການສອນພາສາອັງກິດໃນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນແມ່ນຫຍັງ? ເຖິງວ່າພະນັກງານການສອນ ແລະ ອຸປະກອນການສອນພາສາອັງກິດໄດ້ຮັບການປັບປຸງດີຂຶ້ນກໍ່ຕາມ, ແຕ່ການປ່ຽນແປງຍັງຊັກຊ້າ ແລະ ບໍ່ບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ໄດ້ວາງໄວ້. ນັກສຶກສາສ່ວນໃຫຍ່ຮຽນສໍາລັບການສອບເສັງແລະການສອບເສັງ, ສະນັ້ນຄູອາຈານແລະນັກສຶກສາມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍໃນ Reading and Writing (ອີງຕາມໂຄງສ້າງຂອງຮູບແບບການສອບເສັງຈົບການສຶກສາຊັ້ນສູງພາສາອັງກິດ). ນັກຮຽນຫຼາຍຄົນຮຽນພາສາອັງກິດ "ໃນລະດັບປານກາງ". ສໍາລັບນັກຮຽນເຫຼົ່ານີ້, ມັນບໍ່ເປັນຫຍັງທີ່ຈະມີຄະແນນຢູ່ໃນເຂດທີ່ປອດໄພ, ໃນຂະນະທີ່ສ່ວນທີ່ເຫຼືອ ... "cram" ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເຮັດໃຫ້ຊັ້ນຮຽນລົ້ມເຫລວ.

ຂ້ອຍມີເພື່ອນຄົນໜຶ່ງ, ເມື່ອພາລູກໄປສູນພາສາອັງກິດ (ນອກໂຮງຮຽນ), ບອກວ່າ: "ຟັງຄູສອນ... ມ່ວນ, ແຕ່ຢູ່ໂຮງຮຽນ, ການສອນພາສາອັງກິດແມ່ນ... ໜ້າເບື່ອ."

ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອະທິບາຍວ່າໂຮງຮຽນມັດທະຍົມສອນພາສາອັງກິດຕາມປື້ມແບບຮຽນ, ໃນຂະນະທີ່ນອກແມ່ນສອນຕາມຫຼັກສູດເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນເຂົ້າສອບເສັງເພື່ອເອົາໃບຢັ້ງຢືນພາສາອັງກິດ. ນີ້ໄດ້ນໍາໄປສູ່ຄວາມແຕກຕ່າງຫຼາຍ. ເພື່ອສອນພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງ, ຂ້ອຍມີ 5 ຂໍ້ແນະນໍາສໍາລັບຂະແຫນງການສຶກສາ:

ອັນໜຶ່ງແມ່ນຕັ້ງເປົ້າໝາຍຄືນໃໝ່ຂອງໂຄງການສຶກສາທົ່ວໄປສຳລັບພາສາອັງກິດ ໂດຍສະເພາະສຳລັບນັກຮຽນມັດທະຍົມປາຍ. ກ່ອນອື່ນໝົດ, ນັກສຶກສາຮຽນພາສາອັງກິດໃຫ້ສາມາດຟັງ ແລະ ເວົ້າໄດ້. ມີພຽງແຕ່ນັກສຶກສາຈໍານວນຫນ້ອຍຫນຶ່ງທີ່ມີຄວາມປາຖະຫນາທີ່ຈະຊ່ຽວຊານ, ເລືອກພາສາອັງກິດໃນລະດັບວິທະຍາໄລ, ພວກເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນຫົວຂໍ້ເພີ່ມເຕີມ, ການຊີ້ນໍາຂອງຄູອາຈານ, ແລະປະສົມປະສານການສຶກສາດ້ວຍຕົນເອງ. ຖ້າພາສາອັງກິດຖືກສອນພຽງແຕ່ສໍາລັບການສອບເສັງ, ການສອນແລະການຮຽນຮູ້ວິຊານີ້ຈະເປັນ perfunctory, superficial, ແລະ ineffective. ອັນນີ້ເຮັດໃຫ້ເສຍເງິນ ໃນຂະນະທີ່ຜົນການຮຽນ-ການສອນພາສາອັງກິດໃນໂຮງຮຽນທົ່ວໄປຍັງເປັນ “ວິທີເກົ່າ”...

ອັນທີສອງ, ຈໍານວນເວລາທີ່ໃຊ້ໃນການສອນພາສາອັງກິດໃນອາທິດ, ການທົດສອບແລະການສອບເສັງສໍາລັບວິຊານີ້ຈໍາເປັນຕ້ອງມີການປ່ຽນແປງ. ເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນໄດ້ຝຶກຝົນຫຼໍ່ຫຼອມຢ່າງເປັນປົກກະຕິ, ເພີ່ມຈຳນວນການຮຽນພາສາອັງກິດເປັນ 4 ງວດ/ອາທິດ; ໃນຂະນະດຽວກັນ, ພາສາອັງກິດເປັນວິຊາບັງຄັບໃນການສອບເສັງເຂົ້າຊັ້ນປະຖົມ ແລະ ການສອບເສັງຈົບຊັ້ນມັດທະຍົມຕອນປາຍ. ນັບຕັ້ງແຕ່ຊຸມປີ 1990, ພາສາອັງກິດໄດ້ເປັນວິຊາທີ່ສໍາຄັນໃນປະເທດເນເທີແລນ. ເພື່ອຮຽນຈົບມັດທະຍົມປາຍ, ນັກຮຽນຊາວໂຮນລັງຕ້ອງຜ່ານການສອບເສັງແຫ່ງຊາດເປັນພາສາອັງກິດ.

W-IMG_7A54982FF5BE 1.jpg — ພາບປະກອບ: Thanh Hung

ອັນທີສາມ, ຫຼາຍປະເທດຢູ່ໃນກຸ່ມທີ່ມີຄວາມສາມາດດ້ານພາສາອັງກິດສູງຫຼາຍເຊັ່ນ: ໂຮນລັງ, ສິງກະໂປ, ອົສຕຼາລີ, ເດນມາກ, ນໍເວ, ສວີເດນ, ແບນຊິກ, ປອກຕຸຍການ, ອາຟຣິກາໃຕ້, ເຢຍລະມັນ, ໂຄເອເຊຍ, ເກຼັກ. ພວກເຮົາຈໍາເປັນຕ້ອງຮຽນຮູ້ວິທີການທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບ, ແມ່ນແລະຈະໄດ້ຮັບການສອນພາສາອັງກິດ? ສຶກສາໂຄງການພາສາອັງກິດ ແລະປຶ້ມແບບຮຽນທີ່ໃຊ້ໂດຍປະເທດເຫຼົ່ານີ້. ດ້ວຍປຶ້ມແບບຮຽນທີ່ດີ ແລະ ເໝາະສົມ, ພວກເຮົາສາມາດເຈລະຈາຊື້ລິຂະສິດໄດ້.

ສີ່, ການສອນພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງສໍາລັບຄູອາຈານແລະໄລຍະຫ່າງລະຫວ່າງທ້ອງຖິ່ນ. ຄັ້ງໜຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນຄູສອນພາສາອັງກິດໃນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມຕອນປາຍເວົ້າສະດຸດຕາ ແລະຈາກນັ້ນກໍມິດງຽບໃນລະຫວ່າງການພົບປະແລກປ່ຽນກັບເພື່ອນຮ່ວມງານຊາວອາເມລິກາ. ການໂອ້ລົມກັບຜູ້ນໍາກຸ່ມພາສາອັງກິດບາງຄົນໃນໂຮງຮຽນມັດທະຍົມ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນກໍລະນີທີ່ໂດດດ່ຽວ.

ນອກຈາກການລົງທືນ ແລະ ການຝຶກອົບຮົມໃນໄລຍະຍາວແລ້ວ, ໃນໄລຍະສັ້ນ, ພວກເຮົາຕ້ອງເພີ່ມການສອນອອນໄລນ໌ ເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນໄດ້ຮຽນກັບຄູສອນທີ່ດີ ແລະ ຄູເອງກໍ່ຕ້ອງພະຍາຍາມມີໂອກາດພົວພັນກັບເພື່ອນຮ່ວມງານທີ່ດີ.

ໃນຖານະເປັນຄູສອນພາສາອັງກິດ, ນັກຮຽນໄດ້ຮຽນຮູ້ແລະນໍາໃຊ້ພາສາອັງກິດທຸກໆມື້, ຕາມແຜນການສຶກສາທີ່ຖືກຕ້ອງ - ແຂງ - ທົນທານ - ຊ້ໍາຊ້ອນ.

ຕົວຢ່າງ: ນັກຮຽນສາມາດອ່ານປຶ້ມ, ໜັງສືພິມ, ເບິ່ງໜັງ, ຟັງເພງພາສາອັງກິດໃນຫ້ອງຮຽນ, ໃນຫ້ອງສະໝຸດ, ຜ່ານສະໂມສອນຕ່າງໆ, ສ້າງຕົວແບບຂອງໂຮງຮຽນທັງສື່ສານເປັນພາສາອັງກິດໃນແຕ່ລະຊົ່ວໂມງ/ມື້, ນຳໃຊ້ເອກະສານພາສາອັງກິດເຂົ້າໃນການຮຽນວິຊາອື່ນໆ, ຝຶກສອນພາສາອັງກິດ, ຈັດການແຂ່ງຂັນ ແນໃສ່ຮຽນພາສາອັງກິດໃຫ້ເກັ່ງ...

ປະເທດຂອງພວກເຮົາກໍາລັງເຂົ້າສູ່ຍຸກໃຫມ່, ການສຶກສາແລະການຝຶກອົບຮົມປະກອບສ່ວນຊັບພະຍາກອນທີ່ສໍາຄັນແລະການສອນພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງໃນໂຮງຮຽນຈະສະສົມພະລັງງານສໍາລັບການເດີນທາງນັ້ນ. ມັນເປັນສິ່ງທີ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີຄວາມພະຍາຍາມຄົງທີ່ທີ່ມີຄວາມເປັນໄປໄດ້, ປ່ຽນແປງໄດ້, ມີສັນຍາລັກແລະນະວັດຕະກໍາ!

ເນື້ອໃນຂອງບົດຄວາມສະແດງເຖິງທັດສະນະແລະທັດສະນະຂອງຜູ້ຂຽນເອງ. ຜູ້ອ່ານທີ່ມີຄວາມຄິດເຫັນຫຼືເລື່ອງທີ່ຄ້າຍຄືກັນສາມາດສົ່ງມາທີ່ອີເມລ໌: Bangiaoduc@vietnamnet.vn. ບົດຄວາມທີ່ລົງພິມໃນ VietNamNet ຈະໄດ້ຮັບຄ່າພາກຫຼວງຕາມລະບຽບບັນນາທິການ. ຂໍຂອບໃຈຢ່າງຈິງໃຈ!

ເຮັດໃຫ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທີສອງ: ບົດຮຽນຄວາມສໍາເລັດຂອງຟີລິບປິນ PHILIPINES - ການວາງແຜນນະໂຍບາຍເບື້ອງຕົ້ນ, ການສອນພາສາອັງກິດຈາກຊັ້ນ 1, ການສອນພາສາອັງກິດສ່ວນໃຫຍ່ໃນລະດັບມະຫາວິທະຍາໄລ ... ແມ່ນຈຸດເດັ່ນຂອງນະໂຍບາຍການສຶກສາສອງພາສາຂອງຟີລິບປິນ.

ທີ່ມາ: https://vietnamnet.vn/giao-vien-day-tieng-anh-lap-bap-khi-giao-tiep-voi-nguoi-nuoc-ngoai-2325317.html