ຄໍາເວົ້າທີ່ຫລອກລວງ: 'Royalty' ຫມາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?

ປະຈຸບັນ, ຫຼາຍຄົນຮູ້ວ່າຄ່າພາກຫຼວງແມ່ນ “ເງິນຈ່າຍໃຫ້ນັກປະພັນບັນດາຜົນງານວັດທະນະທຳ, ສິລະປະ, ວິທະຍາສາດທີ່ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍ ຫຼື ນຳໃຊ້” (ວັດຈະນານຸກົມ ຫວຽດນາມ ຮວ່າງເຟ່, ed. 1988, ໜ້າ 754). ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນອະດີດ, ຄວາມຫມາຍຕົ້ນສະບັບຂອງຄໍານີ້ແມ່ນແຕກຕ່າງກັນຫຼາຍ.

Báo Thanh niên•13/09/2025

ຄ່າພາກຫຼວງ ເປັນຄຳພາສາຈີນ-ຫວຽດນາມ ສົມທົບສອງຄຳຄື: ເຊົ່າ (润) ແລະ ປາກກາ (笔).

Nhuận (润) ເປັນຂອງຮາກນ້ໍາ, ມີໂຄງສ້າງສຽງ ( Luc Thu ), ແລະຄວາມຫມາຍຕົ້ນສະບັບຂອງມັນແມ່ນ "ນ້ໍາຝົນໄຫຼລົງ, ບໍາລຸງລ້ຽງທຸກສິ່ງ" ( Thuyet Van ). ໃນ ກວາງນາມ , nhuận ຫມາຍຄວາມວ່າ "ແຊ່, ປຽກ" ( Nhuyên, tí da ); ແລະໃນ Dich. He Tu, nhuận ຫມາຍຄວາມວ່າ "ເຮັດໃຫ້ຊຸ່ມດ້ວຍລົມແລະຝົນ" ( Nhuyên chi di phong vũ ).

ຄໍາວ່າ "ແຕ່" (笔) ເປັນຂອງຮາກໄມ້ໄຜ່ ແລະປະກອບດ້ວຍແນວຄວາມຄິດ ( Luc Thu ). ຕົວລະຄອນນີ້ປະກົດຕົວຄັ້ງທໍາອິດໃນຕົວອັກສອນ Oracle, ແລະຄວາມຫມາຍຕົ້ນສະບັບຂອງມັນແມ່ນ "ຂຽນດ້ວຍເຄື່ອງມືທີ່ເຮັດຈາກໄມ້ໄຜ່ແລະຂົນສັດ", ນັ້ນແມ່ນ "mao bi" (ປາກກາແປງ) ( Rites. Khuc le ). ຕໍ່ມາ, ຄວາມໝາຍຂອງ “ແຕ່ ” ໄດ້ຖືກຂະຫຍາຍ, ໃຊ້ເພື່ອໝາຍເຖິງ “ວຽກງານເຊັ່ນ: ການຂຽນຕົວໜັງສື, ສີລະປະ, ບົດກະວີ, ບົດຂຽນຫຼືແຕ້ມດ້ວຍປາກກາ” ( Bao phac tu. Bien van by Cat Hong); "ຄຳເວົ້າ" ( Du tuong Dong vuong luan van Thu ); “ເຄື່ອງຖູແຂ້ວ” ( ດ່າຮວາ ໂດຍ ໄທ ຫງວຽນ ບ໋າຍ).

ຄຳວ່າ "ພະລາຊະວັງ" ແມ່ນມາຈາກບົດນິພົນໃນ ຊີວະປະຫວັດຫຍໍ້ຂອງ Zhengyi ຂອງ ລາຊະວົງ Sui (ສະບັບທີ 38), ເຊິ່ງບອກເຖິງວິທີ, ຫລັງຈາກເຈົ້າຈັກກະພັດ Wen ຂອງ Sui ໄດ້ຟື້ນຟູຕໍາແຫນ່ງຂອງ Zhengyi, ເຈົ້າຫນ້າທີ່ລະດັບສູງໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການຊົດເຊີຍວຽກງານຂອງ Zhengyi, ໂດຍອ້າງເຖິງເຫດຜົນທີ່ວ່າ "ປາກກາແຫ້ງ". ອັນນີ້ເຮັດໃຫ້ຄໍາເວົ້າທີ່ວ່າ "ຄ່ານິຍົມ" (wetting the pen).

ໃນສະ ໄໝ ບູຮານ, ນັກວິຊາການແລະເຈົ້າ ໜ້າ ທີ່ໃຫ້ຄຸນຄ່າສູງແລະມີຄວາມລັງເລທີ່ຈະກ່າວເຖິງເງິນ. ເມື່ອມີຄວາມຈໍາເປັນ, ພວກເຂົາເອີ້ນວ່າເງິນ "a do vat" (阿堵物), ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າ "ສິ່ງກີດຂວາງນີ້". "A do vat" ເປັນຄໍາສັບທີ່ໃຊ້ເພື່ອຫມາຍເຖິງເງິນ, ມີຕົ້ນກໍາເນີດຈາກເລື່ອງຂອງ Wang Yan ໃນສະໄຫມຈິນ. ຕໍ່ມາ, ຄໍານີ້ໄດ້ຖືກແທນທີ່ດ້ວຍຄໍາວ່າ "royalty".

ອີງຕາມ encyclopedia Baidu, ຄໍາວ່າ Royalty (润笔) ໃນເບື້ອງຕົ້ນໄດ້ກ່າວເຖິງ "ຂະບວນການແຊ່ແປງໃນນ້ໍາສະອາດກ່ອນທີ່ຈະນໍາໃຊ້ມັນໃຫ້ອ່ອນລົງແລະດູດຫມຶກຂຽນ", ແລະຕໍ່ມາໄດ້ພັດທະນາເປັນຄໍາສັບທີ່ສະຫງ່າງາມ, ຫມາຍເຖິງການຊໍາລະວັດຖຸຫຼືເງິນຕາຂອງນັກຂຽນບົດກະວີ, ການພິມຂຽນ, ແລະສີ.

ໃນສະ ໄໝ ບູຮານ, ເພື່ອຫາເງິນຄ່າພາກຫຼວງ, ຜູ້ຮູ້ໜັງສືມັກຈະປະກອບເອກະສານໃຫ້ສານ ຫຼືຂຽນຄຳອວຍພອນວັນເກີດໃຫ້ຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ ຫຼືຂຽນໜັງສືໃຫ້ຜູ້ຕາຍ. Han Yu ເປັນນັກຂຽນບົດຂຽນທີ່ມີຊື່ສຽງຫຼາຍ, ລາວມັກຂຽນໃຫ້ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງດ້ວຍ “ຄຳດຽວເທົ່າກັບພູຄຳ” ( nhất tự chi giá, liên kim như sơn ). Du Mu, ນັກປະພັນ Vi Dan Giang Tay di ai bi (ຮູບເງົາຮັກທີ່ຝາກໄວ້ໂດຍ Vi Dan Giang Tay), ໄດ້ຮັບຜ້າໄໝ 300...

ໃນປື້ມ "ຄວາມຈິງແລະບັນທຶກຂອງລາຊະວົງ Song" , ມີບົດເລື່ອງທີ່ກ່າວວ່າ Emperor Taizong of Song ໄດ້ສ້າງຕັ້ງກອງທຶນພິເສດທີ່ເອີ້ນວ່າ "ເງິນພະລາຊະວັງ" (润笔钱), ໃຊ້ເພື່ອຕອບແທນຄວາມຮູ້ຫນັງສືໃນສານຈັກກະວານ.

ໂດຍທົ່ວໄປ, ຄ່າພາກຫຼວງໃນສະ ໄໝ ບູຮານແມ່ນຈ່າຍໃນຫຼາຍຮູບແບບ, ລວມທັງ ຄຳ, ເງິນ, ເມັດພືດ, ສິນຄ້າ, ແລະຜ້າ. ນັກກະວີບາງຄົນມັກໄດ້ຮັບລາງວັນຂອງຕົນ, ຍົກຕົວຢ່າງ, Wang Xizhi ມັກຮັບໝີ່ເປັນຄ່າພາກຫຼວງ, Li Bai ຂໍເຫຼົ້າແວງ, Su Dongpo ໄດ້ຮັບລູກແກະຢ່າງມີຄວາມສຸກ.

ມີຂ່າວລືວ່າຜົນງານທີ່ໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງສູງສຸດໃນປະຫວັດສາດແມ່ນ ບົດກະວີ Changmen Fu ຂອງ Sima Xiangru ຂອງລາຊະວົງ Han ຕາເວັນຕົກ. Empress Chen ໄດ້ຈ່າຍເງິນ 100 ກິໂລກຣາມສໍາລັບບົດກະວີ 633 ຄໍານີ້.

ໂດຍລາຊະວົງ Ming ແລະ Qing, "royalties" ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຢ່າງເຕັມສ່ວນ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນເງື່ອນໄຂການເງິນ.

ໃນປະເທດຂອງພວກເຮົາ, ຄໍາວ່າ "royalty" ປາກົດຢູ່ໃນຫລ້າສຸດໃນສະຕະວັດທີ 19, ແລະໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນຫນັງສື Dictionnaire annamite-français ໂດຍ Jean Bonet, ຈັດພີມມາໃນ 1899 (ຫນ້າ 48).

ທີ່ມາ: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-nhuan-but-nghia-la-gi-185250912203215207.htm