ແບ່ງປັນຄວາມຮັກຜ່ານບົດເພງພື້ນເມືອງ ກວ໋າງໂຮ່ ຂອງ ບັກນິງ

ແນ່ນອນວ່າຢູ່ບ່ອນໃດບ່ອນໜຶ່ງໃນຄວາມຊົງຈຳຂອງເຈົ້າ, ເຈົ້າເຄີຍໄດ້ຍິນສຽງເພງທີ່ຈັບອົກຈັບໃຈຂອງອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງ Kinh Bac ໂຕ້ຕອບເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ, ເຊີນແຕ່ລະຜືນ ຫຼື ຈອກນ້ຳເພື່ອສະແດງຄວາມຕ້ອນຮັບ.

ປະຕູຫຼັກຂອງໂຮງລະຄອນ ບັກນິງ ກວາງໂຮ.

“ກິນສິ້ນ, ກິນສິ້ນຢູ່ທີ່ນີ້.

ຢ່າກິນ, ເອົາມັນ. ຢ່າກິນ, ເອົາມັນ.

ມອບໃຫ້ກັນແລະກັນກັບໃບพลู, ທໍາມະຊາດ, beel ຮັກ.

betel ນີ້ ແມ່ນ betel ຂອງ ລັກ ສະ ນະ, betel ຂອງ ຄວາມ ຮັກ.

ກິນໃຫ້ເປັນສີແດງ ກິນໃຫ້ເປັນສີແດງ

ປາກຂອງພວກເຮົາ, ສົບຂອງພວກທ່ານ, ໃບຢາແມ່ນເປັນໃບເປັນທອງໄດ້.”

ເມື່ອເວົ້າເຖິງ ກຽນບັກ - ບັກນິງ, ແມ່ນຈະຜິດພາດທີ່ບໍ່ເວົ້າເຖິງມໍລະດົກວັດທະນະທຳບໍ່ມີຮູບຮ່າງຂອງ “ເພງພື້ນເມືອງ ບັກນິງ ກວາງໂຮ່”. ບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງ ບັກນິງ ກວາງໂຮ່ ມີປະຫວັດສາດມາແຕ່ດົນນານ, ສ້າງໂດຍຊຸມຊົນຊາວຫວຽດ (ກິງ) ຢູ່ໝູ່ບ້ານ ກວາງໂຮ່ ແລະ ບາງບ້ານໃກ້ຄຽງ.

ບໍ່ຄືກັບການຮ້ອງເພງພື້ນເມືອງອື່ນ, ກ່ອນອື່ນໝົດ, ບົດເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho ພຽງແຕ່ແມ່ນເພງພື້ນເມືອງທີ່ລຽບງ່າຍໃນຊີວິດໝູ່ບ້ານຂອງຊາວ Kinh Bac. ເນື້ອເພງທີ່ມີລັກສະນະທຳມະຊາດໃນການສື່ສານ ແລະ ພຶດຕິກຳເມື່ອເວົ້າ, ຢືນ, ນັ່ງ, ເຊີນ, ເວົ້າລາ... ຄ່ອຍໆ, ເນື້ອເພງສ້າງຄວາມຮັກແພງໄດ້ກາຍເປັນວັດທະນະທຳທີ່ພາກພູມໃຈຂອງຊາວທ້ອງຖິ່ນ.

ບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງ ບັກນິງກວາງໂຮ່ ແມ່ນເພງຕອບສະໜອງລະຫວ່າງ ລຽນແອງ ແລະ ລຽນຈີ. ເຂົາເຈົ້າມັກຮ້ອງເພງ Quan Ho ໃນຕົ້ນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ ແລະ ລະດູໃບໄມ້ປົ່ງເມື່ອມີງານບຸນ ຫຼື ເມື່ອມີໝູ່ເພື່ອນມາຢ້ຽມຊົມ ເພື່ອສະແດງເຖິງຄວາມເປັນມິດ. ລຽນແອງໃນຊຸດອາພອນພື້ນເມືອງ, ອ້າວເຕີ ແລະ ລຽນຈີ ຢ່າງສະຫງ່າຜ່າເຜີຍຢູ່ ອ່າວໂມບາ, ອ່າວໂມ, ແລະ ໝວກຮູບຊົງກັບ ກວ໋າເທວ, ຮ້ອງເພງທີ່ລຽບງ່າຍ, ຄວາມຮັກແພງ, ຮ້ອງເພງຕາມແບບພື້ນເມືອງບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີສຽງດົນຕີ, ແຕ່ເຕັມໄປດ້ວຍສຽງດົນຕີ, ສະແດງເຖິງວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງຊາວເຜົ່າ ກວນໂຮ່.

Buổi biểu diễn của các liền anh, liền chị tại nhà hát quan họ Bắc Ninh

ການສະແດງຂອງນັກຮ້ອງ Lien Anh ແລະ Lien Chi ຢູ່ໂຮງລະຄອນ Bac Ninh Quan Ho

ບົດເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho ແມ່ນມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍທີ່ສຸດ ດ້ວຍຫຼາຍກວ່າ 500 ເພງ ແລະ 213 ເພງທີ່ໄດ້ສະແດງດ້ວຍສິລະປະຂັບຮ້ອງທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ ແລະ ໂດດເດັ່ນ. ການຮ້ອງເພງ Quan Ho ແມ່ນເປັນເອກະລັກສະເພາະຍ້ອນການປະສານສົມທົບຂອງ ດົນຕີ , ບົດກະວີ ແລະ ສຽງຂອງຈິດຕະກອນ Quan Ho. ເນື້ອເພງຂອງເພງໜຶ່ງມີສອງພາກຄື: ເນື້ອເພງຫຼັກ ແລະເນື້ອເພງຮອງ. ເນື້ອເພງຕົ້ນຕໍແມ່ນເນື້ອເພງຫຼັກ, ເນື້ອໃນຂອງເພງ, ເນື້ອເພງຮອງປະກອບທັງສຽງນອກເນື້ອເພງຕົ້ນຕໍ, ແມ່ນສຽງປະກອບ, ສຽງລົມຫາຍໃຈເຊັ່ນ: i hi, u hu, a ha,... ສິລະປະການຮ້ອງເພງ Quan Ho ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ນັກສິລະປິນຕ້ອງໃຊ້ສຽງຮອງແລະເນື້ອເພງຮອງນອກເໜືອຈາກເນື້ອເພງຕົ້ນຕໍເພື່ອເຮັດໃຫ້ເນື້ອເພງຕົ້ນຕໍຄ່ອງແຄ້ວ ແລະ ເພີ່ມຄວາມມ່ວນຊື່ນຂອງເພງ.

ບົດເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho ມັກແມ່ນບົດເພງທີ່ຫຼໍ່ຫຼອມ ແລະ ເພງພື້ນເມືອງໂດຍໃຊ້ຄຳເວົ້າທີ່ບໍລິສຸດ ແລະ ເປັນແບບຢ່າງ. ເນື້ອໃນຂອງບົດເພງມັກສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງສະພາບຈິດໃຈຂອງຜູ້ຄົນເຊັ່ນ: ຄວາມປາຖະໜາແລະຄວາມໂສກເສົ້າເມື່ອຈາກກັນ; ຄວາມ ສຸກ ຂອງ ຄູ່ ຜົວ ເມຍ ໃນ ຄວາມ ຮັກ ໃນ ເວ ລາ ທີ່ ພົບ ກັນ ອີກ ເທື່ອ ຫນຶ່ງ; ...

Liền anh, liền chị duyên dáng trao tiếng hát

ເຂົາເຈົ້າຮ່ວມກັນຮ້ອງເພງຢ່າງສະຫງ່າງາມ

ຄະນະຜູ້ແທນ ຮ່າໂນ້ຍ ໄດ້ມີໂອກາດສຳຜັດກັບບັນດານັກຮ້ອງເພງ Quan Ho ກັບບັນດານັກສິລະປະກອນຂອງສະໂມສອນຊາວເຜົ່າມົ້ງ. ເນື້ອເພງ “ແຂກມາຫຼິ້ນຢູ່ບ້ານ” ຂັບຮ້ອງໂດຍພວກນ້ອງສາວ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄະນະຜູ້ແທນຮ່າໂນ້ຍ ຮູ້ສຶກຫວັ່ນໄຫວເມື່ອໄດ້ຍິນສຽງເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho ບູຮານ.

ເນື້ອຮ້ອງ ທຳນອງ: ແຂກມາຢາມເຮືອນ (ເນື້ອຮ້ອງເກົ່າ ກວານໂຮ)

“ແຂກມາຫຼິ້ນຢູ່ເຮືອນ, ເຂົາເຈົ້າມາຫຼິ້ນຢູ່ເຮືອນ.

ຈູດຖ່ານ ແລະ ພັດລົມໃສ່ນ້ຳເພື່ອເຮັດຊາ.

ກະລຸນາດື່ມຊານີ້ຈອກຫນຶ່ງ.

ມີຄ່າຫຼາຍ, ໂອ້, ມີຄ່າຫຼາຍ, ເຈົ້າທັງສອງ.

ແຕ່ລະຄົນກິນແຕ່ລະຖ້ວຍ.

ກະລຸນາໃຫ້ຂ້ອຍຂ້ອຍຂ້ອຍຕ້ອງການ

ນ້ໍາແຫ້ງ, ນ້ໍາແຫ້ງ, ດິນແຫ້ງ.

ໃຫ້ຂ້ອຍໄປທີ່ນັ້ນຄົນດຽວ, ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນຂ້ອຍຈະຕ້ອງຂຶ້ນເຮືອຂ້າມຟາກໄປວັດ.

ເບິ່ງຄຳວ່າ Linh A Nhang.

ຢູ່ໃກ້ໆວັດແມ່ນວັດທີ່ບໍ່ມີສະເໜ່ຫຼາຍ, ກິ່ນຫອມຂອງດອກໄມ້ພຽງແຕ່ຫ້ອຍລົງໃນຍາມເຊົ້າ, ຕອນເຊົ້າຢູ່ໃນສວນ peach.

ສາມຫຼືສີ່ຄົນນັ່ງຢູ່ທີ່ນັ້ນ.

ມັນຈະເປັນແນວໃດຖ້າບໍ່ມີ? ຄວນມີບໍ?

ປັ່ນເສັ້ນດ້າຍ, ໂອ້ຍ ໝຸນເສັ້ນດ້າຍ, ໂອ້ຍ ເສັ້ນດ້າຍສີແດງບໍ?

Đoàn Hà Nội trải nghiệm hát quan họ cùng với các liền chị của CLB Dân ca quan họ đền Đô

ຄະນະຜູ້ແທນຮ່າໂນ້ຍປະສົບການຮ້ອງເພງ Quan Ho ກັບເອື້ອຍ Lien Chi ຂອງສະໂມສອນຊາວເຜົ່າ Quan Ho ຂອງວັດ Do

ຕາມການແບ່ງປັນຂອງເອື້ອຍ ລຽນຈ່າງແລ້ວ, “ເມື່ອຊາວເຜົ່າ ກວ໋າງໂຮ່ ມາຢ້ຽມຢາມ, ບໍ່ສາມາດລະເລີຍຮີດຄອງປະເພນີຂອງການສະເໜີນ້ຳຊາ ແລະເຄື່ອງດື່ມ”; “ເມື່ອເຊີນຊາ, ຄົນບູຮານມີຄຳເວົ້າວ່າ: ສອງມືຍົກຖາດເອົາຊາກ-ຊາຫອມຕື່ມທັງສິບນິ້ວ”; “ເມື່ອເຊີນພະນັນ, ມີຄຳເວົ້າວ່າ: ໝາກເຜັດຂຽວ, ໝາກເຜັດຂາວ, ໝາກເຜັດສີບົວ – ປູນຂາວທີ່ມີຄວາມໝາຍ, ຢາສູບແຮງກັບໂຊກຊະຕາ”. ຜູ້ໜຶ່ງສາມາດເຫັນ “ຊະຕາກຳ” ໃນແຕ່ລະບົດເພງພື້ນເມືອງ ກວາງໂຮ່, ແມ່ນລຽບງ່າຍ ແຕ່ບໍ່ມີຄວາມສະໜິດສະໜົມໜ້ອຍໃດ. ເຂົາເຈົ້າເອົາໃຈໃສ່ໃນຂໍ້ຄວາມຮັກ ແລະໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄວາມປາຖະໜາທີ່ຈະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ກັນແລະກັນ.

ໂອ້ລົມກັບນາງ ຫງວຽນທິຊວນລານ, ຫົວໜ້າສະໂມສອນດົນຕີພື້ນເມືອງ ກວາງໂຮ, ວິຫານ ດິ່ງບ່າງ, ຕູ່ເຊີນ, ບັກນິງ, ເຊິ່ງດົນໃຈໃຫ້ລຸ້ນໜຸ່ມມີຄວາມມັກຮັກໃນບົດເພງພື້ນເມືອງ ກວາງໂຮ, ຄະນະຜູ້ແທນຮ່າໂນ້ຍ ໄດ້ຟັງນາງ ລານ ຮ້ອງເພງ Quan Ho ຢ່າງສຸດອົກສຸດໃຈ. ນາງແບ່ງປັນ:

“ຊາວເຜົ່າຈຳບໍ່ຮູ້ຈັກມາດຕະຖານ, ການຫຼິ້ນວັດທະນະທຳ Quan Ho, ພຶດຕິກຳຍາກ, ຮ້ອງເພງຕ້ອງມີວຽກເຮັດງານທຳ, ເດັກນ້ອຍຕ້ອງມີຄວາມສຸກ, ຂ້າພະເຈົ້າມັກຊາວໜຸ່ມຮັກສາເອກະລັກຂອງຕົນ.

ໃນຕອນຕົ້ນຂອງຖາດແມ່ນແຜ່ນເກືອ, ໃນຕອນທ້າຍແມ່ນຈານດອງ. ຂໍເຊີນທຸກຄົນຍົກຖ້ວຍຊາມລົງເພື່ອໃຫ້ Quan Ho ສືບຕໍ່ໄດ້. ໃນການຮ້ອງເພງ Quan Ho, ມີສຽງພື້ນເມືອງ. ເມື່ອພົບປະກັນ, ຄົນທັງຫຼາຍຮ້ອງເພງດ້ວຍສຽງພື້ນເມືອງ (ຫຼາຍເພງດ້ວຍສຽງພື້ນເມືອງຍາກທີ່ສຸດ), ສຽງວັນນະຄະດີກໍເລີ່ມຂຶ້ນ, ແລ້ວສຽງອຳລາ (ສຽງສຸດທ້າຍ).

ມີຫຼາຍວິທີທາງໃນການແນະນຳເພງ ກວາງໂຮ່, ແຕ່ຢາກປະກອບຄຳແນະນຳບາງຢ່າງໃຫ້ຜູ້ຟັງເອົາໃຈໃສ່, ໄດ້ຮັບຟັງເພງນັ້ນຄື: ແນະນຳເພງຍັງຊະຕາກຳ - ການປະກົດຕົວຂອງແຂກຜູ້ມີກຽດເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ, ມາບັກນິງ - ກິງບັກ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າຍິນດີຮ້ອງເພງວ່າ ຍາມໃດກໍ່ມີຄວາມຮັກແພງມາຢາມບ້ານ. ໃນເພງພື້ນເມືອງ ບັກນິງກວາງໂຮ, ໃນເພງຍັງຊະຕາກຳ, ມີບົດເພງ “ຢ່າເຫັນຂ້ອຍຢູ່ນຳໝູ່ຫຼາຍແລ້ວລະແວງສົງສານ, ມີໝູ່ຫຼາຍ ຂ້ອຍຍັງຈະລໍຖ້າຄົນດີ”. ຢາກບອກເລີຍວ່າໃຜໆກໍ່ມັກຄົນງາມ ເພາະຄົນງາມມີສຽງດັງ, ຄົນງາມມີຈິດໃຈ ແລະ ບຸກຄະລິກກະພາບຊັດເຈນ, ເປັນຫຍັງເດັກຊາຍ ແລະ ສາວ ບັກນິງ ຈຶ່ງຮ້ອງເພງກ່ຽວກັບຄົນດີ? ເພາະຊາວ ບັກນິງ ເຊື່ອວ່າ ຄົນງາມເປັນພຽງຄວາມງາມຂອງຮູບພາຍນອກເທົ່ານັ້ນ, ເໝືອນດັ່ງດອກໄມ້ທີ່ຫຼົງໄຫຼໄປມາຢ່າງງ່າຍດາຍ, ສ່ວນຄົນດີແມ່ນຄວາມງາມຂອງຄຸນສົມບັດສິນທຳ ແລະ ສະຕິປັນຍາພາຍໃນຈະດຳລົງຊີວິດຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ແຜ່ລາມໄປຕະຫຼອດໄປ. ຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ຍັງເວົ້າວ່າ “ໄມ້ດີ ດີກວ່າສີດີ, ຄົນຂີ້ຄ້ານມີຕົວຕົນງາມກວ່າຄົນງາມ” ຖ້າຄົນມີຄວາມງາມທັງກາຍ ທັງງາມທັງສິນທຳ ແລະປັນຍາ ກໍ່ຄວນເຄົາລົບນັບຖືເທົ່າໃດ. ນັ້ນແມ່ນເນື້ອໃນຂອງເພງທີ່ມີຊື່ສຽງໃນບົດເພງຕອບສະໜອງຄວາມຮັກແພງຂອງບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງ ບັກນິງ - ເພງຍັງຄົງຊະຕາກຳ.”

ຄະນະໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ບໍ່ພຽງແຕ່ກ່ຽວກັບບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho ເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງກ່ຽວກັບການແລກປ່ຽນວັດທະນະທຳຂອງຊາວ Kinh Bac ນຳອີກ. ນາງລານໄດ້ເຄື່ອນໄຫວສິລະປະມາແຕ່ປີ 1986, ມາຮອດປະຈຸບັນມີປະສົບການ 28 ປີ, ບໍ່ໄດ້ຮັກສາເນື້ອເພງໄວ້ເນື້ອເຊື່ອໃຈຂອງຕົນ, ແຕ່ຢາກສົ່ງຕໍ່ໃຫ້ຄົນລຸ້ນຫຼັງ, ເພື່ອໃຫ້ການຮ້ອງເພງກວາງໂຈ່ວໄດ້ຮັບການຮັກສາໄວ້ຕະຫຼອດໄປ.

Nghệ sĩ hát quan họ cùng nhân vật trải nghiệm

ນັກຮ້ອງ Quan Ho ແລະຕົວລະຄອນປະສົບການ

ປະຈຸບັນ, ຫຼາຍໝູ່ບ້ານໃນແຂວງ ບັກນິງ ຍັງຄົງຮັກສາວັດທະນະທຳກວາງໂຈ່ວ ດ້ວຍຫຼາຍຮ້ອຍບົດເພງທີ່ມີເນື້ອເພງບູຮານ, ແບບທຳມະດາ ແລະ ລຽບງ່າຍ, ໄດ້ນຳເອົາຄວາມສວຍງາມອັນສັກສິດຂອງດິນແດນ Kinh Bac.

ຄວາມງາມຂອງ ບັກນິງກວາງໂຮ ແມ່ນຄວາມກົມກຽວລະຫວ່າງສຽງເພງທີ່ຫວານຊື່ນຂອງນັກຮ້ອງ ລຽນແອງ ແລະ ລຽນຈີ; ລະຫວ່າງເຄື່ອງນຸ່ງພື້ນເມືອງທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ ແລະ ພຶດຕິກຳວັດທະນະທຳເມື່ອເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັກແພງ. ຮູບພາບເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຄ່ອຍໆກາຍເປັນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ, ຮູບພາບຕ່າງໆເຮັດໃຫ້ບ້ານທີ່ສະຫງົບງຽບຢູ່ເຂດພາກເໜືອ, ບັນດາສາວງາມນຸ່ງເສື້ອ ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba ba. ba ba ba ba ba ba ba cua ເພງແລະເດັກຊາຍນຸ່ງເສື້ອ tunics ແລະ turbans.

ໂດຍແມ່ນຈຸດວັດທະນະທຳທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງຊາວເຜົ່າກິງບັກ, ກວາງໂຮ່ ບັກນິງ ໄດ້ຮັບການສືບທອດຈາກລຸ້ນສູ່ລຸ້ນ ແຕ່ຍັງຄົງຮັກສາບັນດາຄຸນຄ່າດ້ານຈິດວິນຍານທີ່ບໍ່ພຽງແຕ່ຂອງແຂວງ ບັກນິງ ເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງມີຊື່ສຽງສາກົນ. ປີ 2009, ບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho Bac Ninh ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຈາກ UNESCO ເປັນມໍລະດົກວັດທະນະທຳບໍ່ມີຮູບຮ່າງຍ້ອນບັນດາຄຸນຄ່າດ້ານຈິດໃຈທີ່ຮູບແບບສິລະປະນີ້ນຳມາໃຫ້.

ເຖິງວ່າຊີວິດການເປັນຢູ່ນັບມື້ນັບທັນສະໄໝກໍ່ຕາມ, ແຕ່ບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງ Quan Ho ຍັງຄົງມີຢູ່ໃນຈິດໃຈຂອງຊາວ ບັກນິງ ເວົ້າສະເພາະ ແລະ ຊາວ ຫວຽດນາມ ໂດຍທົ່ວໄປ. ຄວາມມີຊີວິດອັນຍືນຍົງຂອງຮູບແບບສິລະປະນີ້ໃນຕະຫລອດມາຍັງຄົງດຶງດູດ ແລະ ສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໃຫ້ແກ່ນັກທ່ອງທ່ຽວຈາກທົ່ວໂລກ.

(*): ຄະນະວິຊາ: ພົວພັນສາກົນ - ສາຂາວິຊາ: ຂໍ້ມູນຂ່າວສານຕ່າງປະເທດ - ສະຖາບັນວາລະສານ ແລະ ສື່ສານ

ທີ່ມາ: https://baoquocte.vn/trao-duyen-qua-lan-dieu-dan-ca-quan-ho-bac-ninh-272532.html