'Vreemde taal' de berg op dragen

De Engelse les van mevrouw Vi Thi Nu op de Quang Chieu 2 basisschool wordt levendiger dankzij het gebruik van video's en illustraties.

Vi Thi Nu, geboren in de grensgemeente Quang Chieu, was in haar jeugd verbonden met huizen op de heuvel, het geluid van kabbelende beekjes, dag en nacht, en de dagen dat ze haar moeder volgde naar de velden terwijl de lucht nog mistig was. Pas toen ze naar de middelbare school ging, kreeg Nu de kans om met Engels in aanraking te komen. Van colleges in de klas tot gesprekken via de oude radio, Nu leerde stilletjes elk woord. Geleidelijk groeide haar liefde uit tot een verlangen, wat haar ertoe aanzette een carrière in het onderwijs na te streven om Engels terug te brengen naar haar thuisland.

In 2013, na haar afstuderen aan de faculteit Engelse pedagogiek van de Hong Duc Universiteit, keerde Nu terug naar haar geboorteplaats en ging werken op de Tay Tien basisschool in de Muong Ly gemeente. Nu begreep dat je, om een nieuwe taal te zaaien, eerst de onschuld van kinderen moet raken. Van daaruit verwerkte ze grammatica op flexibele wijze in bekende melodieën, zette ze woordenschat om in spelletjes en veranderde ze eenvoudige begroetingen in vreugde, elke ochtend. Ze gebruikte Vietnamees om uit te leggen, Mong om de kloof te overbruggen en Engels om een nieuwe horizon voor de kinderen te openen. Daardoor verdween de aanvankelijke verlegenheid geleidelijk en maakte plaats voor zelfverzekerde blikken wanneer de kinderen hun eerste Engelse zinnen spraken.

In 2020 stapte ze over naar de Quang Chieu 2 basisschool in de gemeente Quang Chieu. Het lesgeven in het grensgebied verloopt nog steeds op dezelfde manier als op de eerste dag: kleine klassen, rustige leerlingen... Ze geeft les en doet onderzoek naar de toepassing van technologie bij de lesvoorbereiding. Ze gebruikt illustratieve video's om de lessen levendiger en begrijpelijker te maken. Dankzij de innovatieve methoden hebben haar leerlingen opmerkelijke vooruitgang geboekt. In drie jaar tijd (2022, 2023, 2024) is mevrouw Nu onafgebroken erkend als een uitstekende docent op districtsniveau (het voormalige district Muong Lat). In 2025 behaalde ze opnieuw de titel van uitstekende docent op provinciaal niveau.

De reis om Engels naar de grensgebieden te brengen, is ook een voortdurende inspanning van veel leraren uit de laaglanden die hun woonplaatsen hebben verlaten om de bergen in te trekken en zich in de bergachtige gebieden van de provincie te vestigen. Zo werkt leraar Le Anh Dung, afkomstig uit de gemeente Sao Vang, momenteel op basisschool Trung Ly 2. De school heeft 5 satellietlocaties en 1 hoofdlocatie, waarvan de twee locaties Ta Com en Pa Bua op ongeveer 15 km van de hoofdschool liggen. In die omstandigheden moeten leraren hun diensten verdelen en om de beurt naar elke schoollocatie gaan om les te geven. Maar volgens leraar Dung is het grootste obstakel niet de gevaarlijke bergwegen, maar de taalbarrière van de leerlingen. "De leerlingen wonen voornamelijk in het dorp, hebben weinig mogelijkheden om te communiceren, waardoor hun Vietnamees beperkt is. Als de leraar lesgeeft, begrijpen veel leerlingen niet alles, waardoor hun opname veel trager verloopt. Voor Mong-leerlingen die stil en verlegen zijn, is het leren van Engels nog moeilijker", aldus leraar Dung.

Om een Engelse communicatieomgeving te creëren, geeft meneer Dung in elke les prioriteit aan het gebruik van eenvoudige en herkenbare zinnen. Van instructies zoals "Let's go", "Geef me de liniaal alstublieft" tot complimenten: "Goed gedaan!", "Goed gedaan!", "Geweldig!", hij gebruikt ze herhaaldelijk zodat leerlingen ze vaak kunnen horen en eraan kunnen wennen. Hij gebruikt ook beschrijvende zinnen die verband houden met situaties uit het echte leven, zoals "Het is koud vandaag", "Kijk naar de bruine hond!", "Dit ijs is lekker!" - korte zinnen, gemakkelijk te begrijpen en gemakkelijk te beantwoorden voor kinderen in de hooglanden. Volgens hem is het belangrijkste om een vertrouwd gevoel te creëren tussen leraren en leerlingen, zodat Engels een vanzelfsprekend onderdeel van de les wordt.

Op de scholen van Lin en Pa Bua, waar geen projectoren, televisies of online apparaten zijn, zijn de Engelse lessen van meneer Dung flexibel en spontaan. Kaarten, globes, cassettebandjes... worden door hem voorbereid; alle planten, dieren of voorwerpen in het dorp dienen als illustratief lesmateriaal. "In het begin liet ik de kinderen kennismaken met de simpelste dingen, losse woordjes; lesgeven en spelen tegelijk. Door het gebrek aan materiaal moest ik veel handelingen en gebaren gebruiken om de kinderen de les te laten begrijpen," aldus meneer Dung.

Volgens de heer Do Minh Thuy, adjunct-directeur van basisschool Trung Ly 2, is de kwaliteit van het Engels in de grensgemeente Trung Ly de afgelopen jaren positief veranderd, ondanks de lage startpositie. De leerlingen zijn voornamelijk kinderen van etnische Mong- en Thaise afkomst, waardoor het lastig is om vreemde talen te leren. Dankzij de inzet van de leerkrachten en de steun van de school zijn de leerlingen echter zelfverzekerder geworden, kunnen ze in eenvoudige Engelse zinnen communiceren en zijn ze enthousiast over het vak. Tijdens elke les worden luister-, spreek-, lees- en schrijfvaardigheden stap voor stap geoefend.

In het tijdperk van integratie en digitale transformatie wordt Engels beschouwd als een belangrijke "zachte infrastructuur" voor ontwikkeling. Resolutie nr. 71-NQ/TW van het Politbureau identificeert vreemdetalenvaardigheid als een van de strategische doorbraken ter verbetering van de kwaliteit van het menselijk potentieel. Op basis daarvan heeft het Ministerie van Onderwijs en Opleiding het project "Engels de tweede taal maken op scholen voor de periode 2025-2035, met een visie tot 2045" aan de regering voorgelegd. Dit project markeert een verschuiving van de mentaliteit van "leren examens afleggen" naar "leren gebruiken", in lijn met de eisen van de tijd.

Ondanks de gebrekkige omstandigheden, zetten de leraren in de bovenloop van de Ma-rivier elke dag door om hellingen te beklimmen en door bossen te trekken. Ze hebben een eenvoudig maar groot verlangen om de wereld naar hun dorpen te 'dragen'.

Reactie (0)