Het remake-filmproject is controversieel, maar trekt nog steeds publiek

Film "My Father, the One Who Stayed". Foto: Aangeboden door de filmproducent.

Gebrek aan nieuwigheid en frustratie

Onder de uitgezonden tv-series kunnen we onder meer noemen: "7 jaar niet trouwen zal je uit elkaar drijven", "Mijn vader, degene die bleef", "Gestolen geluk"...

"7 Years of Not Married Will Break Up" is een verfilming van Secret Love, een Koreaanse hitfilm uit 2013. Destijds was het publiek nog steeds gecharmeerd van het thema van tragische liefde, het overwinnen van barrières en rijke mannen die verliefd worden op arme meisjes. De vrouwelijke personages waren vaak zachtaardig en aardig, tot het punt van zwakte. Bij moeilijkheden konden ze alleen maar wachten op de hulp van de mannelijke hoofdrolspeler.

Toen Vietnamese filmmakers het project opnieuw maakten, had de vrouwelijke hoofdrolspeler Thien An in "7 Years of Not Married Will Break Up" alle typische kenmerken van de Koreaanse filmtrend van 10 jaar geleden. Thien An was altijd toegewijd aan de liefde, zo blind dat ze bereid was toe te geven dat ze een dodelijk ongeluk had veroorzaakt, ondanks dat haar vriend de bestuurder was, en vervolgens in zijn plaats de gevangenis in ging. De constructie van het zwakke, irrationele hoofdpersonage maakte kijkers echter boos. Was in 2013 het type zachtaardig en onschuldig personage erg populair, nu is de smaak van het publiek verschoven naar het type sterke vrouwelijke personages. Dus hoe meer kijkers ze kijken, hoe ongemakkelijker en gefrustreerder het publiek zich voelt bij dit project.

In een andere richting werd de film "My Father, the One Who Stays" opnieuw gemaakt, gebaseerd op de Chinese hit "In the Name of the Family". Volgens de kijkcijfers van VTV behield de film zijn positie als meest bekeken serie op VTV gedurende vier opeenvolgende maanden.

Ondanks de goede kijkcijfers wordt "My Father, the One Who Stays" beschouwd als een film die veel frustratie bij het publiek veroorzaakt door het neerzetten van onredelijke en onlogische personages. Het project zou weinig doorbraken hebben ten opzichte van het origineel, omdat veel details lijken te zijn gekopieerd uit het origineel, zonder enige creativiteit, wat het geheel juist frisser maakt.

De meest recente is "Stolen Happiness" - een remake van het Koreaanse project "Pure Heart". De film eindigde eind mei 2025 met 5 miljard views op digitale platforms. De views leverden echter geen positieve feedback op, maar juist een golf van kritiek van het publiek omdat het een onredelijke slechterik creëerde.

Ondanks zijn wreedheid, sluwheid en bedrieglijkheid heeft de slechterik altijd geluk, is hij geliefd en wordt hij blindelings vertrouwd door velen. Ondertussen wordt het zachtaardige, eerlijke en goedhartige personage constant in oneerlijke situaties geduwd. Hoe langer je kijkt, hoe meer het publiek geïrriteerd raakt, niet omdat ze ontroerd of meelevend zijn, maar omdat ze zich onderdrukt voelen.

De remake van de film is niet slecht, maar je moet weten hoe je het moet uitbuiten

Aan de positieve kant geloven filmmakers dat remakes geen slechte zet zijn voor producenten. Door bekende buitenlandse scripts te gebruiken, zullen ze een binnenlands publiek aantrekken. Het publiek zal nieuwsgierig zijn om de film te zien en de twee versies te vergelijken.

Originele films hebben altijd een trouw publiek. Wanneer Vietnamese filmmakers een remake maken, kunnen ze van dit publiek profiteren.

Aan de andere kant zijn filmexperts van mening dat remakes, als ze niet goed worden aangepakt, een doodlopende weg zullen zijn voor Vietnamese filmmakers, zeker in een tijd waarin er een gebrek is aan kwaliteitsscripts.

De enorme toestroom van remakes in de Vietnamese bioscopen baart veel mensen zorgen. Ze vrezen dat de toch al passieve markt voor Vietnamese scripts nu nog passiever is geworden.

Dan hebben investeerders gewoon een veilig werk nodig om snel winst te maken, willen acteurs gewoon een beroemd werk nabootsen en vertrouwen scenarioschrijvers gewoon op een kant-en-klare formule en passen die toe, maar die past niet bij de huidige kijkcijfers van het publiek.

Ondanks de controverse kiezen Vietnamese producenten nog steeds voor remakes vanwege hun winst en veiligheid. Deze projecten trekken vaak veel kijkers en stabiele reclame-inkomsten. Als ze deze formule echter zonder creativiteit blijven volgen, zal het publiek zich geleidelijk afkeren. Om kijkers te overtuigen, moeten remakes passen bij de Vietnamese cultuur, terwijl tegelijkertijd puur Vietnamese scripts worden aangemoedigd om de afhankelijkheid van buitenlandse films te verminderen.

Bron: https://baoquangninh.vn/du-an-phim-remake-gay-tranh-cai-nhung-van-hut-khan-gia-3368275.html