Huu Thinh, een dichter van diepe filosofische contemplatie

Huu Thinh groeide op tijdens de verzetsoorlog tegen Amerika, maar in zijn poëzie gebruikte hij geen heroïsche toon, maar een rustige, humane poëtische stijl, rijk aan filosofie en diepgaande reflectie op het menselijke leven in die tijd.

Dichter Huu Thinh, geboren als Nguyen Huu Thinh, werd geboren in 1942 in Tam Duong, Vinh Phuc , en is lid van de Communistische Partij van Vietnam. In 1963 sloot hij zich aan bij het Pantserkorps en vocht jarenlang op de slagvelden van Khe Sanh, Route 9 - Zuid-Laos, Quang Tri, de Centrale Hooglanden en de Ho Chi Minh-campagne. Na 1975 studeerde hij aan de Cultuuruniversiteit (Nguyen Du Schrijfschool, Cursus I) en de gevorderde opleidingsklas van de Gorky Internationale Academie voor Literatuur. Sinds 1981 is hij adjunct-hoofdredacteur van het Army Literature Magazine; sinds 1990 is hij hoofdredacteur van het Literature Weekly. Dichter Huu Thinh heeft vele jaren zitting gehad in het bestuur van de Schrijversvereniging en was voorzitter van de Vietnamese Unie van Literatuur- en Kunstverenigingen en voorzitter van de Vietnamese Schrijversvereniging.

Dichter Huu Thinh

Foto: Document

De taal van Huu Thinhs poëzie is vaak eenvoudig, niet tot in de puntjes gepolijst, maar bevat diepe emoties en levenssymbolen. In veel gedichten leiden de unieke associatieve beelden en humanistische gedachten in Huu Thinhs poëzie vaak tot zeer verrassende ontdekkingen, waardoor zijn verzen magisch schitteren in verschillende dimensies: " O moeder, de wolken zijn verdord, ik smeek u/Laat me opstijgen om de treurige maan te troosten/De markt is voorbij, de weg is ook voorbij, net als de markt/Kun je verdriet verkopen of meer verdriet kopen/Ik leen schaduw, maar geef het niet terug/De hemel begrijpt waarom de oogst mislukte/Ik ben door gevaarlijke tafels gegaan/De wijze koningen zitten vast in droog stro ." En het meest opvallende nieuwe aspect in de poëzie van Huu Thinh zijn de levendige en filosofische dialogen van de dichter met de natuur, met het leven, met mensen... om de schoonheid van de waarheid - goedheid - schoonheid te cultiveren waar poëzie altijd naar heeft gestreefd.

VAN DE WEG NAAR DE STAD NAAR DE ZEESCHOOL

Huu Thinh heeft een kalme, diepgaande en filosofische poëtische stem. Hij schrijft niet om "verhalen te vertellen" over oorlog of actuele gebeurtenissen, maar om te mediteren over mensen in de wisselvalligheden van geschiedenis en tijd. Zijn poëtische emoties zijn altijd volwassen, kalm en vol reflectie. Huu Thinh is vooral succesvol in het genre van lange gedichten, waarvan De weg naar de stad en Het zee-epos twee uitstekende werken zijn.

Ik heb ooit dichter Huu Thinh geïnterviewd over de twee hierboven genoemde epische gedichten.

- Beste dichter, wat is de nieuwe structuur en poëtica van de artistieke beelden en technieken van het epische gedicht De Zee? Wat is er veranderd ten opzichte van de structuur en de artistieke beelden van het vorige epische gedicht De Weg naar de Stad?

- Het epische gedicht De weg naar de stad is patriottisme in oorlogstijd, terwijl het epische gedicht De zee patriottisme in vredestijd is. Vanuit dat ideologische thema is de structuur van de twee epische gedichten verschillend. In de structuur van het epische gedicht De weg naar de stad volg ik het proces en de gebeurtenissen van de Ho Chi Minh -campagne op de voet, waarbij ik de ontwikkeling van de geschiedenis als artistiek steunpunt van de poëzie neem. De artistieke structuur in het epische gedicht De zee is een horizontale structuur, een heden op een algemeen niveau. Het is de strijd die gelijktijdig plaatsvindt op het eiland, op het vasteland, tijdens de stormen in Truong Sa, en tegelijkertijd de steun van het vasteland aan het eiland. Zo gaat het van de verticale as in oorlogstijd naar de horizontale as in vredestijd .

De weg naar de stad die zich vastklampt aan de gebeurtenis van nationale bevrijding, hoe moeilijk, fel of moeizaam ook, zal uiteindelijk eindigen, misschien over tien of twintig jaar, maar het zal glorieus eindigen, zoals we weten. Maar de strijd om het vaderland te beschermen, om onze territoriale integriteit in de Oostzee te beschermen, houdt nooit op, hij gaat door van generatie op generatie, duizenden jaren lang, gelijktijdig met het bestaan, de ontwikkeling en de bescherming van het land. Dat is het belangrijkste verschil dat ik heb uitgebuit als het belangrijkste ideologische thema in het Zee-epos.

- Je zou dus kunnen zeggen dat het Zee-epos een geweldige poëtische symfonie is, vanuit jouw perspectief vanuit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw, waarin de gevaren van de soevereiniteit van het vaderland op zee werden gezien. Hoe kwam je er zo vroeg achter dat dit probleem zich voordeed?

- Eigenlijk schrijf ik al sinds 1977 over de kwesties van de zee en de eilanden in Truong Sa. Destijds werd de kwestie van de zee en de eilanden niet zo fel aangekaart als nu. Maar ik dacht maar aan één ding: als ons land zich wil ontwikkelen, moeten we ons richten op onze Oostzee, moeten we ons richten op de grote zee van de wereld, moeten we een maritieme economie hebben. Dat is de onvermijdelijke ontwikkeling van landen met zeeën. Vanuit een ander perspectief zijn het vasteland en de zee onze volledige soevereiniteit, we mogen de zee niet vergeten, want de zee beslaat meer dan de helft van ons nationale grondgebied wanneer ons vaderland zich op het continentaal plat bevindt, ons vaderland zich op de eilanden voor de kust bevindt, en nauw verbonden is met het vasteland. En het Lange Gedicht van de Zee is een nieuwe toevoeging aan onze literatuur en kunst. Voordien was het schrijven over traditie, cultuur en identiteit op het vasteland zeer rijk, maar er werden maar weinig literaire werken over de zee geschreven. Maar onlangs hebben literaire werken over de zee en de eilanden nieuwe, levendige en diepgaande pagina's geopend. Dit is een bron van inspiratie die lang aanhoudt, nooit eindigt en nooit eindigt. ( Wordt vervolgd )

Gepubliceerde werken: Poëzie: The Road to the City , From the Trenches to the City , Songs in the Forest , Winter Letters , Epic of the Sea, The Endurance of the Earth , Negotiating with Time , Wilderness Under the Sky, Notes Behind the Clouds, Tan Trao Moon ; Essays, kritieken: Reasons for Hope (2010); Wharf of Literature and the Waves (2020).

Prijzen: Hij ontving vele prijzen van de Literature and Arts Newspaper, de Vietnam Writers Association, de ASEAN Literature Award, de State Prize for Literature and Arts, Phase I (2001) en de Ho Chi Minh Prize for Literature and Arts, Phase IV (2012).

Bron: https://thanhnien.vn/huu-thinh-nha-tho-cua-suy-tu-tram-lang-giau-triet-ly-185250825225607364.htm