"Je hebt mijn leven veranderd, je hebt mijn poëzie veranderd..."

Op 19 augustus 1945 behaalde de Augustusrevolutie in Hanoi een overwinning. Dit markeerde het hoogtepunt van de landelijke beweging om de macht te grijpen en een einde te maken aan de koloniale en feodale overheersing.

Op 2 september 1945 las president Ho Chi Minh op het Ba Dinh-plein de 'Onafhankelijkheidsverklaring' voor. Daarmee werd de Democratische Republiek Vietnam geboren en was de eerste onafhankelijke staat in Zuidoost-Azië geboren.

Deze twee belangrijke historische gebeurtenissen hadden een grote impact op veel Vietnamese dichters. In "De man op zoek naar de vorm van het land" voorspelde Che Lan Vien al vroeg: "Lenins stelling volgde hem terug naar zijn thuisland Vietnam/ De grens is nog ver weg. Maar oom Ho zag het aankomen/ Kijk naar oom Ho's schaduw die de aarde kust/ Luisterend in de roze kleur naar de embryonale vorm van het land." En niet lang daarna riep hij emotioneel uit: "De persoon die mijn leven veranderde/ De persoon die mijn poëzie veranderde."

Meer direct, Xuan Dieu heeft het gedicht "De Nationale Vlag" met de volgende verzen: "De opstand brak het leven van slaven / Voor het eerst volgde de rode vlag met de gele ster" . To Huu heeft het gedicht "De ochtend van 2 september": "Vandaag, de ochtend van 2 september / De hoofdstad is bedekt met gele bloemen en zonneschijn in Ba Dinh / Miljoenen harten wachten, de vogels zwijgen ook / Plotseling klinkt er een stem van liefde" , en in " Hue in augustus": "De platte borstkas gedurende vierduizend jaar / Vanmiddag waait er een sterke wind / Op, het hart wordt plotseling de zon" . Alle drie gedichten resoneren met een heroïsche toon, vol van de geest van de natie op dit historische moment.

Nog steeds, voor Huu kwamen die twee belangrijke gebeurtenissen minstens twee keer terug in zijn gedichten. De eerste keer in "We Go To": "De donkere schaduwen van vijanden zijn verstrooid / De herfsthemel van augustus is weer opgeklaard / Op de terugweg naar de hoofdstad / Wappert de rode vlag rond oom Ho's zilveren haar" . De tweede keer in "Oh Uncle!": "De lucht wordt plotseling blauwer, de zon verblindt / Ik kijk op naar oom, oom kijkt naar mij / De vier windrichtingen moeten ook naar mij kijken / De Democratische Republiek Vietnam" .

In "Country" van Nguyen Dinh Thi bestaat het einde uit vier regels: "Schietpartijen deden de hemel schudden van woede/ Mensen stonden op als water dat buiten hun oevers trad/ Vietnam herrees uit bloed en vuur/ Schudden de modder af en schitterden helder!" Waarin "Schietpartijen deden de hemel schudden van woede" begint met een snelle, galmende klank, die de donderende geest van de hele natie oproept die opstaat om de vijand te bestrijden. De twee woorden "boos" beschrijven niet alleen de fysieke kracht van geweervuur, maar drukken ook de woede uit die is opgebouwd door jarenlange onderdrukking.

"Mensen stijgen als water dat buiten hun oevers treedt" is een vergelijking die zowel bekend is in het Vietnamese plattelandsleven als majestueus. Water dat buiten zijn oevers treedt, is een onstuitbare kracht. Toegepast op het beeld van mensen die opstaan, creëert het een gevoel van intensiteit en opwelling... "Vietnam van bloed en vuur" vat een heel historisch proces samen: van pijn, verlies en opoffering herwon de natie het recht om te leven. Het beeld van "bloed en vuur" is zowel de realiteit van oorlog als het vuur dat wilskracht smeedt.

"De modder van zich afschudden en opstaan, stralend" is een metaforisch beeld vol suggestieve kracht: het land is als een mens die net is ontsnapt aan een leven vol ellende ("de modder van zich afschudden") en schittert in het licht van de onafhankelijkheid ("stralend") met de houding van "opstaan". Vanuit een staat van ondergedompeld zijn in de modder van slavernij, betrad Vietnam een ​​nieuw tijdperk, prachtig en vol zelfvertrouwen. Het hoogtepunt van de vier afsluitende zinnen hierboven ligt in de zin: "De modder van zich afschudden en opstaan, stralend". Met slechts die zes woorden heeft Nguyen Dinh Thi vakkundig de aard en kracht van de Augustusrevolutie en wat de Augustusrevolutie ons land heeft gebracht, benoemd.

Ter gelegenheid van de 80e verjaardag van de Augustusrevolutie en de Nationale Dag op 2 september helpt het herinneren van de heroïsche verzen uit een historische periode ons niet alleen om de geest van de nationale opstand te overzien, maar bevestigt het ook de blijvende vitaliteit van revolutionaire poëzie. En die verzen zullen de natie zeker door de jaren heen vergezellen.

Bron: https://hanoimoi.vn/nguoi-thay-doi-doi-toi-nguoi-thay-doi-tho-toi-713887.html