Wystawa oferuje publiczności jasny obraz rozwoju czcionek wietnamskich. Zdjęcie: Thu Ha/VNA
Pod koniec maja, w Bibliotece Uniwersytetu Języków i Cywilizacji (BULAC) w Paryżu, francuska publiczność będzie miała okazję podziwiać starożytne publikacje zapisane wietnamskim pismem Quoc Ngu.
Po raz pierwszy w ramach wystawy „Język narodowy – podstawowy czynnik innowacyjności kultury wietnamskiej w latach 1860–1945” zaprezentowano publikacje w starożytnych czcionkach wietnamskich.
Pierwsze wietnamskie powieści w stylu zachodnim, takie jak Pan Lazaro Phien Nguyen Trong Quana opublikowana w 1887 r. lub Historia dawnego życia (1866); słynne dzieła literackie przetłumaczone z chińskiego i francuskiego, takie jak Opowieść o Trzech Królestwach przetłumaczona przez Phan Ke Binh i Nguyen Van Vinh i opublikowana w 1909 r.; Bękarty (później przetłumaczone ponownie jako Nędznicy - 1926), Trzej muszkieterowie (1927); pierwsze numery gazety Gia Dinh opublikowane w lipcu 1865 r. lub czasopisma Nam Phong (1923); słowniki, podręczniki języka wietnamskiego, a nawet wiersze Kim Van Kieu lub Luc Van Tien ... ponad 20 starożytnych dzieł, wszystkie wydrukowane pismem Quoc Ngu, zostało po raz pierwszy wystawionych w bibliotece BULAC.
Są to publikacje reprezentatywne spośród ponad 1000 publikacji zgromadzonych przez bibliotekę BULAC w początkowym okresie rozwoju pisma Quoc Ngu pod koniec XIX wieku i w pierwszej połowie XX wieku, wybrane do szerokiego przedstawienia francuskiej publiczności na wystawie zatytułowanej „Pismo Quoc Ngu, fundamentalny czynnik odnowy kultury wietnamskiej w latach 1860–1945”, otwartej do 31 maja.
Według dr Nguyen Thi Hai, odpowiedzialnej za wystawy i koordynację dokumentów Azji Południowo-Wschodniej w bibliotece BULAC, wietnamska czcionka BULAC jest jedną z najstarszych czcionek zgromadzonych i zachowanych we Francji.
Stwierdziła, że język wietnamski był nauczany w Paryżu od 1869 roku na bezpłatnych zajęciach na Sorbonie. Dopiero w latach 1871-1872 przedmiot ten był oficjalnie nauczany w Szkole Języków Orientalnych, obecnie Narodowym Instytucie Języków i Cywilizacji Orientalnych (INALCO).
Dzieło Luc Van Tien zapisane pismem Quoc Ngu wydrukowane w 1883 r. Fot. Thu Ha/VNA
W tym czasie szkoła utrzymywała kontakty z wieloma uczonymi z Wietnamu Południowego, takimi jak Truong Vinh Ky, Truong Minh Ky i innymi, którzy pomagali jej przywozić do Francji wietnamskie publikacje, książki, opowiadania i gazety.
Na początku XX wieku rząd francuski wspierał upowszechnianie pisma Quoc Ngu, w związku z czym wiele publikacji w języku wietnamskim zgromadzono w Międzyuniwersyteckiej Bibliotece Języków Orientalnych (BIULO), Agencji ds. Kształcenia i Badań Języków i Cywilizacji Azji Wschodniej (LCAO) oraz Francuskiej Szkole Dalekiego Wschodu (EFEO).
Zbiory te zostały później przeniesione do BULAC. W rezultacie biblioteka ta stała się jedną z największych i najstarszych kolekcji czcionek wietnamskich we Francji, z kolekcją liczącą do 13 000 tytułów (16 500 książek), w tym ponad 9000 tytułów w języku wietnamskim, a także około 100 gazet i czasopism naukowych, z których około 20 jest nadal w obiegu.
Ponadto biblioteka BULAC otrzymała blisko 100 dokumentów zapisanych pismem Han Nom. Były to głównie dzieła literackie, pochodzące ze zbiorów biblioteki BIULO, a także z przekazanych zbiorów prywatnych, w tym 2 wydania słynnego eposu „Truyen Luc Van Tien” opublikowanego zarówno w Han Nom, jak i Quoc Ngu w 1874 r. oraz „Historia Kima Van Kieu” z 1871 r.
Według biblioteki BULAC, w kontekście wstrząsów wywołanych przez reżim kolonialny, Wietnam był jedynym krajem azjatyckim, który porzucił używanie hieroglifów Han Nom, oficjalnie przechodząc na nowy system pisma oparty na znakach łacińskich. Pismo to, zwane Quoc Ngu, było rezultatem XVII-wiecznej współpracy europejskich misjonarzy i pierwszych wietnamskich uczonych chrześcijańskich, mającej na celu ułatwienie szerzenia ewangelii.
W XIX wieku trudności w drukowaniu hieroglifów metodą ksylograficzną przyczyniły się do zasadniczych zmian w piśmiennictwie w Wietnamie.
Wkrótce po podboju Kochinchiny, ustanowienie francuskich rządów kolonialnych promowało używanie zlatynizowanego języka wietnamskiego w celach administracyjnych i politycznych . Zaproponowano i zatwierdzono zastąpienie Han Nom przez Quoc Ngu, a rozwój tego nowego sposobu zapisu języka wietnamskiego doprowadził do istotnych zmian kulturowych.
Wietnamska publikacja w Quoc Ngu rozkwitła od 1870 roku. Dowodem tego jest masowa publikacja transkrypcji i tłumaczeń starożytnych dzieł, słowników, przewodników językowych, opowiadań i powieści przez rząd kolonialny, uczonych chrześcijańskich i szerzej, nowo powstającą elitę.
Niektóre starożytne wietnamskie publikacje są wystawione w bibliotece BULAC w Paryżu. Zdjęcie: Thu Ha/VNA
Dr Nguyen Thi Hai dodała, że chociaż początkowo rozwój pisma Quoc Ngu cieszył się dużym poparciem ze strony rządu francuskiego, to ówczesni wietnamscy uczeni i intelektualiści nie popierali tego pomysłu.
Jednak na początku XX wieku zdali sobie sprawę, że pismo języka narodowego otwiera możliwości dostępu do nowych idei liberalnych i wiedzy Zachodu, co mogłoby pomóc Wietnamowi w znalezieniu drogi do niepodległości i zbudowaniu nowoczesnego państwa. Dlatego też podejmowali oni ogromne wysiłki w celu rozwoju pisma języka narodowego, pisząc artykuły, tłumacząc książki, pisząc opowiadania, rozpowszechniając zachodnie idee i pismo języka narodowego, przyczyniając się do powstania nowego ruchu literackiego, przyczyniając się do tego, że pismo języka narodowego stało się językiem pisanym, a także oficjalnym językiem literatury i kultury wietnamskiej do dziś.
Łatwy do czytania i pisania, Quoc Ngu zyskał akceptację i coraz większą popularność wśród Wietnamczyków. Jego rozpowszechnienie za pośrednictwem współczesnej prasy i literatury stanowiło prawdziwy punkt zwrotny w historii Wietnamu.
W rozmowie z dziennikarzami, Benjamin Guichard, dyrektor Bibliotekoznawstwa Naukowego BULAC, nie krył dumy ze swojej biblioteki. Powiedział, że BULAC powstał w 2011 roku i od tego czasu gromadzi ponad 1,5 miliona dokumentów i publikacji w 350 językach i 80 systemach pisma na świecie.
Podzielił się: „To jedyna biblioteka we Francji, a nawet w Europie, która gromadzi dokumenty w ponad 350 językach świata . Wszystkie systemy pisma przechowywane w bibliotece pochodzą z połowy XIX wieku. W tym roku biblioteka obchodzi 150. rocznicę powstania tej ogromnej kolekcji języków, literatury, cywilizacji i wiedzy.
Kącik w bibliotece BULAC, w którym przechowywane są książki, gazety i dokumenty badawcze dotyczące Wietnamu. Zdjęcie: Thu Ha/VNA
Wśród posiadanych przez nas dokumentów, zbiory wietnamskie należą do najstarszych w Azji. Pochodzące z połowy XIX wieku, są ściśle związane z historią kolonialną Wietnamu, historią dominacji francuskiej i wymianą między uczonymi wietnamskimi i francuskimi, reprezentowane przez bardzo rzadkie dokumenty, jedne z pierwszych wietnamskich tekstów drukowanych alfabetem łacińskim pod koniec XIX i na początku XX wieku.
Pan Benjamin Guichard dodał również, że ten bogaty zbiór wietnamskich czcionek przyciągnął wielu ekspertów, naukowców, badaczy i studentów, którzy chcą tu przyjechać i znaleźć materiały badawcze na temat Wietnamu, a także studiować starożytne dokumenty i publikacje literackie spisane alfabetem Han Nom i Quoc Ngu.
Od dziesięcioleci BULAC utrzymuje zbiór dokumentów w czcionkach wietnamskich. Każdego roku biblioteka kupuje około 200 książek w języku wietnamskim, aby aktualizować nowe badania dotyczące Wietnamu.
Dokumenty te, głównie zgromadzone w Wietnamie, ale wiele z nich pochodzi również z Rosji, Francji, Stanów Zjednoczonych i innych krajów świata. Pan Benjamin Guichard wyraził chęć otrzymania większej liczby oryginalnych publikacji wietnamskich o różnorodnej tematyce, aby wzbogacić wietnamskie dziedzictwo w bibliotece BULAC.
VNA
Źródło
Komentarz (0)