Zastępca przewodniczącego delegacji deputowanych Zgromadzenia Narodowego prowincji Quang Tri, Hoang Duc Thang, wydał opinię na temat projektu zmiany i uzupełnienia szeregu artykułów ustawy o farmacji oraz projektu ustawy o dziedzictwie kulturowym (ze zmianami).

Kontynuując obrady siódmej sesji, dziś po południu, 18 czerwca, Zgromadzenie Narodowe omawiało w grupach projekt nowelizacji i uzupełnienia szeregu artykułów Prawa farmaceutycznego oraz projekt nowelizacji Ustawy o dziedzictwie kulturowym (zmienionej). W dyskusji nad tymi dwoma projektami ustaw wziął udział zastępca przewodniczącego Delegacji Zgromadzenia Narodowego Prowincji Quang Tri, Hoang Duc Thang.

W ramach projektu dokonano zmiany i uzupełnienia szeregu artykułów ustawy Prawo farmaceutyczne:

W artykule 1, ustępie 1: Delegat zaproponował dodanie do artykułu 1, ustępie 1, sformułowania „Zarządzanie państwem” po sformułowaniu „Polityka państwa”. Według delegata, dodanie tego sformułowania doprecyzuje kompleksową rolę państwa w zarządzaniu wszystkimi działaniami związanymi z produktami farmaceutycznymi, nie ograniczając się jedynie do zarządzania „lekami w placówkach badań i leczenia”, „zarządzaniem jakością leków” i „zarządzaniem cenami leków”. Zapewni to ścisły i ujednolicony system zarządzania, zwiększając efektywność zarządzania państwem w sektorze farmaceutycznym.

Odnośnie zmian i uzupełnień niektórych postanowień artykułu 79 dotyczącego reklamy leków: Delegat Hoang Duc Thang podkreślił potrzebę dalszych badań oraz zmiany i uzupełnienia postanowień artykułu 79 dotyczącego reklamy leków. W szczególności należy skupić się na ustaleniu, kto jest reklamodawcą: przedsiębiorstwa farmaceutyczne, apteki czy reklamodawcy. Delegat zasugerował, że przedsiębiorstwa farmaceutyczne muszą udowodnić jakość i skuteczność leków przed reklamą, aby zapewnić przejrzystość i dokładność informacji dla konsumentów.

Zastępca przewodniczącego delegacji Zgromadzenia Narodowego prowincji Quang Tri Hoang Duc Thang wziął udział w dyskusji nad tymi dwoma projektami ustaw - Zdjęcie: CN

Delegat powiedział: obecnie reklamy leków w wielu mediach odbywają się w sposób „zrób to sam”, z dużą ilością informacji, które trudno zweryfikować na temat jakości i skuteczności leków. Powoduje to dezorientację konsumentów i może prowadzić do negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Zmiany i uzupełnienia muszą jasno określić podmioty, które mogą reklamować, zobowiązując firmy farmaceutyczne do udowodnienia jakości i skuteczności leków przed reklamą, aby zapewnić przejrzystość i dokładność informacji dla konsumentów.

Odnosząc się do artykułów 110 i 113 projektu, delegat Hoang Duc Thang zaproponował jasne określenie obowiązków agencji w zakresie zarządzania cenami leków, w tym: Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Finansów i Wietnamskiego Urzędu Ubezpieczeń Społecznych. Leki to towary specjalne, których konsumenci nie mogą sami wytwarzać, dlatego zarządzanie cenami leków musi być przejrzyste i unikać interesów grupowych, aby zapobiec manipulacjom cenami, zwłaszcza w przypadku leków specjalnych i rzadkich. Delegat podkreślił, że ta regulacja pomoże zapewnić prawa konsumentów i przejrzystość procesu ustalania cen leków, od surowców po produkty końcowe, a jednocześnie połączy ministerstwa i resorty: Zdrowia, Finansów i Ubezpieczeń Społecznych.

W sprawie projektu ustawy o dziedzictwie kulturowym (zmienionej):

Odnośnie artykułu 1. Zakres regulacji, delegat Hoang Duc Thang zaproponował zmianę punktu 1. artykułu 1 projektu ustawy o dziedzictwie kulturowym w celu zapewnienia większej jasności i kompletności. Delegat zaproponował przepisanie go w następujący sposób: „Dziedzictwo kulturowe określone w niniejszej ustawie obejmuje niematerialne dziedzictwo kulturowe, materialne dziedzictwo kulturowe oraz dziedzictwo dokumentacyjne, które są wartościami materialnymi, wartościami duchowymi, wartościami naturalnymi oraz dobrami przekazywanymi z pokolenia na pokolenie w Socjalistycznej Republice Wietnamu”. Zdaniem delegata, te trzy rodzaje dziedzictwa zostały szczegółowo wyjaśnione w punktach 1, 2 i 5. artykułu 3 projektu, dlatego należy je zmienić i uzupełnić, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić spójność całego dokumentu prawnego.

W Artykule 3. „Interpretacja terminów”, w punkcie 1, definicja „niematerialnego dziedzictwa kulturowego” wymaga uzupełnienia i doprecyzowania, aby w pełni odzwierciedlała elementy tego dziedzictwa. W szczególności należy uzupełnić takie elementy, jak język, pismo i wierzenia.

Według delegata Hoang Duc Thanga, w naszym kraju żyje 54 grupy etniczne o bogatej i różnorodnej tożsamości kulturowej. Każda grupa etniczna ma swój własny język, głos i wierzenia. Czynniki te należy chronić i promować, aby zachować tożsamość kulturową każdej grupy etnicznej; w punkcie 10 delegat zaproponował zmianę definicji „muzeum”, aby poprawnie odzwierciedlała funkcje i zadania muzeum. Delegat stwierdził, że konieczna jest zmiana pierwszej części tego przepisu, aby podkreślić, że muzeum jest przede wszystkim miejscem przechowywania i eksponowania zbiorów historii naturalnej i społecznej. Zadania badawcze i kolekcjonerskie to jedynie funkcje dodatkowe. Oznacza to, że aby było to poprawne, należy sformułować to zagadnienie odwrotnie.

W artykule 4. Własność dziedzictwa kulturowego, delegaci zaproponowali jasne zdefiniowanie form własności dziedzictwa kulturowego w artykule 4, w tym własności całego narodu, własności wspólnej i własności prywatnej. Konieczne jest szczegółowe zdefiniowanie dziedzictwa kulturowego będącego własnością prywatną i wspólną własnością społeczności, które obecnie nie są wymienione w projekcie.

Delegat podkreślił, że wraz z rozwojem społeczno- gospodarczym , usługi turystyczne związane z dziedzictwem historycznym i kulturowym są coraz bardziej popularne, a wiele organizacji i osób prywatnych inwestuje w gromadzenie, ochronę i eksponowanie dziedzictwa kulturowego. W związku z tym powinny istnieć jasne regulacje prawne mające na celu uznanie i ochronę własności dziedzictwa kulturowego tych organizacji i osób.

Delegat zaproponował, aby w artykule 24, ust. 4, jasno określić kolejność i procedurę podejmowania decyzji o unieważnieniu decyzji o nadaniu relikwii rangi zabytku.

Zdaniem obecnego delegata, przepis ten jest niezgodny z klauzulą ​​2, dlatego należy go doprecyzować, aby zapewnić wykonalność i przejrzystość procesu wdrażania. Delegat Hoang Duc Thang stwierdził: przepis zawarty w klauzuli 4, artykule 24, dotyczący procedury unieważniania decyzji o klasyfikacji relikwii, jest sprzeczny z klauzulą ​​2, co utrudnia wdrożenie.

Zastępca Przewodniczącego Delegacji Zgromadzenia Narodowego Prowincji Quang Tri zaproponował dodanie artykułu po artykule 94 dotyczącego obowiązków organizacji, społeczności i osób zarządzających zabytkami historycznymi i kulturowymi w zakresie ochrony i renowacji zabytków o znaczeniu strategicznym. Według delegata, obecnie większość zabytków historycznych i kulturowych, takich jak pagody, kościoły religijne i świątynie rodzinne, jest zarządzana, konserwowana i restaurowana przez organizacje religijne i klany, a kapitał wnoszą te organizacje i społeczności.

Państwo nie zainwestowało w te projekty, konieczne jest zatem jasne określenie odpowiedzialności za mobilizację społeczności w celu zachowania dziedzictwa kulturowego.

Ponadto delegat zaproponował również dodanie przepisów dotyczących renowacji i naprawy obiektów sakralnych na obszarach objętych ochroną zabytków historycznych i kulturowych, a także szczegółowych przepisów dotyczących działalności i pobierania opłat w muzeach zarządzających zabytkami historycznymi i kulturowymi. Wyjaśniając tę ​​propozycję, delegat wyjaśnił: aby uniknąć wykorzystywania zarządzania zabytkami do celów komercyjnych oraz promować zasoby społeczności w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego.

Thanh Tuan, Cam Nhung

Source: https://baoquangtri.vn/pho-truong-doan-chuyen-trach-doan-dbqh-tinh-quang-tri-hoang-duc-thang-da-tham-gia-y-kien-doi-voi-du-an-sua-doi-bo-sung-mot-so-dieu-cua-luat-duoc-va-du-an-luat-di-san-van-hoa-sua-doi-186287.htm