ตลอดระยะเวลา 35 ปีที่เราร่วมต่อสู้กับ HIV/AIDS ในเวียดนาม สื่อมวลชนได้ทำหน้าที่เป็นเพื่อนที่มั่นคงและเชื่อถือได้เสมอมา ไม่เพียงแต่สะท้อนความเป็นจริงเท่านั้น แต่ยังจุดประกายศรัทธาและความหวังให้กับชีวิตของผู้คนนับล้านในการเอาชนะอคติและความมืดมนเพื่อก้าวไปสู่อนาคต
รางวัลสื่อมวลชนแห่งชาติด้านการป้องกันและควบคุมเอชไอวี/เอดส์ ถือเป็นความขอบคุณอย่างสุดซึ้งต่อนักข่าวที่ทำงานอยู่แนวหน้าของการโฆษณาชวนเชื่อ และในขณะเดียวกัน ยังเป็นแรงผลักดันใหม่ให้เรื่องราวเกี่ยวกับมนุษยธรรมต่างๆ ได้รับการบอกเล่า เผยแพร่ และเข้าถึงหัวใจของชุมชนต่อไป




มีเรื่องราวที่ไม่เคยเล่าขานนับพันเรื่องเกี่ยวกับผู้คนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านและสถานีของตนทุกวัน คอยช่วยเหลือคนป่วยอย่างเงียบๆ ให้พบกับความหวัง
สามทศวรรษที่ผ่านมา เอชไอวี/เอดส์ถูกมองว่าเป็น “โทษประหารชีวิต” ความกลัวที่หลอกหลอนผู้คนมากมาย สร้างความหวาดกลัว ถูกเลือกปฏิบัติ และถูกเมินเฉย ปัจจุบัน เวียดนามสามารถควบคุมการระบาดของโรคได้ ขยายการรักษาด้วยยาต้านไวรัสเอดส์ และกำลังเข้าใกล้เป้าหมายในการยุติการระบาดของโรคเอดส์ภายในปี พ.ศ. 2573 แต่เบื้องหลังตัวเลขเชิงบวกเหล่านี้ ยังคงมีเรื่องราวเงียบๆ อีกนับพัน เล่าขานถึงผู้คนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านและสถานสงเคราะห์ของพวกเขาทุกวัน ช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างเงียบๆ ให้กลับมามีศรัทธาและความหวังในชีวิตอีกครั้ง
และสื่อมวลชนเอง ด้วยความมุ่งมั่น ความเห็นอกเห็นใจ และความรับผิดชอบต่อสังคม ล้วนมีส่วนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว นับตั้งแต่การรายงานข่าวเกี่ยวกับเอชไอวีครั้งแรกในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ไปจนถึงรายงานข่าวที่สะท้อนถึงความพยายามของชุมชน สื่อมวลชนไม่เพียงแต่นำเสนอข้อมูลข่าวสารเท่านั้น แต่ยังเปิดโอกาสให้สาธารณชนได้พูดคุยอย่างมีมนุษยธรรม เพื่อเปลี่ยนแปลงมุมมอง ปลุกเร้าความเห็นอกเห็นใจ และช่วยให้ผู้ติดเชื้อเอชไอวีได้รับการมองว่าเป็นมนุษย์ มีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่ ได้รับความรัก และได้รับการเคารพ
บัดนี้ เมื่อพิธีมอบรางวัล “ รางวัลวารสารศาสตร์แห่งชาติว่าด้วยการป้องกันและควบคุมเอชไอวี/เอดส์” เริ่มขึ้น ไม่เพียงแต่เป็นการแข่งขันระดับมืออาชีพเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสให้นักเขียนได้แสดงบทบาททางสังคมของตนเองอีกด้วย ด้วยปากกาที่เขียนอย่างตั้งใจ นักข่าวแต่ละคน บุคลากรทางการแพทย์ แต่ละคน และผู้ร่วมมือด้านสื่อแต่ละคน สามารถเปลี่ยนผลงานของตนให้กลายเป็น “ยาทางจิตวิญญาณ” เยียวยา ส่งต่อพลังชีวิต และมีส่วนร่วมในการขจัดอคติ
คณะกรรมการจัดงานหวังว่าจะได้รับบทความที่หลากหลายและสร้างสรรค์ซึ่งสะท้อนถึงการทำงานป้องกันและควบคุมเอชไอวี/เอดส์อย่างชัดเจนจากมุมมองที่หลากหลาย ตั้งแต่โรงพยาบาล เรือนจำ พื้นที่อยู่อาศัย ไปจนถึงองค์กรชุมชน
เพราะในการเดินทางครั้งนั้นไม่มีใครถูกทิ้งไว้ข้างหลัง มี ดร. เล เดอะ วู ที่อุทิศตนให้กับหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อเอชไอวีมากว่า 30 ปี มี นายเหงียน ซวน ถิงห์ ผู้นำกลุ่ม LGBT ในทัญฮว้า มี นักข่าวที่เดินทางไปยังพื้นที่ชายแดน ของจังหวัดเหงะอาน อย่างเงียบๆ เพื่อเล่าถึงการเดินทาง "จากความมืดมิดสู่แสงสว่าง" ของผู้หว่านศรัทธา
และเช่นเดียวกับพวกเขา นักเขียนในปัจจุบันได้รับโอกาสในการบันทึก ยกย่อง และเผยแพร่ แต่ละรายการไม่ใช่แค่บทความ แต่มันคือการแสดงความเคารพต่อผู้คนที่มีส่วนช่วยจุดประกายความเชื่อที่ว่า "HIV ไม่ใช่จุดจบ"
รางวัลในปีนี้เป็นการสานต่อเส้นทางแห่งมนุษยธรรมของวงการสื่อเวียดนาม นั่นคือ ความเพียรพยายาม ความเข้าใจ และความรับผิดชอบต่อชุมชน อย่าปล่อยให้เรื่องราวอันงดงามนี้ถูกเก็บไว้ไม่จบสิ้น จงเขียน ส่ง และเผยแพร่สารแห่งความรัก เมื่อใกล้ถึงกำหนดส่งบทความ
คณะกรรมการจัดงานขอแจ้งข่าวเกี่ยวกับรางวัล “รางวัลสื่อมวลชนแห่งชาติด้านการป้องกันและควบคุมเอชไอวี/เอดส์” ดังนี้

ที่มา: https://suckhoedoisong.vn/bao-chi-tieng-noi-ben-bi-trong-cuoc-chien-khong-tieng-sung-voi-hiv-aids-169251106135648089.htm






การแสดงความคิดเห็น (0)