เด็กสาวกระดูกเปราะบางและเส้นทางสู่การสอบ

ĐNO - ท่ามกลางผู้สมัครจำนวนมากที่แห่กันเข้าสอบจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายประจำปี 2025 ที่โรงเรียนมัธยมศึกษา Nguyen Hue (เขต Hai Chau) มีภาพที่ทำให้หลายคนประทับใจ นั่นคือ เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกอุ้มบนหลังน้องชายเข้าห้องสอบ นั่นคือ Doan Gia Khanh นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่โรงเรียนมัธยมศึกษา Phan Chau Trinh ซึ่งเกิดมาพร้อมกับโรคกระดูกเปราะ ท่ามกลางความกดดันของฤดูกาลสอบ เธอได้กลายเป็นจุดสว่างที่เงียบสงบในแง่ของความตั้งใจ ความมุ่งมั่น และความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่

นักเรียน Doan Gia Khanh มีความสุขหลังการสอบที่สภาการสอบโรงเรียนมัธยม Nguyen Hue

หลังจากทำข้อสอบวรรณคดีเสร็จในเช้าวันที่ 25 มิถุนายน Doan Gia Khanh เล่าอย่างมีความสุขว่า “หัวข้อของวันนี้คือบทบาทของเยาวชน งานเขียนร้อยแก้วเกี่ยวกับสงคราม ซึ่งบังเอิญเป็นคำถามประเภทเดียวกับที่เราเรียนมาตั้งแต่บทที่ 1 ในหนังสือเรียนเลย การได้เห็นคำถามประเภทนี้ในข้อสอบอีกครั้งทำให้ฉันมีความสุขมาก อย่างไรก็ตาม การได้คะแนนสูงนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย คำถามถูกแบ่งประเภทอย่างชัดเจน จำเป็นต้องมีความเข้าใจบทเรียนอย่างลึกซึ้งและการเขียนที่เฉียบคม”

ไม่มีใครคาดคิดว่าเด็กสาวผู้สดใสคนนี้ต้องทนทุกข์ทรมานกับกระดูกหักหลายสิบครั้ง มีปัญหาในการเคลื่อนไหว และตอนนี้ต้องพึ่งพาให้น้องชายอุ้มเธอขึ้นหลังไปที่ห้องสอบ แต่เพราะเหตุนี้ ทุกก้าวที่เธอเดินในเส้นทางการเรียนรู้จึงมีค่ายิ่งขึ้น

ตลอดระยะเวลา 12 ปีของการเรียน Khanh ไม่เคยขอลดเกรดหรือขอคะแนนพิเศษเลย เขาเข้าเรียนเป็นประจำ เข้าร่วมกลุ่มเรียน และทำการบ้านเสร็จเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือแต่ละชั้นเรียนเป็น “การไต่ระดับ” ของร่างกายและจิตใจ

นอกห้องสอบ น้องชายของข่านห์ยืนรอเธออย่างเงียบๆ ตั้งแต่เช้า เขาเล่าว่า “ทุกครั้งที่น้องสาวของผมมีอาการเจ็บปวด เธอยังคงถือคอมพิวเตอร์เพื่อวาดรูป เธออยากเรียนออกแบบกราฟิก วาดรูปเกม และสร้างตัวการ์ตูน เธอบอกว่าเมื่อเธอวาดรูป เธอจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป”

ความฝันนั้นเป็นแรงบันดาลใจให้ Khanh ต่อสู้กับโรคร้ายนี้ แม้ว่าร่างกายของเขาจะเปราะบางเหมือนคริสตัล แต่จิตวิญญาณของเขากลับมีชีวิตชีวาอย่างเหลือเชื่อ เขาสอนตัวเองให้รู้จักซอฟต์แวร์และสร้างตัวละครในจินตนาการอันล้ำเลิศของเขา ครั้งหนึ่ง เขาเคยวาดตัวละครนักรบที่มี "ปีกหักแต่ไม่ร่วงหล่น" เพื่อเป็นการพูดถึงตัวเอง

เรื่องราวของ Khanh ได้ซาบซึ้งใจผู้คนมากมาย อาสาสมัคร Le Khac Nguyen Khang (นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา Tran Phu) เล่าว่า “เมื่อฉันเห็นน้องชายอุ้มน้องสาวเข้าห้องสอบ ฉันรู้สึกซาบซึ้งมาก น้องสาวตัวเบา ตัวเล็กแต่แข็งแรง ฉันชื่นชมเธอมาก ในขณะที่นักเรียนหลายคนบ่นว่าข้อสอบยากและอากาศร้อน Khanh กลับทำข้อสอบอย่างเงียบๆ เหมือนนักรบ”

ที่สนามสอบเหงียนเว้ นางสาวหว่อง ถิ ทู เฮียน หัวหน้าห้องสอบ กล่าวว่า “ก่อนสอบ เราเตรียมตัวให้กำลังใจคานห์ แต่สิ่งที่น่าแปลกใจคือเธอไม่แสดงจุดอ่อนใดๆ ออกมาเลย เธอเดินเข้าห้องสอบอย่างมั่นใจ ทำข้อสอบอย่างจริงจัง และรักษาความสุภาพและมองโลกในแง่ดีไว้เสมอ นักเรียนแบบนี้ทำให้เราเชื่อว่าขีดจำกัดทุกอย่างสัมพันธ์กัน แต่ความมุ่งมั่นของมนุษย์นั้นไร้ขีดจำกัด”

ที่โรงเรียนมัธยมปลาย Phan Chau Trinh Khanh เป็นชื่อที่ครูและเพื่อนๆ หลายคนชื่นชอบ ครูสอนวรรณคดีของ Khanh เคยกล่าวไว้ว่า "เธอตัวเล็ก เงียบ และสุภาพ แต่ทุกครั้งที่เธอเขียน เธอก็จะเฉียบคมและจริงใจ ครั้งหนึ่งเธอเคยเขียนว่า 'ฉันรู้ว่าฉันไปเร็วไม่ได้ แต่ฉันไปถึงจุดสิ้นสุดได้ถ้าไม่หยุด' นั่นคือประโยคที่ฉันจะจำไปตลอดชีวิต"

ทุกปีการสอบรับปริญญาก็ยังคงมาถึง พร้อมกับความกดดัน ความวิตกกังวล และเรื่องราวมากมาย แต่ท่ามกลางสิ่ง “ปกติ” เหล่านั้น ภาพของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ กระดูกเปราะบางที่ถูกอุ้มเข้าห้องสอบกลับกลายมาเป็นสัญลักษณ์ที่แปลกประหลาด แสดงถึงความมุ่งมั่น ความฝัน และความรักของครอบครัว

ข่านห์ไม่เลือกที่จะบ่น เธอเลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างมีทัศนคติเชิงบวก เรียนหนัก และฝันให้ยิ่งใหญ่ เธอไม่ต้องการให้ใครสงสารเธอ เธอเพียงต้องการให้คนมองว่าเธอเป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง สอบ วาดรูป และใช้ชีวิตอย่างเต็มที่

การสอบจบการศึกษาเป็นเพียงก้าวสำคัญในเส้นทางอันยาวไกล แต่สำหรับ Khanh นี่คือก้าวสำคัญในความกล้าหาญ แม้จะเจ็บปวด แต่เธอยังคงสอนบทเรียนให้เราทุกคน นั่นคือทุกคนมีปีก ไม่ใช่ที่เท้า แต่ที่ความตั้งใจ และหากคุณอยากบินจริงๆ ไม่มีโรคภัยใดมาหยุดคุณได้

เขือ ตรัง

ที่มา: https://baodanang.vn/xa-hoi/202506/co-be-xuong-thuy-tinh-va-hanh-trinh-di-thi-4010726/