แม้ว่าฟูก๊วกจะแตกต่างออกไปแต่ก็ยังคงมีเอกลักษณ์ของเวียดนามอย่างชัดเจน

เกาะฟูก๊วกในความทรงจำของใครหลายๆ คนคือทะเลสีฟ้า หาดทรายสีขาว รีสอร์ทสุดหรู และค็อกเทลขณะพระอาทิตย์ตกดิน แต่ในระดับที่ลึกซึ้งกว่านั้น “เกาะไข่มุก” ยังคงรักษาชั้นตะกอนของวัฒนธรรมพื้นเมืองไว้ โดยผู้คนยังคงผูกพันกับอาชีพดั้งเดิม ความเชื่อพื้นบ้าน และการแสดงออกทางศิลปะที่แฝงไปด้วยอัตลักษณ์ของชาวเวียดนาม

ฉันได้รับเชิญไปนั่งเรือตะกร้า ลมพัดเบา ๆ น้ำมีคลื่นเล็ก ๆ และคนเรือก็เงียบมาก เราล่องลอยไปอย่างเงียบๆ ผ่านบ้านชาวประมง เรือที่ทอดสมอ และสุนัขไม่กี่ตัวที่กำลังนอนหลับบนสะพานไม้

ทั้งหมดนี้ชวนให้นึกถึงฉากในชีวิตจริงจนทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นผู้อยู่อาศัยที่นี่ ไม่ใช่นักท่องเที่ยวอีกต่อไป

ในตอนเที่ยงวัน ฉันได้ไปเยี่ยมชมดิงห์เกา ซึ่งตั้งอยู่บนเนินหินที่ยื่นออกไปในทะเล ที่นี่เป็นศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ของชาวฟูก๊วก มีควันธูปโชยและเสียงกระดิ่งลม

ทันใดนั้น ฉันก็เห็นหญิงชราคนหนึ่งสวมชุดประจำชาติเวียดนามยืนสวดมนต์อยู่ข้างเตาธูป แม้ว่าฉันจะไม่ได้ยินทุกสิ่งที่เธอพูด แต่ประโยคสุดท้ายก็ก้องชัดเจน: "ขออธิษฐานให้เรือกลับมาพร้อมกับทุกคน" คำอธิษฐานสั้นๆ แต่มีความหมายถึงความวางใจต่อทะเลตลอดชีวิต

ที่นั่นศาสนาไม่ใช่พิธีกรรมยิ่งใหญ่ แต่เป็นวิธีการให้ผู้คนฝากความหวังไว้กับสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้ ความเรียบง่ายคือสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกสงบมากที่สุดในระหว่างการเดินทาง

บทความ & ภาพ : คุณจะไปไหน?

นิตยสารเฮอริเทจ