ในปี พ.ศ. 2564 สมาคมนักเขียนเวียดนาม ได้มอบรางวัลที่มีอิทธิพลอย่างมากต่อชีวิตเป็นครั้งแรก รางวัลนี้มีชื่อว่า “นักเขียนหญิงผู้น่าประทับใจ” มอบให้แก่นักเขียนหญิงที่สร้างความประทับใจให้กับผู้อ่าน ผ่านผลงานสร้างสรรค์ที่สร้างสรรค์ต่อสังคมและผ่านงานเขียนของพวกเธอ
ประธานสมาคมนักเขียนเวียดนาม เหงียน กวาง เทียว (กลาง) แบ่งปันความสุขกับกวี เว้ เตรียว (ซ้าย) และกวี เจิ่น ไม ฮวง (ที่มา: หนังสือพิมพ์ถั่น เนียน) |
สตรีสองคนแรกที่ได้รับรางวัลนี้คือกวีเว้ เตรียว และกวีเจิ่น ไม เฮือง กวีทั้งสองอาศัยอยู่ในนคร โฮจิมิน ห์ ช่วงเวลานั้น การระบาดของโควิด-19 กำลังทำลายเมือง ราวกับเมืองร้าง บ้านเรือนแทบทุกหลังถูกปิดตาย ถนนหนทางว่างเปล่า ความตายดูเหมือนจะปกคลุมไปทั่วเมือง ทุกค่ำคืน เราต้องเผชิญกับรถยนต์ที่บรรทุกผู้เสียชีวิตจากโควิด-19 จากเมืองสู่ชานเมือง ชีวิตความเป็นอยู่ของชาวเมืองนั้นยากลำบากอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งแรงงานรายได้น้อย ทันทีที่ภัยคุกคามความตายที่เรียกว่าโควิด-19 กำลังเคาะประตูบ้านทุกหลัง คณะกรรมการนักเขียนสตรีแห่งสมาคมนักเขียนได้เรียกร้องให้นักเขียนหญิงในจังหวัดและเมืองต่างๆ ที่กำลังเผชิญกับโควิด-19 หาวิธีแบ่งปันและช่วยเหลือครอบครัวที่ประสบปัญหา
กวีเว้ เจียว และกวีเจิ่น ไม เฮือง สมาชิกสมาคมนักเขียน 2 คน ก้าวออกจากบ้าน ซึ่งเป็นที่พักพิงที่ปลอดภัยที่สุดของพวกเขา พวกเขาเผชิญกับภัยคุกคามจากความตาย พวกเขานำข้าวสารแต่ละกิโลกรัม ผักแต่ละกำ เม็ดยาแต่ละเม็ด และคำพูดที่แบ่งปันและให้กำลังใจไปให้ครอบครัวหลายร้อยครอบครัวที่กำลังเผชิญกับโควิด-19 ที่กำลังทุกข์ทรมานจากการสูญเสียคนที่รักจากการระบาดใหญ่ และมอบให้กับแพทย์และพยาบาลที่อยู่แนวหน้าในการต่อสู้กับโควิด-19 กวีเว้ เจียว ติดเชื้อโควิด-19 และเธอแพร่เชื้อให้สามี ส่วนสามีที่รักซึ่งเพิ่งเกษียณอายุ ราชการตำรวจ ก็ไม่รอดชีวิต แต่ความสูญเสีย ความเจ็บปวด และภัยคุกคามทั้งหมดก็ไม่สามารถหยุดยั้งพี่น้องทั้งสองได้ ภาพของกวีทั้งสองบนมอเตอร์ไซค์บรรทุกเสบียง อาหาร และยา เดินทางบนถนนที่ว่างเปล่าเข้าไปในตรอกซอกซอยที่ลึกที่สุดของเมือง เป็นภาพที่สวยงามและน่าประทับใจอย่างยิ่ง
นักเขียน Nguyen Thi Kim Hoa (ซ้าย) และนักเขียนและนักแปล Nguyen Bich Lan ได้รับรางวัล Impressive Female Writer Award ประจำปี 2022 |
ในปี พ.ศ. 2565 รางวัล “นักเขียนหญิงยอดเยี่ยม” ครั้งที่ 2 มอบให้แก่เหงียน บิช ลาน นักเขียนและนักแปล และเหงียน ถิ กิม ฮวา นักเขียนหญิงทั้งสองเกิดมาพร้อมกับความด้อยโอกาสมากมาย พวกเธอพิการมาตั้งแต่เด็ก เหงียน บิช ลาน นักเขียนและนักแปลใช้ชีวิตทั้งชีวิตบนรถเข็น เธอเดินอยู่บนเส้นแบ่งอันเปราะบางระหว่างความเป็นและความตาย แต่ความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่และความมุ่งมั่นอันแรงกล้าที่จะมีชีวิตได้เปลี่ยนคนพิการที่สิ้นหวังให้กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิต เหงียน ถิ บิช ลาน ได้ศึกษาด้วยตนเองและค่อยๆ พัฒนาขึ้น เธอแปลและตีพิมพ์ผลงาน 52 ชิ้น เขียนผลงานสำหรับเด็ก 4 ชิ้น เธอได้รับรางวัลจากสมาคมนักเขียนเวียดนามและรางวัลหนังสือแห่งชาติ เธอสร้างตู้หนังสือ 5 ตู้ให้กับพื้นที่ด้อยโอกาสในดั๊กนง จัดโครงการ “อ่านหนังสือให้เด็กฟัง” ให้กับ 30 ครอบครัว และแนะนำหนังสือ 45 เล่มให้กับเยาวชน เมื่อมองดูเธอที่นั่งอยู่บนรถเข็น ร่างกายที่บอบบางราวกับใบไม้ที่เหี่ยวเฉา ไม่มีใครจะคิดว่าภายใต้ร่างกายที่อ่อนแอเช่นนี้ ยังคงมีพละกำลังมหาศาลและความฝันอันงดงามของชีวิตที่ไม่มีวันสิ้นสุดซ่อนอยู่
นอกจากนักเขียนและนักแปล เหงียน ถิ บิช ลาน แล้ว นักเขียน เหงียน ถิ กิม ฮวา อาศัยอยู่ในดินแดนห่างไกลและร่างกายที่พิการ แม้ใบหน้าของเธอจะดูเหนื่อยล้าและอ่อนแอ แต่รอยยิ้มสดใสเปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตและความคิดสร้างสรรค์ เธอเขียนและตีพิมพ์หนังสือมาแล้ว 14 เล่ม และได้รับรางวัลวรรณกรรมอันทรงเกียรติมากมาย ในปี 2558 เธอได้รับใบประกาศเกียรติคุณจากนายกรัฐมนตรี และในปี 2564 เธอได้รับเลือกจากนิตยสาร ฟอร์บส์ เวียดนามให้เป็น 1 ใน 20 สตรีชาวเวียดนามผู้สร้างแรงบันดาลใจให้กับชุมชน
“สิ่งที่ผมเขียนมีจุดร่วมคือความหวัง ผมเชื่อมั่นในพลังแห่งความหวัง เหมือนกับที่ผมเชื่อมั่นในแสงสว่างแห่งความดีงามเสมอมา ในงานเขียนส่วนใหญ่ของผม ผมถ่ายทอดความหวังของตนเองออกมา ความหวังที่จะเอาชนะความยากลำบาก และความหวังสำหรับมนุษยชาติ” (นักเขียน เหงียน ถิ กิม ฮวา) |
สมาคมนักเขียนเวียดนามมอบรางวัลให้แก่ท่าน แต่แท้จริงแล้วท่านคือผู้ที่มอบความหวังให้กับผู้คนที่กำลังเผชิญกับความยากลำบากและความท้าทายมากมาย เพราะชีวิตของท่านได้เขียนหนังสืออันยิ่งใหญ่ชื่อ “ความหวัง” ท่านเกิดมาในโลกนี้และต้องอดทนกับอุปสรรคมากมาย หากปราศจากความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่และความมุ่งมั่นอันแรงกล้า ท่านคงปล่อยให้ชีวิตถูกพัดพาไปกับสายธารแห่งความสิ้นหวัง แต่ท่านได้ใช้ชีวิต ทำงานหนัก และอุทิศตนเพื่อสังคม ชีวิตส่วนตัวของท่านได้นำพาศรัทธาและความหวังมาสู่ผู้คนในชาตินี้
สำหรับนักเขียนทุกคน มักจะมีหนังสือสองเล่มที่ต้องเขียน นั่นคือหนังสือบนกระดาษแห่งความคิดสร้างสรรค์ และอีกเล่มหนึ่งที่สำคัญอย่างยิ่งยวดคือหนังสือที่นักเขียนแต่ละคนเขียนขึ้นจากชีวิตของตนเอง ขณะเดินอยู่บนท้องถนน ฉันมักคิดว่าทุกคนที่เราพบเจอ ไม่ว่าจะคุ้นเคยหรือไม่คุ้นเคย ล้วนมีหนังสืออยู่ในมือ คนส่วนใหญ่ในโลกนี้กำลังเขียนหนังสือแห่งชีวิตของตนเองอย่างเงียบๆ หนังสือแห่งความรัก การให้อภัย การแบ่งปัน ความมุ่งมั่นในการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมและความงาม การอุทิศตนเพื่อผู้คนและผืนแผ่นดินที่พวกเขาอาศัยอยู่
เราอยู่ในยุคสมัยที่ผู้คนต้องเผชิญกับความท้าทายและภัยคุกคามมากมายต่อมนุษยชาติ ความสัมพันธ์ของมนุษย์เปลี่ยนแปลงไปมาก ความเฉยเมยและการเพิกเฉยกำลังแพร่กระจาย ผู้คนเริ่มเย็นชาต่อกัน ผู้คนสูญเสียความงดงามและความหมายของชีวิตไปมากกว่าที่เคย ผู้คนใช้ชีวิตด้วย "ความระมัดระวัง" ต่อกัน แม้แต่วรรณกรรมก็เต็มไปด้วยความโหดร้ายและดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น นั่นคือเหตุผลที่ความรักที่มีต่อผู้คนและความปรารถนาที่จะไขว่คว้าสิ่งที่สวยงามและดีงามจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง
รางวัลออสการ์ปี 2023 มอบให้กับภาพยนตร์เรื่อง “Everything Everywhere All at Once” คณะกรรมการตัดสินมอบรางวัล 11 รางวัลให้กับภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยเหตุผลหลายประการ แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือภาพยนตร์เรื่องนี้สื่อถึงสารที่สำคัญอย่างยิ่งต่อการดำรงอยู่ของมนุษย์และความหมายอันยิ่งใหญ่ของชีวิต นั่นคือความเมตตา
นั่นคือเหตุผลที่รางวัลนักเขียนหญิงยอดเยี่ยม (Impressive Female Writer Award) ได้รับการตอบรับและเผยแพร่จากสาธารณชนเป็นอย่างดี เพราะมันสื่อถึงความรักที่มีต่อมนุษยชาติ ความฝันที่จะเป็นมนุษย์ และความตั้งใจที่จะลงมือทำเพื่อความฝันนั้น ด้วยเหตุนี้ ในพิธีมอบรางวัล ฉันไม่ได้แสดงความยินดีกับนักเขียนหญิงที่ได้รับรางวัล แต่กลับขอบคุณพวกเธอที่นำพาศรัทธาให้ผู้คนได้มีชีวิตอยู่ พวกเธอคือผู้ที่มอบความหวังให้เราได้มีชีวิตอยู่ ได้ลงมือทำ และได้อุทิศตน สำหรับฉันแล้ว พวกเธอได้เขียนหนังสือชื่อ Hope for Humanity
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)