นักเรียนประจำพิเศษหมู่บ้านคอนกตุ

ทุกเช้าวันจันทร์ นักเรียน 42 คนจากหมู่บ้าน Kon Ktu นำสัมภาระมาที่โรงเรียนมัธยม Dak Ruong นอกจากกระเป๋านักเรียนแล้ว พวกเขายังต้องนำเสื้อผ้า ข้าวสาร หน่อไม้ ฯลฯ มาด้วย ซึ่งเพียงพอสำหรับ 6 วันที่โรงเรียน

นาย Doan Van Thoai ผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยม Dak Ruong กล่าวว่า ในปี 2020 สะพานแขวนข้ามแม่น้ำ Dak Bla ที่เชื่อมระหว่างหมู่บ้าน Kon Ktu กับศูนย์กลางของตำบล Dak Ruong ถูกน้ำท่วมพัดหายไป นับแต่นั้นเป็นต้นมา นักเรียนในหมู่บ้าน Kon Ktu ถูกบังคับให้ต้องอ้อมไปโรงเรียนเป็นระยะทางกว่า 14 กิโลเมตร ในช่วงแรก ผู้ปกครองต้องพาบุตรหลานไปโรงเรียนทุกวัน ซึ่งเป็นเรื่องยากมาก เมื่อทราบว่าการเดินทางระยะไกลจะส่งผลกระทบต่อคุณภาพการศึกษาและจำนวนนักเรียน โรงเรียนจึงจัดการประชุมผู้ปกครองและเสนอแผนให้นักเรียนกลุ่มนี้รับประทานอาหารและอยู่ที่โรงเรียนเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียน

Học sinh 'bán trú' đặc biệt của làng Kon Ktủ - Ảnh 1. — ในช่วงต้นสัปดาห์ นักเรียนในหมู่บ้านกอนกุตจะนำข้าวและอาหารมาโรงเรียน

โรงเรียนได้ดำเนินการระดมพลและโน้มน้าวผู้ปกครองให้ส่งบุตรหลานของตนมาอาศัยอยู่ที่ศูนย์ประจำชุมชน และมอบหมายให้ผู้ปกครองมาดูแลบุตรหลานของตนทุกสัปดาห์ เนื่องจากโรงเรียนไม่ได้จัดเตรียมอาหารและที่พักให้นักเรียน โรงเรียนจึงต้องยืมสิ่งอำนวยความสะดวกจากศูนย์ การศึกษา ต่อเนื่องของเขต เพื่อให้นักเรียนมีที่พักในช่วงแรก ไม่กี่เดือนต่อมา เขตได้จัดสรรงบประมาณส่วนหนึ่งของโรงเรียนเพื่อสร้างหอพักสำหรับนักเรียน ตั้งแต่นั้นมา กลุ่มนักเรียนกลุ่มนี้ก็ถูกย้ายมาอาศัยอยู่ที่โรงเรียน และผู้ปกครองไม่จำเป็นต้องมาดูแลบุตรหลานของตนอีกต่อไป แต่ปล่อยให้โรงเรียนจัดการเอง

ในช่วงแรกๆ เมื่อนักเรียนยังเรียนอยู่ ผู้ปกครองจะบริจาคเงินทั้งหมดที่มี เมื่อเห็นว่านักเรียนมีอาหารไม่เพียงพอ ครูในโรงเรียนจึงนำเงินเดือนส่วนหนึ่งไปช่วยเหลือนักเรียน หลังจากนั้น ครูจะโพสต์อาหารของนักเรียนลงในโซเชียลมีเดียเพื่อขอความช่วยเหลือ

เมื่อทราบสถานการณ์ดังกล่าว โครงการ "หนูเอม" ของกลุ่มอาสาสมัคร Niem Tin จึงได้สนับสนุนอาหารให้แก่นักเรียนในหมู่บ้าน Kon Ktu ด้วยงบประมาณ 17,000 VND/วัน/เด็ก นับจากนี้เป็นต้นไป คุณภาพของอาหารสำหรับเด็กจะได้รับการรับรอง

Học sinh 'bán trú' đặc biệt của làng Kon Ktủ
- Ảnh 2. — ครูดาต ชี้แนะนักเรียนหมู่บ้านคอนกตุร์ ทำอาหาร

นายเหงียน วัน ดัต (ครูสอนประวัติศาสตร์) ซึ่งเป็นผู้ดูแลและจัดการนักเรียนประจำหมู่บ้านคอนกตุโดยตรง กล่าวว่า ในตอนแรก การต้อนรับนักเรียนให้มาทานอาหารและพักค้างคืนที่โรงเรียนนั้นประสบกับความยากลำบากมากมาย ในขณะเดียวกัน นักเรียนเป็นชนกลุ่มน้อยที่ไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมส่วนรวม กิจกรรมประจำวัน ตลอดจนสุขอนามัยส่วนบุคคล และยังไม่มีการรับประกันความสะอาดในที่พักอาศัย ครูยังต้องเสียเงินซื้อแปรงสีฟัน ผ้าเช็ดตัว สบู่ ฯลฯ ให้กับนักเรียนอีกด้วย

ลิงค์ที่มา