คำยากๆ : ขี่ม้าชมดอกไม้

การขี่ม้าชมดอกไม้ มาจากสำนวนจีนว่า "Tẩu mã quan hoa" (走馬觀花) คำว่า "Tẩu mã" หมายถึงการขี่ม้า คนเวียดนามแปลว่าการขี่ม้า (ไป) ส่วน "Quan hoa" หมายถึงการชมดอกไม้ สำนวนนี้มาจากบทกวี "Dang khoa hau" (登科後: หลังจากสอบผ่าน) ของเหมิงเจียว (ค.ศ. 751 - 814) กวีชื่อดังแห่งราชวงศ์ถัง เหมิงเจียวสอบตกสองครั้ง และจนกระทั่งถึงปีที่สิบสองของเจิ้นหยวน (ค.ศ. 796) เขาจึงสอบผ่านปริญญาเอก ขณะนั้นอายุ 46 ปี

สองประโยคสุดท้ายของบทกวี "หลังสอบ " เป็นที่มาของสำนวน "ขี่ม้าชมดอกไม้" ประโยคแรกสุดคือ " ลมฤดูใบไม้ผลิทำให้ฉันมีความสุข ฉันขี่ม้าและ เห็นดอกไม้บานสะพรั่งในฉางอานภายในวันเดียว" (春風得意馬蹄疾, 一日看盡長安花) แปลว่า "ขี่ม้าอย่างมีความสุขและควบม้าท่ามกลางสายลมฤดูใบไม้ผลิ เห็นดอกไม้บานสะพรั่งในฉางอานภายในวันเดียว" สองประโยคนี้บรรยายถึงอารมณ์ที่เปี่ยมสุขและภาคภูมิใจของเหมิงเจียว เมื่อได้ยินว่าสอบผ่าน เขาก็ออกไปชมทิวทัศน์ฤดูใบไม้ผลิในเมืองหลวงฉางอานพร้อมกับฝูงชน โปรดทราบว่า "Truong An" เป็นบริบทที่เกี่ยวข้องกับสำนวนนี้ ไม่ใช่ "สวนหลวง" ตามที่อธิบายไว้ใน วรรณกรรมเวียดนาม : "ขี่ม้าชมดอกไม้: หมายถึงเกียรติยศของบุคคลที่ผ่านการสอบเข้าเป็นจักรพรรดิเพื่อขี่ม้าชมดอกไม้ในสวนหลวง" (สำนักพิมพ์ Social Sciences (1997), เล่มที่ 13, ตอนที่ 1, หน้า 306)

อย่างไรก็ตาม สองบทสุดท้ายของบทกวี Dang Khoa Hau กล่าวถึงการขี่ม้าชมดอกไม้เพียงสั้นๆ เท่านั้น จนกระทั่งบทกวี Tam Bao An (三報恩) ของ Bi Wei ในสมัยราชวงศ์หมิง จึงมีสำนวนที่กระชับและชัดเจนขึ้นว่า " Tràng trung khan van, tau ma quan hoa " (อ่านวรรณกรรมที่โรงเรียน ขี่ม้าชมดอกไม้) นอกจากนี้ ยังจำเป็นต้องกล่าวถึงประโยคที่ว่า " Dã bất qua tau ma quan hoa " ในบทที่ 23 ของ Nhi nu anh hung truyen ของ Van Khang ในสมัยราชวงศ์ชิง Nhi nu anh hung truyen ถือเป็นนวนิยายสังคมที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน ที่ผสมผสานระหว่างอัศวินและความรักโรแมนติก

ปัจจุบัน "ขี่ม้าชมดอกไม้" หรือ "ขี่ม้าชมดอกไม้" ล้วนเป็นสำนวนที่ใช้หมายถึงการกระทำอย่างคร่าวๆ โดยไม่ลงรายละเอียด (สิ่งที่ควรทำอย่างระมัดระวังและละเอียดถี่ถ้วน) สำนวนสองสำนวนนี้ถือเป็นสำนวนจีนอีกสองสำนวน ได้แก่

- ฝูกวางลั่วจื่อ (浮光掠影): แสงสว่างบนผิวน้ำเปรียบเสมือนเงาที่ลอยผ่านไป หายไปในทันที ไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ สำนวนนี้หมายถึงทุกสิ่งในโลกที่เป็นเพียงสิ่งชั่วคราวและเข้าใจยาก หรือหมายถึงบทความที่คลุมเครือและขาดความรู้เชิงปฏิบัติ ฝูกวางลั่วจื่ อมีต้นกำเนิดมาจากบทกวี Lâm cao Đài (临高台) ของ Trư Lượng ในเล่มที่ 32 ของหนังสือรวมบทกวี Toàn Đường thi (全唐诗) แห่งราชวงศ์ถัง

- จิ้งถิง ดิเอม ถุ่ย (蜻蜓点水) คือเวลาที่แมลงปอแตะผิวน้ำเบาๆ หมายถึงการกระทำที่ผิวเผินและผ่านไปชั่วครู่ สำนวนนี้ยังใช้บรรยายการจูบอันอ่อนโยนอีกด้วย จิ้งถิง ดิเอม ถุ่ย มาจาก บทกวี Qujiang (曲江) ของตู้ฟู่ ที่ว่า "ผีเสื้อที่ซ่อนอยู่ลึกๆ ในดอกไม้จะปรากฏตัว แมลงปอจะบินอย่างช้าๆ บางครั้งก็สัมผัสน้ำ"

ลิงค์ที่มา