1. เฉพาะผู้ที่เข้าร่วมในระบบประกันสังคมภาคบังคับเท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์ได้รับสวัสดิการลาป่วย
ตามมาตรา 4 ของกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 ได้กำหนดระบบประกันสังคมไว้ดังนี้:
- การประกันสังคมภาคบังคับประกอบด้วยสิทธิประโยชน์ดังต่อไปนี้:
+ ความเจ็บป่วย;
+ การตั้งครรภ์;
+ อุบัติเหตุในที่ทำงานและโรคจากการประกอบอาชีพ;
+ การเกษียณอายุ;
+ การเสียชีวิตของเด็ก
- ระบบประกันสังคมภาคสมัครใจให้ประโยชน์ดังต่อไปนี้:
+ การเกษียณอายุ;
+ การเสียชีวิตของเด็ก
- ประกันบำนาญเพิ่มเติมตามที่ รัฐบาล กำหนด
ดังนั้น ตามระเบียบแล้ว ผู้ที่เข้าร่วมในระบบประกันสังคมภาคสมัครใจมีสิทธิ์ได้รับสวัสดิการสองอย่าง คือ สวัสดิการหลังเกษียณและสวัสดิการกรณีเสียชีวิต ส่วนสวัสดิการกรณีเจ็บป่วยนั้น ปัจจุบันมีให้เฉพาะผู้ที่เข้าร่วมในระบบประกันสังคมภาคบังคับเท่านั้น
2. เงื่อนไขในการรับสิทธิประโยชน์การลาป่วย
มาตรา 25 แห่งกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 กำหนดเงื่อนไขในการรับสิทธิประโยชน์การลาป่วยไว้ดังนี้:
- เจ็บป่วยหรือได้รับบาดเจ็บ (ที่ไม่ใช่จากอุบัติเหตุที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน) และต้องหยุดงาน โดยมีใบรับรองจากสถานพยาบาลที่ได้รับอนุญาตตามที่ กระทรวงสาธารณสุข กำหนด
ในกรณีเจ็บป่วยหรือประสบอุบัติเหตุที่ทำให้ต้องหยุดงานเนื่องจากการทำร้ายตัวเอง การมึนเมา หรือการใช้ยาเสพติดหรือสารตั้งต้นของยาเสพติดตามที่รัฐบาลกำหนด จะไม่ได้รับสิทธิ์ลาป่วย
- ต้องลาหยุดงานเพื่อดูแลบุตรที่ป่วยอายุต่ำกว่า 7 ปี โดยต้องมีเอกสารยืนยันจากสถานพยาบาลที่ได้รับอนุญาต
3. ระดับเงินช่วยเหลือกรณีเจ็บป่วย
- พนักงานที่ได้รับสิทธิลาป่วยตามที่ระบุไว้ในข้อ 1 และจุด ก, ข้อ 2, มาตรา 26 และมาตรา 27 ของกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 จะได้รับเงินช่วยเหลือรายเดือนเท่ากับ 75% ของเงินเดือนที่จ่ายสมทบประกันสังคมในเดือนก่อนหน้าการลาป่วย
ในกรณีของพนักงานใหม่ หรือพนักงานที่เคยจ่ายเงินสมทบประกันสังคมมาก่อน แต่เกิดการว่างงานและต้องลาป่วยในเดือนแรกที่กลับมาทำงาน จำนวนเงินช่วยเหลือจะเท่ากับ 75% ของเงินเดือนที่จ่ายเงินสมทบประกันสังคมในเดือนนั้น
- สำหรับพนักงานที่ยังคงได้รับสิทธิประโยชน์การลาป่วยตามที่ระบุไว้ในข้อ ข วรรค 2 มาตรา 26 แห่งกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 ระดับสิทธิประโยชน์จะถูกกำหนดดังนี้:
+ เท่ากับ 65% ของเงินเดือนที่จ่ายสมทบประกันสังคมในเดือนก่อนหน้าการสิ้นสุดการจ้างงาน หากมีการจ่ายเงินสมทบประกันสังคมมาแล้ว 30 ปีขึ้นไป
+ เท่ากับ 55% ของเงินเดือนที่จ่ายสมทบประกันสังคมในเดือนก่อนหน้าการสิ้นสุดการจ้างงาน หากมีการจ่ายเงินสมทบประกันสังคมมาแล้ว 15 ปี แต่ไม่เกิน 30 ปี
+ เท่ากับ 50% ของเงินเดือนที่จ่ายสมทบประกันสังคมในเดือนก่อนหน้าการสิ้นสุดการจ้างงาน หากมีการจ่ายเงินสมทบประกันสังคมมาน้อยกว่า 15 ปี
- พนักงานที่ได้รับสิทธิลาป่วยตามที่ระบุไว้ในวรรค 3 มาตรา 26 แห่งกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 จะได้รับเงินสมทบประกันสังคมเต็มจำนวน 100% ตั้งแต่เดือนก่อนหน้าวันที่ลาป่วย
- การคำนวณเงินชดเชยวันลาป่วยรายวัน จะทำโดยการหารเงินชดเชยวันลาป่วยรายเดือนด้วย 24 วัน
(มาตรา 28 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557)
4. ระยะเวลาการได้รับสิทธิประโยชน์จากการลาป่วย
- ระยะเวลาสูงสุดของการได้รับสิทธิลาป่วยในหนึ่งปีสำหรับพนักงานที่ระบุไว้ในข้อ ก, ข, ค, ง และ ซ ของวรรค 1 มาตรา 2 แห่งกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 จะคำนวณเป็นวันทำการ โดยไม่รวมวันหยุดราชการ วันหยุดตรุษจีน และวันหยุดประจำสัปดาห์ และมีระเบียบดังนี้:
+ หากทำงานภายใต้เงื่อนไขปกติ คุณจะได้รับวันลา 30 วัน หากคุณจ่ายเงินสมทบประกันสังคมมาน้อยกว่า 15 ปี; 40 วัน หากคุณจ่ายเงินสมทบมา 15 ปีแต่ไม่ถึง 30 ปี; และ 60 วัน หากคุณจ่ายเงินสมทบมา 30 ปีขึ้นไป
+ ผู้ที่ทำงานในอาชีพหรือตำแหน่งงานที่ต้องใช้แรงงานหนัก เป็นอันตราย หรือต้องใช้แรงงานหนักหรือเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ตามที่ระบุไว้ในประกาศของ กระทรวงแรงงาน ผู้พิการ และกิจการสังคม และ กระทรวงสาธารณสุข หรือทำงานในพื้นที่ที่มีค่าสัมประสิทธิ์เบี้ยเลี้ยงระดับภูมิภาค 0.7 หรือสูงกว่า มีสิทธิ์ได้รับเงินช่วยเหลือ 40 วัน หากจ่ายเงินสมทบประกันสังคมน้อยกว่า 15 ปี; 50 วัน หากจ่ายเงินสมทบระหว่าง 15 ปีถึงน้อยกว่า 30 ปี; และ 70 วัน หากจ่ายเงินสมทบ 30 ปีขึ้นไป
- พนักงานที่ลาหยุดงานเนื่องจากเจ็บป่วยตามรายชื่อโรคที่ต้องได้รับการรักษาในระยะยาวที่ออกโดยกระทรวงสาธารณสุข มีสิทธิ์ได้รับสิทธิประโยชน์การลาป่วยดังต่อไปนี้:
+ สูงสุด 180 วัน รวมวันหยุดราชการ วันหยุดตรุษจีน และวันหยุดประจำสัปดาห์
+ หากหลังจากสิ้นสุดระยะเวลาลาป่วยตามที่ระบุไว้ในข้อ ก. ของข้อนี้แล้ว ผู้ป่วยยังคงได้รับการรักษาต่อไป ผู้ป่วยมีสิทธิได้รับเงินช่วยเหลือค่าลาป่วยต่อไปในอัตราที่ต่ำกว่า แต่ระยะเวลาสูงสุดของการรับเงินช่วยเหลือจะเท่ากับระยะเวลาที่ได้จ่ายเงินสมทบประกันสังคมไว้แล้ว
- ระยะเวลาการได้รับสิทธิลาป่วยสำหรับพนักงานตามที่ระบุไว้ในข้อ d วรรค 1 มาตรา 2 แห่งกฎหมายประกันสังคม พ.ศ. 2557 นั้น อิงตามระยะเวลาการรักษาพยาบาล ณ สถานพยาบาลที่ได้รับอนุญาต
(มาตรา 26 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2557)
[โฆษณา_2]
แหล่งที่มา






การแสดงความคิดเห็น (0)