 |
| โรคเยื่อบุตาอักเสบ (หรือที่เรียกว่าตาแดง) อาจเกิดจากเชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส เชื้อรา ปรสิต... (ที่มา: Getty) |
สาเหตุของโรคเยื่อบุตาอักเสบ
โรคเยื่อบุตาอักเสบ คือ ภาวะที่เยื่อบุตาบางๆ ได้รับความเสียหาย ซึ่งเกิดจากการบาดเจ็บที่ตา การใส่คอนแทคเลนส์เป็นเวลานาน อาการแพ้ โรคภูมิต้านตนเอง หรือการติดเชื้อจากเชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส เชื้อรา ปรสิต...
ไวรัสเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของโรคตาแดงและสามารถกลายเป็นโรคระบาดได้ง่ายเนื่องจากสามารถแพร่กระจายได้อย่างรวดเร็วจากคนสู่คน
โรคตาแดงแพร่กระจายได้อย่างไร?
แบคทีเรียหรือไวรัสแพร่กระจายเมื่อเด็กสัมผัสกับเพื่อนหรือคนรอบข้างที่เป็นโรคตาแดง บางครั้งเด็กอาจติดเชื้อจากการใช้ผ้าเช็ดตัวหรือของเล่นร่วมกับเด็กที่ป่วย หรือจากการสัมผัสสิ่งของที่ปนเปื้อนสารคัดหลั่งที่มีไวรัสหรือแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค
อาการทั่วไปของโรคเยื่อบุตาอักเสบ
หลังจากติดเชื้อ ระยะฟักตัวและอาการจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อก่อโรคและสุขภาพของเด็ก นอกจากอาการตาแดงแล้ว เด็กยังมีอาการอื่นๆ เช่น ปวดตา น้ำตาไหลมาก มีขี้ตา กลัวแสง ปวดและไม่สบายตาเมื่อลืมตา และรู้สึกเหมือนมีสิ่งแปลกปลอมเข้าตา บางครั้งเด็กอาจมองเห็นภาพเบลอหรือมองเห็นไม่ชัด
แม้ว่าอาการตาแดงมักจะหายได้ภายใน 7-10 วัน แต่หากไม่ได้รับการดูแลและรักษาอย่างถูกต้อง อาการอาจแย่ลงและนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนอันตราย เช่น เยื่อบุตาอักเสบเรื้อรัง โรคตาแดง แผลในกระจกตา แผลเป็นในกระจกตา การสูญเสียการมองเห็น ตาบอด เป็นต้น
ดวงตาถือเป็นอวัยวะที่บอบบางและเปราะบางที่สุดของร่างกาย ดังนั้น ไม่ควรใช้ยาหยอดตาหรือทาใบไม้เมื่อตาแดง ควรใช้โซเดียมคลอไรด์ 0.9% หรือน้ำตาเทียมล้างตา และรีบพาบุตรหลานไปพบแพทย์หากอาการไม่ดีขึ้นหรือแย่ลง
ที่โรงพยาบาล นอกจากการเก็บรวบรวมข้อมูลที่จำเป็น เช่น ภาวะสุขภาพทั่วไปของเด็ก ประวัติการแพ้ ปัจจัยเสี่ยง และการบันทึกอาการตาแดงของคนรอบข้างเด็ก เพื่อวินิจฉัยโรคได้อย่างแม่นยำแล้ว บางครั้งแพทย์ยังจำเป็นต้องใช้วิธีการวินิจฉัยเฉพาะทาง เช่น การตรวจสายตา การย้อมตา การเพาะเชื้อตา และการทดสอบความไวต่อยาปฏิชีวนะ...
การรักษาโรคเยื่อบุตาอักเสบ
แพทย์จะตัดสินใจเลือกวิธีการรักษาที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสาเหตุของโรค เช่น การกำจัดปัจจัยเสี่ยง การควบคุมโรคพื้นฐาน การใช้ยาแก้ปวดและยาแก้แพ้เพื่อลดอาการปวด ลดอาการคันตา และจำกัดการหลั่งน้ำตาที่มากเกินไป
นอกจากการใช้น้ำเกลือทำความสะอาดขี้ตาและล้างตาหลายๆ ครั้งต่อวันแล้ว ยังจะมีการกำหนดให้ใช้ยาหยอดตาที่มีหรือไม่มีส่วนผสมของยาปฏิชีวนะ 2-3 ครั้งต่อวัน ขึ้นอยู่กับกรณี
 |
| การล้างมือบ่อยๆ เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการป้องกันโรคเยื่อบุตาอักเสบ (ที่มา: SKDS) |
แม้ว่ายาหยอดตาที่มีส่วนผสมของคอร์ติคอยด์ เช่น เดกซาเมทาโซนและเพรดนิโซโลน อาจช่วยบรรเทาอาการได้เร็วขึ้น แต่ไม่ควรใช้โดยไม่ปรึกษาแพทย์ เนื่องจากยาดังกล่าวอาจทำให้เกิดแผลที่กระจกตา การมองเห็นลดลง หรืออาจถึงขั้นตาบอดได้ หากใช้ไม่ถูกต้อง
ไม่ควรให้ยาปฏิชีวนะแก่เด็กเพื่อรักษาโรคตาแดง เนื่องจากในกรณีส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องใช้ยาปฏิชีวนะ
อย่าใช้สมุนไพรอบไอน้ำหรือนำใบสมุนไพรมาทาตาเมื่อคุณเป็นโรคตาแดง เพราะสารพิษหรือแบคทีเรียในใบสมุนไพรอาจทำให้ดวงตาเสียหายมากขึ้นได้
วิธีป้องกันและจำกัดการแพร่กระจายของโรคตาแดง
เพื่อลดความเสี่ยงของการเกิดตาแดง ควรจำกัดการใส่คอนแทคเลนส์ในเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งขณะว่ายน้ำ หากจำเป็นต้องใส่คอนแทคเลนส์ ควรล้างมือก่อนสัมผัสเลนส์ ถอดคอนแทคเลนส์ออกทุกวันก่อนเข้านอน และทำความสะอาดด้วยน้ำยาทำความสะอาดเฉพาะทาง
จดบันทึกวันหมดอายุของน้ำยานี้และระยะเวลาที่แนะนำหลังจากเปิดใช้แล้วเพื่อเปลี่ยนขวดใหม่ แม้ว่าขวดเก่าจะยังมีน้ำยาเหลืออยู่มากก็ตาม ควรเปลี่ยนคอนแทคเลนส์เป็นประจำตามคำแนะนำของผู้ผลิต
การล้างมือเป็นประจำเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันโรคตาแดง เด็กๆ ควรฝึกนิสัยล้างมือหลังกลับจากโรงเรียนหรือสนามเด็กเล่น และไม่ขยี้ตา
อย่าใช้ผ้าเช็ดตัวหรือผ้าเช็ดหน้าร่วมกัน ควรซักและตากให้แห้งเป็นประจำ หรือตากแดด
หยดน้ำเกลือลงในดวงตาของลูกของคุณสักสองสามหยดทุกคืนก่อนเข้านอนเพื่อขจัดสิ่งสกปรก
เมื่อมีอาการตาแดง เด็ก ๆ จำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างจริงจังและหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับคนรอบข้างอย่างน้อย 7 วัน เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อไปสู่ผู้อื่น หากมีสมาชิกในครอบครัวเป็นโรคตาแดงหลายคน ไม่ควรใช้ยาหยอดตาร่วมกัน และทุกคนควรมีขวดยาหยอดตาของตัวเอง
จำกัดเด็กไม่ให้ว่ายน้ำในสระว่ายน้ำสาธารณะและหลีกเลี่ยงสถานที่ที่มีผู้คนพลุกพล่านเมื่อมีอาการตาแดง
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)