โรงอุปรากร ฮานอย เปิดทำการในปี พ.ศ. 2454 และถือเป็น "วิหาร" ของศิลปะการแสดงคลาสสิก (ดนตรีแชมเบอร์ โอเปร่า บัลเล่ต์ ฯลฯ)
อาคารหลังนี้ตั้งอยู่เลขที่ 1 Trang Tien เขตฮว่านเกี๋ยม มีด้านหน้าอาคารอันโอ่อ่าตระการตามองเห็นจัตุรัส August Revolution Square ออกแบบโดยสถาปนิกชาวฝรั่งเศส เลียนแบบโรงละคร Opéra Garnier อันโด่งดังในกรุงปารีส เดิมทีโรงละครแห่งนี้เป็นสถานที่จัดงานทางวัฒนธรรมและศิลปะสำหรับชาวฝรั่งเศสเป็นหลัก ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2483 ชาวเวียดนามสามารถเช่าโรงละครเพื่อจัดแสดงได้ ต่อมาในปี พ.ศ. 2488 โรงละครแห่งนี้ได้กลายเป็นสถานที่ประชุมของรัฐบาลและ รัฐสภา
ภาพร่างโดยศิลปิน Phong Khieu
ภาพร่างโดยศิลปิน Vuong Long
ภาพร่างโดยศิลปิน Dang Viet Loc
เส้นสถาปัตยกรรมของอาคารได้รับอิทธิพลมาจากรูปแบบสถาปัตยกรรมนีโอคลาสสิกของฝรั่งเศส (ซึ่งเป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมที่เริ่มขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 โดยเป็นการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมคลาสสิกและองค์ประกอบสมัยใหม่ เน้นสัดส่วน ความสมมาตร ความเรียบง่ายของรูปทรง เน้นที่ผนังขนาดใหญ่และเสาสูง) โดยใช้เสาคลาสสิกที่ด้านหน้าอาคาร (สไตล์ไอโอนิก) และในห้องประชุม (สไตล์โครินเธียน) ด้านบนเป็นหลังคาพีระมิดที่ปกคลุมด้วยหิน แบบร่างโดยสถาปนิก Dang Tran
แบบร่างโดยสถาปนิก Tran Xuan Hong
ร่างโดยสถาปนิก Bui Hoang Bao
ด้วยความยาว 87 เมตร ความกว้าง 30 เมตร พื้นที่ 2,600 ตารางเมตร และความสูง 34 เมตร โครงการนี้แบ่งออกเป็น 3 โซน ได้แก่ ห้องโถงหลัก (ต้อนรับแขกด้วยบันไดรูปตัว T ขึ้นไปยังชั้น 2) ห้องกระจก (บนชั้น 2 เป็นสถานที่ประกอบพิธีสำคัญ) และห้องประชุม (ชั้นบนสุด พื้นที่ 24 x 24 เมตร พร้อมเวทีขนาดใหญ่ 598 ที่นั่ง) ด้านหลังเวทีประกอบด้วยห้องซ้อม ห้องแต่งหน้า ห้องประชุม ห้องสมุด ห้องทำงาน... แบบร่างโดยสถาปนิก Nguyen Dang Tuan
แบบร่างโดยสถาปนิก Phung The Huy
ในช่วงกลางทศวรรษ 1990 อาคารนี้ได้รับการบูรณะตามแบบของสถาปนิกชาวฝรั่งเศสเชื้อสายเวียดนาม โฮ เทียว ตรี และได้รับการจัดอันดับให้เป็นอนุสรณ์สถานแห่งชาติในปี 2011 ภาพร่างโดยสถาปนิกชาวไทย สุเทียน โลกุลประกิต
ลำเย็น
การแสดงความคิดเห็น (0)